Διαμέρισμα με συνολική έκταση 100 m2. Το εσωτερικό στυλ είναι αρκετά σημαντικό, αλλά χωρίς την παραμικρή υπαινιγμό της επιθετικότητας και του δηλητηρίου.
Το αντικείμενο που θα συζητηθεί είναι ενδιαφέρον, καταρχάς, από το γεγονός ότι ο αρχιτέκτονας Olga Sellyakina έπρεπε να λύσει αρκετά σύνθετους σχεδιασμό και σχεδιαστικά καθήκοντα. Αρχικά, το διαμέρισμα σχεδιάστηκε ως δύο δωματίων. Διαθέτει τρία παράθυρα: ένα για σαλόνι, υπνοδωμάτια και κουζίνες. Αλλά η σύνθεση της οικογένειας των πελατών (σύζυγος, σύζυγος και μαστού) ζήτησε τρία δωμάτια. Επιπλέον, για να ικανοποιήσει τη γεύση των ιδιοκτητών, ήταν απαραίτητο να αποφασιστεί για το στυλιστικό του εσωτερικού, αρκετά σχετικό, αλλά χωρίς την παραμικρή υπαινιγμό της επιθετικότητας και της εξωστρεφής.
Olga Selakina-αρχιτέκτονας με το στυλ πνευματικών δικαιωμάτων. Και πρόσφατα απολαμβάνει όλο και περισσότερο την κατεύθυνση της "σύντηξης", η οποία συνεπάγεται τη σύνδεση με την πρώτη ματιά των ασυμβίβαστων πραγμάτων. Το στυλ του περιγραφέντος διαμέρισμα είναι πιο σωστό για να καλέσει κοντά στον μεταμοντερνισμό. Η βάση για αυτό δίνεται, πρώτον, προσαρμοσμένες κλασικές μορφές, δεύτερον, απλότητα και σαφήνεια της σύνθετης λύσης και, τρίτον, χρώμα, παραδοσιακά για αρχιτεκτονικά μνημεία από το τέλος του XVIII και μέχρι το τελευταίο τέταρτο του XXIV. Είναι αλήθεια, για τον πραγματικό μεταμοντερνισμό, ειδικά για τις δημιουργίες του ιδεολογικού του Michael Graves, που χαρακτηρίζονται από περισσότερους τολμηρούς συνδυασμούς χρωμάτων, ειλικρινά αντίθετα με τις κανονικές μορφές που χρησιμοποιήθηκαν. Αλλά η ψυχολογική άνεση ήταν θεμελιώδης για τους πελάτες, έτσι ώστε πραγματικά ο μεταμοντερνολόγος σε αυτό το διαμέρισμα μπορεί να θεωρηθεί μόνο σχεδιασμός και διακοσμητικές μορφές.
Το 1977 Το βιβλίο του Charles Jenks "Γλώσσα του Μεταμοντερνισμού Αρχιτεκτονική" (μεταφράστηκε στα ρωσικά από το Stroyzdat το 1985), που ονομάζεται "Βίβλος του PostModernism" και έδωσε αρκετά ρώσους συντάκτες σε μια σειρά με βιβλία Le Corbusier "στην αρχιτεκτονική" και R. Venturi " δυσκολιών και αντιφάσεων στην αρχιτεκτονική. Ο θάνατος του μοντερνισμού ανακηρύχθηκε, η αντιθρησία του επικρίθηκε, η αναποτελεσματικότητα της καλλιτεχνικής γλώσσας της αρχιτεκτονικής του «σύγχρονου κινήματος», η πλάνη της νεωτεριστικής θεωρίας και πρακτικής. Αυτό το βιβλίο σημείωσε την έναρξη μιας σχεδόν δεκαετούς μεταμοντέρνα γιορτή στην παγκόσμια αρχιτεκτονική. Οι μεταμοντερνισμός που αναφέρθηκαν ιστορικές πηγές είναι συνήθως πολύ ειρωνικές. Ο Ram Kooleas και ο Bernard Chumi υπενθύμισε σοβιετικούς κονστέους. Η Zha Hatits και ο Daniel Libeskind ήταν υπό την προφανή επιρροή των έργων των υπερεκτιμών, ιδιαίτερα το El Lisitsky. Ο Michael Greivz γύρισε τα κτίριά του στα οπτικά εγχειρίδια στην κλασική αρχιτεκτονική. Τέλος, η αρχιτεκτονική ομάδα με ένα μεγάλο χιούμορ που υπέπεσε σε πέψη των λειτουργικών διακοσμητικών ιδεών της δεκαετίας του εξήντα.
