Κήπος για Carlson

Η ψευδαίσθηση της γνήσιας "μαυρισμένης" σε μια παλιά οροφή της Μόσχας. Σπίτι-Σαλέ, Δεξαμενή με σιντριβάνι, κούνιες κήπου - και όλα αυτά είναι περίπου 100 m2

Αυτοκίνητο, χοντρό κισσό, σκόρδο γιρλάντα - όλα αυτά τα σημάδια "αγροτική ζωή" σας κάνει να ξεχάσετε τη φασαρία της Μόσχας

Αρχικά κομμάτια από το κεραμίδι που μιμείται το ξύλο (το μοντέλο "κάνναβης" (το μοντέλο "κάνναβης" από το "Creek") - μια σημαντική πινελιά στη συνολική σύνθεση, η οποία δεν αφήνει ένα μονοτονικό κενό γκαζόν

Για τα άγκιστρα στην εγκάρσια δέσμη των κιβωτίων είναι βολικά για να επισυνάψετε αιωρούμενους κατόχους για σκεύη, όπως, για παράδειγμα, αυτή η "άγκυρα" για τα κύπελλα

Στον πυλώνα στήριξης "Standard" Countertop και ράφια. Είναι σκόπιμα εσφαλμένες μορφές που φαίνονται οργανικά μεταξύ των χαρακτηριστικών της αγροτικής ζωής. Πολυάριθμα ράφια είναι διακοσμημένα με απλά "ρουστίκ" σκεύη. Ειδικά με επιτυχία φαίνεται παχιά γυαλί, παλιά μέταλλα και γιρλάντες λαχανικών

Το Σαλέ βρίσκεται στις πολυεπίπεδα βεράντες έτσι ώστε η ζώνη με ένα κρεβάτι και ένα κλίβανο να είναι κάπως απομονωμένο από την "τραπεζαρία". Τα αγγεία και οι φακοί που συνδέονται με τα ράφια του Σαλέ, πλαισιώθηκαν όμορφα την ανατολική γωνία της κατασκευής. Ο συνδυασμός του λευκού τοίχου και του σκούρου ξύλου (χρωματισμένο πεύκο) ενισχύει την ομοιότητα με το στυλ του πραγματικού σαλέ. Έτσι το εσωτερικό του κυνηγιού στα βουνά θα μπορούσε να κοιτάξει

Οι ώμοι των διακοσμητικών σταφυλιών διεισδύουν κάτω από το θόλο, δίνοντάς της μια ομοιότητα με μια ζεστή μεσογειακή βεράντα

Διακόσμηση βεράντα με ψαμμίτη, μιμώντας την πραγματική τοιχοποιία. Potter κήπο σκάλα, η οποία "οδηγεί στη σοφίτα" - επίσης μέρος του σκηνικού

Λάτερ κήπου και πρωτότυπο πτερύγιο καιρού προσοχή προσοχή προσοχή από τις κεραίες στα μακρινά επίπεδα - αναπόφευκτα χαρακτηριστικά της αστικής οροφής. Ένα από τα χαρακτηριστικά του κήπου - σύνθετες πολλαπλών επιπέδων που αποτελούνται από ετήσια χρώματα, διακοσμητικούς θάμνους (φυλλοβόλα και κωνοφόρα), καθώς και υψηλότερα πολυετή δέντρα

Μέσω του πλέγματος του φράχτη είναι ορατό πανόραμα των γύρω δρόμων και τα διάσημα αρχιτεκτονικά μνημεία

1. Έξοδος στην οροφή

2. Arbor

3. Σπίτι σπίτι

4. Τραγούδι

5. λίμνη

6. Τραπεζαρία

7. Κέντρα κήπου

Η ιδέα των κήπων στην οροφή είναι πολύ δημοφιλής στη σύγχρονη Ευρώπη. UNAS Αυτά τα πειράματα είναι η απόλυτη σπανιότητα: ένα άλλο κλίμα, πολλές τεχνικές δυσκολίες, τέλος, έλλειψη παραδόσεων. Οι ιδιοκτήτες των κήπων στην οροφή, κατά κανόνα, οι κάτοικοι της σοφίνας. Τα υδατάπαλα αυτού του τύπου δεν ήταν ακόμη διαδεδομένα στη Ρωσία. Έτσι, η εμπειρία της Evgenia Kondratyeva είναι μοναδική και αντιπροσωπεύει αδιαμφισβήτητο ενδιαφέρον, ειδικά επειδή το αποτέλεσμα των έργων της ξεπέρασε τις πιο θαρραλέες προσδοκίες.

