Ultrazvučni ovlaživači su popularniji u odnosu na modele pare i sudopere zraka. Kažemo šta su njihove glavne prednosti.
Ultrazvučni ovlaživač Vitek VT 1762. Fotografija: Vitek
Od svih raznolikosti vrsta ovlaživača, ultrazvučni ovlaživači bili su najčešći. Oni zaista imaju niz prednosti u odnosu na ostale vrste.
Ultrazvučni ovlaživač supra HDS-205. Foto: supra
- Mala potrošnja energije. U većini modela ultrazvučnih ovlaživača ne prelazi 20-40 W. Najveća razina potrošnje energije u paru ovlaživačima. Uz jednake performanse, ova tehnika troši redoslijed veličine više energije (500-600 W).
- Niska buka. U ultrazvučnim ovlaživačima nema pokretnih dijelova i, što je najvažnije, nema navijača, za razliku od, kažu, iz zraka i ovlaživača tradicionalnog tipa. Otuda potpuno odsustvo zvukova prilikom rada.
- Ultrazvučni hidratantri, tradicionalni tip i sudoper ovlaživači ne zagrijavaju zrak tokom rada. A parni ovlaživači se zagrevaju. U prisustvu grijanja, takvo višak grejanja je nedostatak.
- Ultrazvučni ovlaživači karakteriziraju kompaktnost. Sam mehanizam vlaženja je veličina samog poštanskog žiga, tako da ništa ne čudi da postoje vrlo sitni ultrazvučni ovlaživači u prodaji, dok je sasvim izvediv.
- Atraktivna cijena i raznolikost modela. Sada postoji ogroman broj modela ultrazvučnih ovlaživača, razlikujući se u produktivnosti i trajanju rada, te u dizajnu. Što se cijene, zahvaljujući kineskim proizvođačima, cijene ultrazvučnih ovlaživača mnogo su niže nego na ovlaživačima drugih vrsta. Dakle, lako je pronaći ultrazvučni ovlaživač vrijedan oko 1 hiljade rubalja, koji je tradicionalni tip ovladao, koštati najmanje 3-4 hiljade rubalja, a parni ovlaživač će najvjerovatnije biti skuplji.