Αρχικά, το διαμέρισμα ήταν αυστηρά συμμετρικό, με τέσσερις στήλες φορέα και δύο τετράγωνα επικοινωνιών, με αντανάκλαση και κουτιά εξαερισμού και στις δύο πλευρές της πόρτας εισόδου. Απέναντι από την είσοδο - τρία παράθυρα, φαρδιά στη μέση και δύο μεγεθυντικές πλευρές. Το πρόγραμμα πηγής έχει ήδη μεταφέρει αρχικά την έννοια του χώρου με το κύριο μπροστινό δωμάτιο στα μέσα και τα κατοικημένα δωμάτια στα δεξιά και αριστερά. Οι εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας μειώθηκαν στις αναχωρήσεις. Στη συνέχεια, ήταν απαραίτητο να αναπτυχθεί ένα σχέδιο πριν από έναν πλήρη σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις επιθυμίες και τις συνήθειες των ιδιοκτητών, και ακόμη και να φέρει το στυλ, την ατομικότητα και τη διακοσμητική εκφραστικότητα σε αυτό.
Όσον αφορά την ηχομόνωση, ένας τοίχος από τούβλα με πάχος 12cm δεν είναι πολύ καλύτερη από ένα διαμέρισμα γυψοσανίδων. Η κρίσιμη σημασία του τούβλου είναι ζωτικής σημασίας εδώ με πρόσθετα ηχομονωτικά υλικά ή γεμίζοντας το πλαίσιο του διαμερίσματος των γυψοσανίδων με ένα απορροφητή ήχου. Σύμφωνα με την τρέχουσα SNUP II-12-77, μέρος II "προστασία από το θόρυβο" που χρονολογείται 14 Ιουνίου 1977, η ηχομόνωση του ποσοστού των διεθνών οίνων και επικαλύπτεται RW = 52dB. Μέχρι σήμερα, ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να αυξηθεί η ηχομόνωση των τοίχων και των χωρισμάτων από τον θόρυβο του αέρα χωρίς σημαντική αύξηση του φορτίου στην επικάλυψη είναι η συσκευή ενός επιπλέον τοίχου σε ένα μεταλλικό ή ξύλινο πλαίσιο με μια στραμμένη αποκαλούμενη "εύκαμπτη" λεπτή Πλάκες από γυψοσανίδα, DVP, κλπ. Φύλλα και ένα υπάρχον τοίχωμα γεμίζουν με απορροφητή ήχου (συνήθως γυαλί ή ορυκτό μαλλί). Ταυτόχρονα, το πλαίσιο προσαρμόζεται άκαμπτα στον τοίχο και η στρέφεται στενά συνδεδεμένη στο σκελετό σε καρφιά ή βίδες. Ως αποτέλεσμα, οι ηχητικές δονήσεις κατά τη διάρκεια του θορύβου κραδασμών μεταδίδονται από τον τοίχο μέσω του κιβωτίου ή προφίλ απευθείας στην αντιμετώπιση και επιτυγχάνουν επιτυχώς από αυτήν στο παρακείμενο δωμάτιο.