Αντί για πρόλογος

Είναι εύκολο να υποκύψει στην ψευδαίσθηση της γνήσιας "μαύρης": ασυνήθιστα περιγράμματα της υπερκατασκευής που χρησιμεύει στην είσοδο στον κήπο, δημιουργήστε την εντύπωση ότι ο τοίχος του γειτονικού κτιρίου αποτελεί μέρος της πρόσοψης του "εξοχικού σπιτιού", πρώτα, Μια οχυρωμένη παλιά οροφή με ενημερωμένη στεγάνωση, μια επίπεδη πλατφόρμα με έναν πάγκο ήταν εξοπλισμένο με ανακαινισμένη στεγάνωση. Έκανε ένα ανθεκτικό μεταλλικό φράκτη στο κάτω άκρο της οροφής (έχει μια κλίση με έναν τρόπο). Σύντομα η αμάνικη επιφάνεια άρχισε να αναβιώνει: γλάστρες με λουλούδια, απαγορεύσεις και βαρέλια με δέντρα εμφανίστηκαν το ένα μετά το άλλο. Κάτω από τις σωστές ακτίνες του φωτεινού φυτού ηλίου, αντίθετα με τους φόβους, αισθάνθηκε τέλεια. Ωστόσο, αν δεν ήταν για δημιουργική φαντασία, ανεξάντλητη αισιοδοξία και ενέργεια Eugene μπορεί να χρειαστεί να είναι ικανοποιημένοι με μια μέτρια πλατφόρμα για αναψυχή. Οι επιθέσεις, σήμερα, ο κατάλογος των δένδρων που αναπτύσσονται στον κήπο και τους θάμνους θα είχαν κάνει την τιμή του πραγματικά χώρου της χώρας: πεύκο βουνό και πεύκο συνηθισμένο, ιαπωνικό σφενδάμι, rowan, juniper, ερυθρελάτης, φουντούκι, σημύδα, ασήμι, κατσίκι IVa, κλπ. Όλοι οι χειμώνας πηγαίνουν κατευθείαν στην οροφή. Πολυάριθμα λουλούδια συμπληρώνονται από πολλά λουλούδια: πετούνια, χαμομήλι, χρυσάνθεμα, ηλιοτρόπια και τριαντάφυλλα γενναιόδωρα όλο το καλοκαίρι. Τα εσωτερικά λουλούδια ξοδεύουν ανοιχτό αέρα ζεστό το ήμισυ του έτους.

Φυσικά, αν ο σχεδιασμός του κήπου περιοριζόταν στα φυτά και τους παγκάκια, θα ήταν γραφικό, αλλά όχι τόσο ασυνήθιστο "οικόπεδο". Αλλά η εφεύρεση της Ευγενίας δεν γνωρίζει τα σύνορα. Επομένως, στον κήπο, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά με ένα σιντριβάνι με ένα σιντριβάνι, τις μεταγενέστερες αλπικές διαφάνειες. Σταδιακά, η "κατοικημένη" ζώνη επεκτείνεται, μια από τις κατασκευές εμφανίστηκε το ένα μετά το άλλο. Οι οικοδεσπότες με τέτοια εφευρετικότητα ήταν εξοπλισμένα με αυτό το ασυνήθιστο για τις συνθήκες της Μόσχας "Landshaft", το οποίο ως αποτέλεσμα της οροφής πήρε το είδος της πραγματικής περιουσίας της χώρας. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι με την πρώτη ματιά στο πραγματικό μέγεθος του οικόπεδο (περίπου εκατό τετραγωνικά μέτρα) απλά δεν μπορεί να πιστέψει.

