Η οροφή είναι το ίδιο σημαντικό αρχιτεκτονικό συστατικό του εσωτερικού, όπως τοίχωμα και το φύλο. Θα ήταν περίεργο αν οι σχεδιαστές δεν έδωσαν προσοχή σε αυτόν. Ειδικά αν θεωρείτε ότι με τη βοήθεια της οροφής, μπορείτε να δημιουργήσετε αποτελεσματικά χώρο, καθώς και να λύσετε καθαρά χρηστικά καθήκοντα: ζωνίζοντας το δωμάτιο, κρύψτε μερικά ελαττώματα, εξοπλισμό, οργανώστε φωτισμό.
Όσον αφορά τις μεθόδους φινίρισμα, το πιο παραδοσιακό είναι ασβεστωμένο ή ζωγραφική. Με αυτή την επιλογή, ακόμη και το λευκό χρώμα στην οροφή μπορεί να φανεί αναρωτιέστε αν ταιριάζει με το συνολικό στυλ. Αλλά πιο συχνά το χρώμα εννοείται έτσι ώστε η σκιά να αντανακλάται με άλλα στοιχεία του εσωτερικού.
Τα κολλημένα ανώτατα όρια είναι η πιο οικονομική και εύκολη εκτέλεση μιας επιλογής. Έτσι, σε μικρά πλαίσια εξωθημένου πολυστυρολίου, που έχουν μια ποικιλία χρωμάτων και υφές, μπορείτε εύκολα να κλείσετε το επίπεδο οποιασδήποτε διαμόρφωσης. Με την ευκαιρία, τα ανώτατα όρια καλύπτονται και ταπετσαρία. Οι υγρές ταπετσαρίες και οι βενετσιάνικοι σοβάδες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς.
Οι ψευδοροφές είναι κάγκελα ή πάνελ που εισάγονται σε μεταλλικό πλαίσιο. Είναι ιδιαίτερα βολικά αν χρειαστεί να αποκρύψετε την επικοινωνία που διέρχεται στην οροφή.
Μεταξύ των τελειωμένων λύσεων, οροφές τεντώματος (ταινίες ή πίνακες ιστών, τεντωμένες σε ένα ειδικό πλαίσιο) - η πιο ακριβή επιλογή (1000-1500 τρίψιμο. Για 1m2 με εργασία). Οι σχεδιαστές τους αγαπούν για ένα ενδιαφέρον γκάμα χρωμάτων, μια ποικιλία υφών, τη δυνατότητα εφαρμογής οποιωνδήποτε εικόνων φωτογραφιών. Επιπλέον, τα πάνελ μπορούν να τοποθετηθούν ως κλίση και ακόμη και σε διαφορετικά επίπεδα.
Για ραμμένες οροφές, χρησιμοποιούνται συχνότερα γυψοσανίδες. Μια τέτοια επιφάνεια χρωματίζεται, καλυμμένη με ταινίες, ταπετσαρία ή διακοσμητικά πάνελ. Αλλά το κύριο πλεονέκτημα αυτού του υλικού είναι η ικανότητα να λυγίζετε σε δύο αεροπλάνα, τα οποία σας επιτρέπει να πειραματιστούν απεριόριστα με τα έντυπα. Δεν είναι τυχαίο ότι από αυτόν προτιμά να κάνει οροφές πολλαπλών επιπέδων. Εν ολίγοις, οι δυνατότητες της θάλασσας. Θήκη μόνο για τη φαντασία του σχεδιαστή.
Το για πάντα, το οποίο λέγεται στο άρθρο, τα ανώτατα όρια ανέλαβαν το κύριο φορτίο στον εσωτερικό σχεδιασμό. Εν μέρει, το παιχνίδι μαζί τους ξεκίνησε επειδή δεν υπήρξε συγκρίσιμη υφή των τοίχων, δεν ήθελαν να αραιώσουν με οποιαδήποτε στοιχεία της διακόσμησης. Επιπλέον, ο σχεδιαστής έλαβε πρόσθετες ευκαιρίες στη δημιουργία ενδιαφέρουσου και κομψού φωτισμού. Αλλά ο κύριος λόγος ήταν ότι τα κούτσουρα δίνουν μια ισχυρή συρρίκνωση. Οι παραμορφώσεις είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στο ξύλο πεύκο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή. Το ίδιο ξηρό κλίμα του Yekaterinburg χρησίμευσε σαν ο καταλύτης για αυτή την αναπόφευκτη διαδικασία. Αυτή η περίσταση, φυσικά, έλαβε υπόψη και προσπάθησε να βρει λύσεις που θα μπορούσαν να ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές συνέπειες ή να τους βοηθήσουν να κρυφτούν.