Το κέντρο της κατοικίας και στο κυριολεκτικό και με την εικονική έννοια υπήρχε ένα καθιστικό που έχει μια μορφή κύκλου. Τα όριά του σημειώνονται με ημικυκλικό εξάνθημα, περνώντας σε συμμετρική, που περιγράφονται από τα ίδια διαμερίσματα εσωτερικών ακτίνων. Κοντά στα παράθυρα, είναι κλειστά με περιοχές κάθετα στον εξωτερικό τοίχο. Ο τόπος αυτού του κάταγμα συνδέεται με τις στήλες που μεταφέρουν κρυμμένα από τα μάτια. Το Falstrenka έκανε ένα βήμα, που δεν φτάνει στην οροφή και, επιπλέον, το "διάτρητο", από την κουζίνα, η οποία μεταφέρθηκε στα βάθη του διαμερίσματος, χρειάστηκε κάποιο είδος φυσικού φωτός. Τώρα το άτομο που εισέρχεται στο διαμέρισμα δεν είναι "αναπαύεται" με μια ματιά σε ένα κωφλολάριο, προς το σαλόνι και το πτυσσόμενο παράθυρο, ρέει τη ροή του φωτός, οπότε το σαλόνι φαίνεται να σπάει για να συναντήσει τον επισκέπτη.
Στο γουρουνάκι των ιδεών
Το παλιό καλό ντουλάπι τοίχου, σε πλήρη συμμόρφωση με το όνομά του, σχεδόν ολόκληρο το τείχος του δωματίου, πήγε στο παρελθόν. Ήρθε να αντικαταστήσει τις ντουλάπες, τυπικά, με μια καρδινική αλλαγή του "προσώπου" και τη βελτίωση του συστήματος ανοίγματος πτερυγίων υψηλής ποιότητας, η οποία διατηρεί το πρώην δομικό σχέδιο και λειτουργία. Τώρα ο πρόδρομος της νέας γενιάς ντουλαπιών "τοίχων" - μια ντουλάπα, τελικά πασπαλίζεται με τον τοίχο. Και τόσο πολύ που θα ήταν πιο κατάλληλο να ονομάζεται "τοίχο του υπουργικού συμβουλίου".
Βάλτε την ντουλάπα κοντά στον τοίχο είναι εύκολη. Αρκετά εύκολο και ενσωματώστε το σε μια θέση. Είναι απαραίτητο μόνο να ανησυχείτε εκ των προτέρων για το μέγεθός του ή να είστε σε θέση να βρείτε έπιπλα με μια δεδομένη γεωμετρία. Είναι πολύ πιο δύσκολο να δημιουργηθεί ένας τοίχος που είναι ταυτόχρονα μια ντουλάπα. Δεν πρόκειται για κοινές κόγχες ή ράφια, καλύπτονται από γυψοσανίδες μεταλλικού πλαισίου. Όλα είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα. Μέρος του τοίχου είναι προικισμένος με όλα τα χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες του υπουργικού συμβουλίου. Κωφούς και διαφανείς πόρτες, ράφια και διακοσμητικά επένδυση - όλα συνδέονται με τις δομές του διαμερίσματος που χτίστηκε για χάρτη της αξιοπιστίας από το τούβλο και στη συνέχεια σοβαρά και ζωγραφισμένα. Στην κατασκευή αυτού του συγκεκριμένου αντιπροσώπου της επόμενης γενιάς, η κύρια πολυπλοκότητα ήταν η παραγωγή γυάλινων θυρών. Η κορυφή των άκρων τους θα έπρεπε να έχουν κοπεί στην ακτίνα που καθορίζεται από το στρογγυλεμένο άνοιγμα. Η ιδανική ακρίβεια της αντιστοίχισης του ανοίγματος και των θυρών κατάφερε να επιτύχει από τους δασκάλους των γυάλινων κοπτών όχι αμέσως.