Τεχνική κατάρτιση

Η θέση οροφής των 1011μ, που βρίσκεται πάνω από το εργαστήριο Mansard, φυσικά, ζήτησε ειδική εκπαίδευση. Η οροφή έχει μια προκατάληψη προς το δυτικό τοίχο (περίπου 10 cm για κάθε μέτρο του πλάτους του σπιτιού). Κατ 'αρχήν, είναι λίγο. Ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να παραδοθεί σταθερά σε μια τέτοια επιφάνεια, και δεν είναι πολύ βολικό να περπατήσετε. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να κανονίσει μια βαθμιαία βεράντες. Για το οποίο ένα ξύλινο πλέγμα διαμήκων και εγκάρσιων δοκών, που διασυνδέθηκε με αυτοτραυματισμούς, συλλέχθηκε απευθείας επί τόπου επί τόπου και το έβαλε στο επαγγελματικό δάπεδο. Επιπλέον, οι εγκάρσιες δοκοί μεμονωμένων τμημάτων του πλέγματος ήταν αποκλίνουσες και αυτό επέτρεψε να κανονίσει πολλά οριζόντια βήματα. Στην κορυφή του πλαισίου υπήρχαν σανίδες με πάχος 3 cm σε απόσταση περίπου 5cm από το άλλο. Τα τμήματα βημάτων συνδέονται με εγκάρσιες δοκοί σε όλο το μήκος, κάθε μισό μέτρο. Το ταπεινωτικό άκρο της οροφής ολόκληρο το σχέδιο συνδέεται με το Mauerlat. Η μέση κατασκευή του φράχτη επισυνάπτεται. Για να δημιουργήσετε τον απαραίτητο ιμάντα πεποιθήσεων, η περίφραξη συνδέεται επίσης στη βόρεια πλευρά του τοίχου και με το South-Kuren και το σωλήνα της κουκούλας του σπιτιού. Το άκρο ράμματος του παραπέτα του φράχτη συνδέεται με τον επαγγελματία πάτωμα.

Αργότερα στην κορυφή της βεράντας-πέλματα ήταν ένα τεχνητό γκαζόν. Το διορισμό του δεν είναι τόσο διακοσμητικό όσο το λειτουργικό: Πριν από τις βεράντες μεταξύ των σανίδων, οι βεράντες έπρεπε να πάρουν μικρά αντικείμενα και ο σκύλος του πλοιάρχου υπέστη ιδιαίτερη ταλαιπωρία με κίνηση.

Με την κατασκευή "σπίτια κήπων" έπρεπε να λύσει το καθήκον που σχετίζεται με την ασφάλεια: λόγω του σημαντικού βάρους των κτιρίων, ιδιαίτερα του σπιτιού του Σαλέ, χρειάστηκαν για να ενισχύσουν σταθερά σε ένα μέρος. Ο σχεδιασμός του σαλέ "αγκιστρωμένο" για ένα σωλήνα καπνού τούβλου με ύψος περίπου ενός μέτρου (τώρα δεν λειτουργεί, αλλά είναι αξιόπιστα συνδεδεμένο με τον τοίχο από τούβλα του σαλέ, έτσι ώστε ο σωλήνας να έχει γίνει σαν μέρος του σχέδιο). Το δεύτερο κτίριο είναι μια ξύλινη βεράντα, που συνδέεται με ένα προεξέχον τοίχο του σπιτιού: η οροφή της βεράντας, καλυμμένη με πλακάκια, "καταγράφει" την άκρη του τοίχου με την άκρη του.

Ένα άλλο πρόβλημα, χωρίς να λύσει τον κήπο, ήταν αδύνατο - παροχή νερού και λύματα. Στην οροφή υπάρχουν 5ισιτεχνικά σημεία, όλα βρίσκονται στο σαλέ: Νεροχύτη, ντους και τουαλέτα τοποθετημένα στο μπάνιο, ο δεύτερος νεροχύτης συνδέεται με το τραπέζι και κάτω από αυτό υπάρχει ένας γερανός στον οποίο ο σωλήνας για το πότισμα ενώνει το. Το House Riser Riser είναι κατάλληλο για την οροφή περίπου ενός μέτρου από τη διάταξη "Sadovaya", που βρίσκεται σχεδόν κοντά στον πίσω τοίχο του Σαλέ, έτσι έπρεπε να κρατήσει ένα σωλήνα αποστράγγισης. Το χειμώνα, το νερό αποστραγγίζεται και το σύστημα υδραυλικών εγκαταστάσεων λειτουργεί χωρίς αποτυχίες.