Δεδομένου ότι είναι σχεδόν αδύνατο να προστατεύσετε τα κούτσουρα πεύκου από τη ρωγμή, ήταν απαραίτητο να το δεχτεί. Οι ραγισμένοι τοίχοι γεμίστηκαν με ειδική μαστίχα για ξύλο και απλά αποφάσισαν να τα κλείσουν στα ανώτατα όρια. Από την ιδέα των ραμμένων οροφών από το γυψοσανίδα, αρνήθηκαν αμέσως, καθώς στη διαδικασία συρρίκνωσης, οι ίδιοι θα είχαν υποστεί έντονη παραμόρφωση. Το κύριο υλικό για το "καμουφλάζ" ήταν το έγχρωμο κόντρα πλακέ, στην εύνοια της φυσικής του προέλευσης που πληροί το συνολικό πνεύμα αυτής της κατοικίας.
Από μόνη της, κόντρα πλακέ στα ανώτατα όρια φαινόταν κάπως μονότονη. Επομένως, στο κατώτατο σαλόνι, μια σκοτεινή επιφάνεια ολοκληρώθηκε ψευδής εργασία από το ίδιο υλικό, αλλά μια ελαφρύτερη σκιά και ενσωματωμένη σε τους λαμπτήρες. Πάνω από το βάθρο εμφανίστηκε ένα τεράστιο επίπεδο "φανάρι", επαναλαμβάνοντας ακριβώς το σχήμα του και χάρη στο ματ γυαλί που δίνει απαλή, διάχυτη φωτισμό. Περίπου το ίδιο διάλυμα χρησιμοποιήθηκε στην οροφή και στον φωτισμό της κουζίνας. Μια οροφή με δεύτερο χέρι έκανε μια μεγάλη προφορά. Στην περίμετρο, ήταν "μειωμένη" με τη βοήθεια του γυψοσανίδας, και όπως ήταν, το εσοχή κεντρικό τμήμα περπάτησε από ένα μπαμπού λυγαριά. Στο πρόσθετο στοιχείο της διακόσμησης τέμνοντας παχιά κορμούς μπαμπού. Με την ευκαιρία, η τραπεζαρία είναι η μόνη θέση στο σπίτι όπου βλέπουμε γυψοσανίδα. Αλλά σε μια τέτοια παραλλαγή του σχεδιασμού της παραμόρφωσης δεν είναι τρομερή. Τα ψάθινα υλικά στην διακόσμηση οροφής βρίσκονται στο δωμάτιο της μητέρας, και στο γραφείο.
Ο δεύτερος όροφος Rostic χρησιμοποιείται επίσης από τον Faneru. Η εφεύρεση του πώς να κάνει αυτή την επιφάνεια είναι πιο ενδιαφέρουσα, ο σχεδιαστής ήθελε επίσης να "επαναλάβει" ένα ανώτατο όριο πέντε μέτρων. Έτσι, εδώ υπήρχαν δύο σειρές κεκλιμένων δοκών που τονίζουν κάτω από τη βελανιδιά. Αποδράσουν στο μαζικό κεντρικό κούκλα εξάνθημα, καλυμμένο με ελασματοποιημένο φελλό. Το κεντρικό στοιχείο της οροφής όχι μόνο εκτελεί μια διακοσμητική λειτουργία, αλλά και μερικώς κλείνει το σχεδιασμό της οροφής. Waby σε επιλεγμένες σανίδες, η οροφή έβαλε επίσης κεκλιμένες δοκούς που διασχίζουν ο ένας τον άλλον με ένα μεταβαλλόμενο βήμα. Το πορτοκαλί υπνοδωμάτιο ήταν καλυμμένο με ένα πλαστικοποιημένο παρκέ. Το νερό από τις εγκαταστάσεις χρησιμοποιήθηκε απλή, αλλά η θεαματική λήψη κατά την τοποθέτηση τετραγωνικών φύλλων κόντρα πλακέ βλέπουν το πρότυπο της υφής από τον ήπια επιφάνειες θα έβλεπαν διαφορετικές κατευθύνσεις. Όταν η οροφή πέσει φως, ξεκινά το ενδιαφέρον παιχνίδι των ημίφυτων.