Μπορεί να ειπωθεί ότι το στρογγυλό σαλόνι παίζει σε αυτή την περίπτωση ο ίδιος ρόλος που έπαιξαν τα σαλόνια των ευγενών ακινήτων, θυμήθηκε από λογοτεχνικά και μουσικά σαλόνια. Ωστόσο, η παρουσία στη συνολική ζώνη μιας στρογγυλής στήλης που μοιάζει με την αρχαία ελληνική ή, μάλλον, τα αρχαία αιγυπτιακά δείγματα μπορεί να φέρει στη σκέψη του αίθριου. Ένα από τα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του μεταμοντερνισμού είναι ότι δανείζεται πρόθυμα διακοσμητικές λεπτομέρειες από διαφορετικές εποχές και συνδυάζει σε μια βολική μορφή. Στην περίπτωση, η σύνθεση τριών γειτονικών ζωνών προσανατολίζεται γύρω από τη στήλη, κλείνοντας τις υποσχόμενες απόψεις από το διάδρομο, την κουζίνα, το σαλόνι και ακόμη και, με μια ανοιχτή πόρτα, από το γραφείο. Ήδη στη διαδικασία κατασκευής εργασιών, κατέστη σαφές ότι, λόγω του ελλείμματος της περιοχής, δεν χρειάζονται περιττές διακοσμητικές προθέσεις εδώ. Έτσι άφησαν μόνο ουσιαστικά σημαντικό. Ως αποτέλεσμα, μόνο μία στήλη αποθηκεύτηκε στο χώρο ανάμεσα στο σαλόνι, την κουζίνα και το διάδρομο, και ένα άλλο μισό colonna "κοιτάζει έξω από τον τοίχο στο υπνοδωμάτιο. Μετράται επαρκής. Οι δύο υπόλοιπα στήλες κρυμμένες στους τοίχους (για καλύτερη ηχομόνωση που ανεγέρθηκαν όχι από γυψοσανίδες, αλλά περισσότερο ξεπερνούν τα τούβλα).
Το ίδιο το σαλόνι χωρίζεται σε δύο μέρη: σε ένα καναπέ και καρέκλες με ένα τραπέζι του καφέ, καθώς και ένα οικιακό θέατρο, σε μια άλλη, τραπεζαρία με γυάλινο τραπέζι. Οι ζώνες "ανταγωνίζονται" μεταξύ τους για επιπλέον μέτρα. Ωστόσο, δεν δημιουργεί μια αίσθηση περιορισμένων, καθώς τα ομαλά σαλόνια επεκτείνουν το χώρο και δημιουργούν ένα μαλακό παιχνίδι φωτισμού.
Ο κύκλος, υπογραμμίζοντας το κέντρο του καθιστικού, επαναλαμβάνεται από τόνους αναρτασμένων δομών στην οροφή και τη θέση των λαμπτήρων. Οι λαμπτήρες χωρίζονται σε λειτουργικές ομάδες: ξεχωριστές πηγές βρίσκονται πάνω από την τραπεζαρία. Το γεωμετρικό κέντρο του κύριου κύκλου καταγράφει τον πολυέλαιο με πολυάριθμα εναιώρημα. Τέλος, η πτώση των σχεδίων γυψοσανίδων της οροφής θα τονίσει τον κρυμμένο φωτισμό. Ανάλογα με τη διάθεση, μπορείτε να αλλάξετε το χρώμα του φωτισμού του καθιστικού, από το μαλακό μπλε πορφυρό έως κιτρινωπό. Όσον αφορά το χρώμα των τοίχων, οι ιδιοκτήτες σταμάτησαν αμέσως σε μαλακά παστέλ χρώματα, επειδή θεωρούσαν σημαντικό ότι το διαμέρισμα δεν θα ρίξει στα μάτια, ουρλιάζοντας αποχρώσεις.