Ποτέ δεν τελειώνει η ιστορία

Στο συνηθισμένο κήπο κατεβαίνει ή βγαίνει. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να αναρριχηθεί σε αυτό. Μια ξύλινη σκάλα οδηγεί από το σαλόνι μέχρι τη ζεστή πρίζα στην οροφή. Μια ενδιάμεση ζώνη-μικροσκοπική μονωμένη είσοδος Hall-Tambour είναι ένα μικρό κτίριο στην οροφή, δίπλα στο κωφλο τοίχος του γειτονικού σπιτιού. Στο εσωτερικό υπάρχουν μεγάλοι πάγκοι με "πηλό" κίνητρα κλινοσκεπάσματα και μαξιλάρια. Όλες αυτές οι λεπτομέρειες δημιουργούν ένα αίσθημα της ζωής της χώρας και χρησιμεύουν ως προοίμιο στο θέμα του κήπου "Χώρα". Η "είσοδος" μπορεί να χρησιμεύσει ως καθιστικό: είναι ζεστό σε οποιοδήποτε καιρό.

Έξω, η πρόσβαση στην οροφή μοιάζει με ένα μινιατούρα εξοχικό σπίτι, καλυμμένο με πλαστική παρακαμπτήριος. Ο Odvari αναπηδά το ιαπωνικό σφενδάμι, ειδικά το θεαματικό φθινόπωρο όταν το στέμμα του μετατρέπεται σε φλεγόμενο φακό.

Το πρώτο πράγμα που το κατώτατο όριο πέφτει την εμφάνιση - τα όμορφα κομμάτια που τοποθετούνται από τα "γκαζόν". Στρογγυλό κεραμικό κεραμίδι μιμείται ξυλάκια. Τα "διακεκομμένα κομμάτια" των κομματιών διαπερνούν τον ιστότοπο, υποδηλώνοντας την κατεύθυνση της κίνησης, το βήμα προς βήμα μεταφέρεται στα βάθη της επικράτειας.

Η σκηνή του κήπου είναι αρκετές διακοσμητικές ζώνες και ταυτόχρονα πρακτικό. Η σύνθεση καθενός από αυτά πιστεύεται με τέτοιο τρόπο ώστε πριν από την άποψη του θεατή του θεατή ανοίγει ένα προσεκτικά χτισμένο Miseencen του γύρω χώρου. Οι θάμνοι, τα δέντρα και οι παρτέριες φαίνονται γραφικές "σκηνές", δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση πολύ μεγαλύτερη από την πραγματικότητα, το βάθος της εικόνας. Αγγλικά, σε αντίθεση με τη συνήθη τοποθεσία, εδώ όλα τα φυτά φυτεύονται σε αγγεία και απαγορεύσεις, αρχικά τοποθετείται η ιδέα της κινητικότητας και η ικανότητα να μεταμορφώνουν σχεδόν πέρα ​​από την αναγνώριση στον κήπο. Το ύψος του Evgeny του καλοκαιριού ποικίλλει τις ανθοφορικές συνθέσεις, δημιουργώντας μια νέα εικόνα αντί για το "αντιληπτό".

Πολυάριθμα καθίσματα, πάγκοι, πάγκοι, εκτός από καθαρά λειτουργικό, παίζουν έναν άλλο σημαντικό ρόλο - προσφέρουν ένα "πρότυπο" βέλτιστο ύψος της αντίληψης του κήπου. Αν και τα δέντρα στις μπανιέρες δεν είναι τόσο υψηλές όσο στον παρόντα κήπο, ακόμα η εμφάνιση των καθισμάτων τους αντιλαμβάνεται σχεδόν σαν να ήταν όλα "πραγματικά". Γραφικές προοπτικές με μια τέτοια ματιά στο βάθος και την ποικιλομορφία και το περιβάλλον αστικό περιβάλλον πρακτικά δεν εμπίπτει σε επαφή. Κατά μήκος των οροφών της οροφής, τα διακοσμητικά πλέγματα είναι τεντωμένα, μιμούνται πέργκολες με λεκάνες και τα τείχη των γειτονικών σπιτιών, γύρω από τον κήπο από το βορρά και το νότο, κρύβονται πίσω από τα γραφικά κτίρια "χώρας".