Μια στήλη που κοσμεί τον συνδυασμένο χώρο του καθιστικού και της κουζίνας είναι διακοσμημένο με γύψο και γυψοσανίδα. Στυλιζαρισμένα σχήματα του κορμού και των κεφαλαίων μοιάζουν με δείγματα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του ναού της αρχαίας Αιγύπτου. Με ένα γνωστό μερίδιο της φαντασίας, ακόμη και στη σύγχρονη ανάμνηση, μπορείτε να μάθετε στις πρωτεύουσες ιερό για το αιγυπτιακό λουλούδι του λωτού. Σπάνια φλάουτα στη στήλη Η ίδια απεικονίζεται από πάνω (ζώνη ανατροπής) και από κάτω (βάση) μια δέσμη των στελεχών λωτού. Για πρώτη φορά στήλες με λαχανικά πρωτεύουσες με τη μορφή λωτού και παπύρου μπουμπούκια, καθώς και οι παλάμες με ένα ομαλό βαρέλι εμφανίστηκαν στο ναό του Φαραώ Β της δυναστείας Sahura στο Abuutir. Ο Lotus έχει ρίζες στο έδαφος, το στέλεχος του ξεπερνά το νερό και το λουλούδι αναβοσβήνει στον αέρα και αποκαλύπτεται κάτω από τις ακτίνες του ήλιου. Το κύριο και, προφανώς, το αρχικό νόημα αυτής της μυθοποετρικής συμβολικής δύναμης που συνδέεται με το γυναικείο ξεκίνημα. Ως εκ τούτου, οι ειδικές συμβολικές αξίες του λωτού: τη γονιμότητα, την ευημερία, την υγεία, τη φήμη. Τη γη ως μια κοσμική, αυτο-ευαίσθητη ουσία. Αυθόρμητη δημιουργία, αιώνια γέννηση (θεία, υπεράνθρωπη). αθανασία και ανάσταση για αιώνια ζωή. Καθαρίστε, πνευματικότητα. Ως έμβλημα της Άνω Αιγύπτου, ο λωτός αντιτάχθηκε σε ένα παπύρο-έμβλημα της Κάτω Αιγύπτου.
Στην περαιτέρω ανάπτυξη του έργου, ο σημαντικός ρόλος έπαιζε οι εκτιμήσεις της λειτουργικότητας. Αυτός είναι ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος Arthur: "Iduma, όταν εργάζεστε στη στέγαση μπροστά από την Όλγα, υπήρχε ένα δύσκολο έργο. Τώρα πολλοί από πολλούς σχεδιαστές γίνονται απλά δημιουργώντας μια θεαματική ουσία, χωρίς να ανησυχείτε για την πρακτικότητα. Για μας Οικογένεια, η πρακτικότητα δεν ήταν λιγότερο σημαντική από την εμφάνιση. Ομορφιά ομορφιά, αλλά είναι απαραίτητο να εξεταστεί και η στοιχειώδη εγχώρια ευκολία ". Σε γενικές γραμμές, είμαστε τουλάχιστον για την ευκολία της οικοδέσποινα του διαμερίσματος. Η σύζυγος του Arthur δεν ήταν μόνο μια άνετη κουζίνα, αλλά και μια ξεχωριστή δισκία πλυντηρίου με πλυντήριο και ένα στεγνωτήριο. Για να το κάνετε αυτό, διατίθεται μια μικρή χιτώνα στα δεξιά της εισόδου στο διαμέρισμα ανάμεσα στο διάδρομο και την κουζίνα. Οι σάρωτοι του πλυντηρίου χτυπούν την ήδη αναφερθείσα στρογγυλή στήλη.