Η κομψή λευκότητα του κιόσκι πρέπει να είναι η ποικιλία των πράσινων χώρων και χρησιμεύει ως "πύλες" μεταξύ των ζωνών των κήπων. Το απόγευμα μπορείτε να απολαύσετε το απαλό μισό της ημέρας, το βράδυ, φωτίζοντας ένα κρεμαστό φανάρι πάνω από το τραπέζι, - να κανονίσει πόσιμο τσαγιού. Τα ευρεία καθίσματα γίνονται από την οικοδέσποινα από κομμάτια στερεών δέντρων. Για περισσότερη ευκολία, τα μαξιλάρια τοποθετούνται στην κορυφή. Στην αριστερή πλευρά, μέρος της δομής, στην οποία τα παράθυρα mansard του εργαστηρίου τοποθετούνται σχεδόν στα αριστερά της οροφής της οροφής, βρίσκεται αρκετά ευρύχωρο κιόσκι (περίπου9m2). Πλαστικό από το οποίο κατασκευάζεται, μοιάζει με ζωγραφισμένο φυσικό δέντρο. Το κιόσκι καταλαμβάνει ένα βασικό σημείο στη σύνθεση, τουλάχιστον εν μέρει, είναι αισθητή από όλες τις γωνιές του κήπου. Οι παραδόσεις είναι δύο εισόδους μέσω των οποίων απόψεις ολόκληρου του δυτικού μισού του χώρου. Ο σχεδιασμός που συναρμολογείται από τελειωμένους μπλοκ (στεγαστικά και συγκρατητικά πόλους με μάσκα) έχει σχεδιαστεί για παχιά παχιά σγουρά φυτών, αλλά δεν παρεμβαίνει στην εκτίμηση των όμορφων χωρικών ζωγραφιών γύρω. Το κιόσκι περιβάλλει το μοτοσικλέτα της ετήσιας ακτινοβολίας, μαργαρίτες. Τα Malva και τα κρίνα δοκιμάζονται πάνω από αυτό, τα πλέγματα είναι διακοσμημένα με σγουρά τριαντάφυλλα. Τα ξύλινα τριαντάφυλλα και ηλιοτρόπια υπάρχουν σχεδόν σε κάθε γωνιά του κήπου. Υψηλά φυτά στο Kadmokey-Goat IVA, ασημένια τέφρα, φλοιοί τοποθετούνται κυρίως στις γωνίες, ώστε να μην κλείσουν την αναθεώρηση.

Μέσα στο Arbor - ασυνήθιστο τραπέζι και καθίσματα. Το ασυνήθιστο είναι ότι όλα αυτά τα έπιπλα είναι κατασκευασμένα από στερεά κομμάτια ξύλου και σχεδόν μισή μέρα. Κάπως την άνοιξη, όταν τα παλιά αποξηραμένα δέντρα χύθηκαν στη λεωφόρο, ο Eugene είδε το κατάλληλο υλικό για έπιπλα κήπου. Εκτός από την ακριβή προσδιορισμό του μεγέθους και των λεπτομερών σφαγείων, δεν υπήρχαν πρόσθετες προσπάθειες στην κατασκευή αυτών των στοιχείων, ακόμη και ένας φλοιός δεν πυροβολεί, επειδή είναι η κύρια διακόσμηση. Εδώ, μέσα στο κιόσκι, οι θάμνοι του Juniper σώζονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η βλάστηση "ρέει" μέσα από τα σύνορα του κήπου "εσωτερικούς χώρους".

Στα δεξιά της εισόδου, η άκρη του φράχτη, υπάρχουν κούνιες κήπου κάτω από μια τέντα. Εμφανίστηκαν εδώ σχεδόν στην αρχή της "ιστορίας", θέτοντας αμέσως τον περιβάλλοντα χώρο στον σωστό τον τόνο. Μπορείτε να ταλαντεύσετε, χωρίς φόβο για ένα ζαλισμένο ύψος: το φράκτη από τα κλαδιά του Juniper κρύβεται από το βλέμμα "ανοιχτό". Αλλά ταυτόχρονα, αυτό δεν είναι κωφός: το φράκτη είναι αρκετά διαφανές και αέρας.