Το γεωμετρικά σωστό σχήμα του καθιστικού και της συμμετρίας αρχικού σχεδιασμού "Break" από τον συγγραφέα του έργου σε πλήρη συμμόρφωση με τις παραδόσεις του μεταμοντερνισμού. Η ομαλή γραμμή του τοίχου, η κοπή του πλυντηρίου, ορίζει την τροχιά της κίνησης της εισερχόμενης: από την πόρτα - προς τα δεξιά στην κουζίνα, στο μπάνιο του ξενοδοχείου ή στο σαλόνι. Η κυματιστή γραμμή του διαμερίσματος επικεντρώνεται από τη θέση των λαμπτήρων στην οροφή και την αλλαγή των υλικών στο πάτωμα (παρκέ / πλακάκι). Ταυτόχρονα, η είσοδος στο σαλόνι μετατοπίζεται προς τα δεξιά και το μονοπάτι σε αυτό δεν μοιάζει με ευθεία γραμμή, αλλά μέρος των ημιτονοειδών. Το μεταμοντέρνο εσωτερικό δεν θα πρέπει να ακολουθεί ακριβώς τους κανόνες του "χρυσού τμήματος", είναι πιο σημαντικό να επανεξετάσουμε τα κλασικά δείγματα εδώ, να συμβάλλουν σε αυτούς, να προσαρμοστούν σε συγκεκριμένες συνθήκες. Η ίδια απόφαση σχεδιασμού κατέστησε δυνατή την οπτική καύση του υπνοδωματίου από τους επισκέπτες και τους ιδιοκτήτες στα αριστερά της εισόδου. (Είναι σαφές ότι η τοποθεσία των μπάνιων είναι άκαμπτα συνδεδεμένη με τη θέση των Risers, αλλά στην περίπτωση αυτή ο σχεδιασμός και η τεχνολογική πλευρά του έργου συνδυάζονται με επιτυχία.) Έτσι, το οικονομικό μέρος της κατοικίας και της περιοχής αναψυχής χωρίζεται .
Η κουζίνα μπήκε σε αρκετά στενό χώρο στα βάθη του διαμερίσματος, ανάμεσα στο ρουλεμάν τοίχο και πλυντήριο. Το αποτέλεσμα της "καθεστώς" των εγκαταστάσεων ήταν καθαρά χρηστικό, χωρίς ακαθαρσίες αυτής της σημασίας, την οποία παραδοσιακά έχει σε πολλές ρωσικές κατοικίες (ο τόπος όπου ολόκληρη η οικογένεια πηγαίνει και είναι "πνευματικές" συνομιλίες). Η λύση της κουζίνας δεν ήταν αμέσως. Αρχικά υποτίθεται μια γωνιακή διάταξη. Αλλά με αυτή την επιλογή, η χρήσιμη περιοχή χάθηκε, δεν υπήρχε πρόσθετη ντουλάπα. Και μόνο με την πάροδο του χρόνου, ήταν δυνατό, ίσως η μόνη σωστή ιδέα είναι να τοποθετήσετε όλο τον εξοπλισμό σε δύο παράλληλες γραμμές και να τοποθετήσετε το τραπέζι στη μέση, τον τοίχο. Η γραμμή "Mastered" Postmodern Cuisine Elt με φωτισμό πάνω από την επιφάνεια εργασίας και την μεταλλική κουκούλα, και σε ένα άλλο ντουλάπι, εντυπωσιακά μεγέθη, μη τυποποιημένο ψυγείο Miele (Γερμανία) με εξωτερικά πάνελ από "ανοξείδωτο χάλυβα", φούρνο μικροκυμάτων και τηλεόραση. Ο λειτουργικός πίνακας που καλύπτεται με laminate και οι καρέκλες απέκτησαν τους ίδιους τους ιδιοκτήτες. Για περισσότερες ανέσεις στην κουζίνα, καθώς και σε όλο το διαμέρισμα, εξοπλισμένο με ένα ζεστό σύστημα δαπέδου. Ο ελάχιστος αριθμός στοιχείων διακόσμησης δίνει έμφαση στην καθαρά λειτουργική ουσία του δωματίου, καθώς παρέχεται όλη η προσοχή στην κατοικία στον γενικό χώρο καθιστικού.