Από την κούνια στον κήπο, μπορείτε να θαυμάσετε την αλπική διαφάνεια και να μεγαλώσετε ανάμεσα στις πέτρες με πολυτελή ηλιοτρόπια. Τότε υπάρχει ένα σπιτικό σαλέ με μια δίκη στέγη, κλείνοντας τη σύνθεση του κήπου από τη νότια πλευρά. Έξω από την οροφή του σαλέ καλύπτεται με ορείχαλκο κεραμιδιών, όλες οι ξύλινες κατασκευές είναι κατασκευασμένες από ένα χρωματισμένο πεύκο χρωματισμένο. Μια ειδική εκφραστικότητα του σπιτιού λαμβάνει ανοιχτά ξύλινα δοκάρια και ένα μικρό fronton, χωρισμένο από ένα πλαστικό πλέγμα (το ίδιο όπως στο κιόσκι). Από το εσωτερικό των ξύλινων οροφών μοιάζει πολύ διακοσμητικά.

Παρά τα μέτρια μεγέθη του σαλέ (σχεδόν 6 μέτρα, η επένδυση, 2m), οι ιδιοκτήτες κατάφεραν να λύσουν διάφορα διαφορετικά καθήκοντα μαζί του. Πρώτα απ 'όλα, αυτό είναι ένα άνετο μέρος για να χαλαρώσετε. Το κέντρο ανεβαίνει ο ξύλινος πυλώνας στον οποίο συνδέεται το στρογγυλό ράφι και το τραπέζι, στο μακρινό άκρο του νεροχύτη. Ο πυλώνας μοιάζει με το πιο πραγματικό αντίγραφο ασφαλείας, ένα εκφραστικό τιμολόγιο που δείχνει την «αρχαιότητα» της κατασκευής. Στα δεξιά του τραπεζιού, στα βάθη ενός μικρού τζακιού, που συνδέονται με τον πίσω τοίχο από τούβλα. Η οθόνη εξάτμισης του παχιά χαλκού είναι χτισμένη πάνω του, ο σωλήνας του οποίου (συσκευές σε φέτες) αυξάνεται πάνω από την οροφή. Τα δάπεδα είναι επενδεδυμένα με πλακάκια κλίνκερ πάνω από αδιάβροχο κόντρα πλακέ προσαρτημένο από την ανθεκτική σε παγετό. Η στέγη "παραδοθεί" η οροφή ήταν δίπλα στη δεξιά κλίση της οροφής. Είναι τόσο ζεστό για να απολαύσετε μια καυτή ηλιόλουστη μέρα! Μια καθημερινή επιθυμία μπορεί ακόμη και να αναζωογονηθεί κάτω από το πίδακα του νερού στη γωνία του σαλέ, στα αριστερά, κρυμμένη την πόρτα που οδηγεί στο μπάνιο. Θα έχουμε ντους, νεροχύτη και τουαλέτα. Κάτω από το μακρύ άκρο του τραπεζιού, στο οποίο συνδέεται ο σωλήνας για τα φυτά πότισμα.

Στα αριστερά του Σαλέ είναι μια ανοιχτή τραπεζαρία, κλείνοντας τη νοτιοανατολική γωνία του κήπου: ένα οκταγωνικό τραπέζι με ευρεία καθίσματα-καταστήματα. Αυτό το υψηλό σημείο (βρίσκεται στην κορυφή του ιστότοπου) Είναι βολικό να κοιτάξουμε τον κήπο και το τοπίο, που εξαπλώνεται πίσω από τα δυτικά οροφή.