Στο υπνοδωμάτιο, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος επιθυμούσε να δημιουργήσει οποιοδήποτε αρχικό αντικείμενο σχεδιαστών. Η Olga Selakina προσφέρθηκε να χτίσει εδώ, όπως στο σαλόνι, στρογγυλό ημι-συνταγματάρχη. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, οι στήλες στο σαλόνι και το υπνοδωμάτιο αποδείχθηκαν "διαφορετικοί, αλλά συγγενείς". Αυτό από αυτούς, που βρίσκεται στο υπνοδωμάτιο, έχει κατώτερο καπάκι και οριζόντια ένταξη, ενώ η "αδελφή" της στο σαλόνι διαδίδεται κάθετα. "Ήταν ακόμα κάπου ενδιαφέρουσα να τοποθετήσω τον τοίχο, στην οποία είναι συνδεδεμένο το κρεβάτι", λέει ο Όλγα. "Απλά δεν ήθελα να κρεμάσω στο κεφαλάρι". Η χρήση γυψοσανίδων επέτρεψε σε αρκετές κόγχες στο αεροπλάνο. Ο τοίχος, χάρη σε ένα ημικυκλικό σχέδιο χορδών που μοιάζει με ένα καζάνι, ομαλά "ρέει" στην οροφή. Kslov: Αυτός ο σχεδιασμός είναι ζωγραφισμένος στο ίδιο χρώμα με τους τοίχους του υπνοδωματίου και επιπλέον διακοσμείται στην άκρη των ενσωματωμένων φωτομένων με μια αλυσίδα.
Στο δεξί μισό του διαμερίσματος υπάρχει ένα μελλοντικό παιδικό. Ενώ το παιδί είναι ακόμα πολύ μικρό, χρησιμοποιείται ως το γραφείο του κεφαλαίου της οικογένειας. Δεδομένου ότι το διαμέρισμα ημι-κεφαλής είναι δίπλα στο σαλόνι, τα κύρια αντικείμενα της ατμόσφαιρας του δωματίου (ντουλάπα και κρεβάτι) έπρεπε να βρίσκονται κοντά στον αντίθετο τοίχο. Το ίδιο το διάφραγμα είναι εξοπλισμένο με πολλά οριζόντια αεροπλάνα. Είναι κατασκευασμένα από γυψοσανίδες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ράφια για βιβλία. Κοντά στο παράθυρο, υπάρχει σήμερα γραπτό τραπέζι και καρέκλα υποδοχής. Αλλά η σκιά της σαλάτας προόδου των τοίχων και ο πολύχρωμος πολυέλαιος δεν επιτρέπουν να ξεχάσουν τον πραγματικό σκοπό του δωματίου.
Τέλος, προσθέστε ότι ολόκληρο το έργο υλοποιείται σε σύντομο χρονικό διάστημα - 60 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα κατασκευαστικά έργα δεν διεξήχθησαν μόνο, αλλά και η όλη απαιτούμενη ατμόσφαιρα αγοράστηκε. Η αποτελεσματικότητα της λήψης αποφάσεων δεν αποτελεί λιγότερο σημαντικό παράγοντα για την ανασυγκρότηση του διαμερίσματος από την επιθυμία για ομορφιά και πρακτικότητα. Το γεγονός ότι στην περίπτωση αυτή προσχώρησε ευτυχώς και στα τρία σημεία - η αξία δεν είναι μόνο ο αρχιτέκτονας Olga Sellyakina, αλλά και οι ιδιοκτήτες του διαμερίσματος. Τώρα οι δυσκολίες και οι περιποιήσεις της κατασκευής είναι πίσω, και γι 'αυτούς αρχίζει μια νέα ζωή σε ένα νέο σπίτι.
Οι συντάκτες προειδοποιούν ότι σύμφωνα με τον κώδικα στέγασης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, απαιτείται ο συντονισμός της διεξαγωγής αναδιοργάνωσης και αναδιαμόρφωσης.
Αρχιτέκτονας: Olga Slyozkina
Παρακολουθήστε υπερβολικά