Στη μέση του καλοκαιριού, όταν το κιόσκι δεν σώσει από τη θερμότητα ή τη βροχή, μπορείτε να κρύψετε κάτω από ένα θόλο. Τα κούτσουρα και τα κούτσουρα, η εκφραστική "τοιχοποιία" των τοίχων ψαμμίτη (πλακάκι που συνδέονται με το κονίαμα τσιμέντου) έχουν στη φύση. Το γραφικό αλιευτικό δίχτυ κάτω από την κεραμοσκεπή, τις λεπτομέρειες της αρχαϊκής ζωής, με την αγάπη που επιλέχθηκαν από τους ιδιοκτήτες, δίνουν τη Mizza στο πνεύμα της χώρας μια ειδική διάθεση στο αντίθετο άκρο του κήπου, η ανατολική άκρη συνδέεται με το Τείχος του γειτονικού σπιτιού ένα ξύλινο θόλο επισυνάπτεται. Κάτω από αυτό είναι μια απλή πλακέτα με δύο καταστήματα στις πλευρές. Ο τοίχος διακοσμεί τα πλακάκια ψαμμίτη του ακανόνιστου σχήματος, μιμώντας την πραγματική τοιχοποιία. Το "ηλιόλουστο" χρώμα της πέτρας φέρνει εδώ μια αίσθηση ζεστασιάς ακόμη και σε κρουαζιερόπλοιο. Ο ψαμμίτη είναι μια πολύ μαλακή πέτρα, επομένως, για να αποφευχθεί η συμπίεση και τα τσιπ της, η επιφάνεια υποβλήθηκε σε επεξεργασία με ειδικό υδρόφοβο εμποτισμό (tikkurila). Το καλοκαίρι, η οροφή και οι πυλώνες είναι πυκνά, διακοσμητικά πατρικά σταφύλια, δίνοντας αυτή τη γωνία ομοιότητα με μια πραγματική μεσογειακή βεράντα κάπου σε ένα βράχο, ψηλά πάνω από τη θάλασσα. Η διαίσθηση προτάθηκε η EVGENIA οργανική προσθήκη σε αυτή τη δεξαμενή ποντικών. Μια μικρή πισίνα βρίσκεται σχεδόν στη μέση ανάμεσα στη βεράντα και μια ανοιχτή τραπεζαρία. Οι άκρες του τοποθετούνται με πέτρα και χαμένες βρύες και η όλη σύνθεση συνδυάζεται με αλπική ολίσθηση. Μικρή ερυθρελάτη και πεύκα, απαλά στελέχη διακοσμητικού γρασιδιού είναι γραφικά σε συνδυασμό. Αλλά τελικά, η ανθρώπινη αντίληψη συντονίζεται όχι μόνο σε οπτικές εικόνες, στο αστικό περιβάλλον, έτσι λείπει ζωντανούς ήχους! Ως εκ τούτου, μια μικρή βρύση είναι διατεταγμένη στη δεξαμενή. Έτσι, είναι βολικό να μείνετε στο τραπέζι, μπορείτε να ακούσετε ένα ήσυχο διπλασιασμό Murmur νερού.

Μέχρι τώρα, μιλήσαμε για την καθημερινή αντίληψη του κήπου. Αλλά το σενάριο παρέχει την επιλογή το βράδυ. Πολλοί φακοί και οπίσθιοι φωτισμοί που εμφανίζονται στο εσωτερικό του σπιτιού, στη συνέχεια έξω, στη συνέχεια στο κέντρο του κληματαριού (σε ένα μακρύ καλώδιο που κρέμεται από την οροφή), δεν είναι μόνο διακοσμητικές λεπτομέρειες. Καλοκαιρινές βραδιές Κάθε ζώνη αποκτά νέα ποιότητα. Μια επισημασμένη βρύση φαίνεται ιδιαίτερα αποτελεσματικά. Οι φανοί υπογραμμίζουν το φύλλωμα του φυλλώματος των συνδετικών και μια ποικιλία σιλουέτες φυτών, απομονωμένες οικιακές γωνίες σε διαφορετικά άκρα του κήπου, όπου είναι ωραίο να οδηγήσετε ατελείωτες φιλικές συνομιλίες ή να δούμε τη θέση των φώτων μιας τεράστιας πόλης.

Είναι δυνατόν να εξεταστεί η ιστορία μας να ολοκληρωθεί; Φυσικά και όχι. Η εμφάνιση του κήπου εξακολουθεί να μεταμορφώνεται: τα δέντρα αναπτύσσονται, τα γούστα των ιδιοκτητών αλλάζουν, εμφανίζονται νέες ιδέες. Ο Eugene παραδέχεται ότι είναι πολύ δύσκολο γι 'αυτήν να σταματήσει σε κάποια απολύτως ολοκληρωμένη έκδοση. Το Ieto δεν προκαλεί έκπληξη. Στο παράδειγμα του κήπου της, είστε πεπεισμένοι ότι στα χέρια ενός ευαίσθητου καλλιτέχνη, η πιθανότητα ακόμη και ένα τόσο μικρό και μη τυποποιημένο οικόπεδο γίνεται απλά ανεξάντλητο.