Διπλό σπίτι στο Jurmala. "Η αρχιτεκτονική πρέπει να συγχωνεύσει με το εξωτερικό περιβάλλον, διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος να δοκιμάσετε την κατασκευή του σπιτιού στη φύση".
"Η αρχιτεκτονική θα πρέπει να συγχωνευθεί με ένα εξωτερικό περιβάλλον, απροσδιόριστα, να συνεχίσει σταδιακά τα περιγράμματα, οι ρυθμοί που καθορίζονται από τη φύση, στις εξωτερικές και εσωτερικές γραμμές κατασκευής, -Uverene DACE Brezinsk, ένας από τους συντάκτες αυτού του έργου. - Για να είναι δύσκολο για αυτό το αποτέλεσμα , αλλά διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος να αρχίσετε να δημιουργείτε μια εξοχική κατοικία.. Σπίτια στη φύση. "
Δείτε αυτόν τον ιστότοπο και μην ερωτευτείτε - είναι αδύνατο. Σήμερα στο Jurmala και τα προάστιά της, δεν είναι εύκολο να βρείτε ένα δωρεάν κομμάτι της γης, και ακόμη και εξάλλου στην ίδια όχθη του ποταμού. Αλλά παρόλο που ο χώρος είναι τόσο κοντά στο νερό που το νότιο όριο του είναι μέρος της ακτογραμμής, ο φόβος των ιδιοτροπιών του στοιχείου δεν είναι άχρηστος - η ακτή είναι αρκετά υψηλή. Παρ 'όλα αυτά, ο σημερινός ιδιοκτήτης αυτού του παραδείσου δεν αποφάσισε αμέσως για την αγορά του. Ακόμη και μερικές φορές έφερε στους αρχιτέκτονες Daca Brezinsk και την Εύve Skdney, ο οποίος αργότερα δημιούργησε ένα ασυνήθιστο διπλό σπίτι εδώ.
Το πρόβλημα ήταν ότι στη δεκαετία του '80, το οικόπεδο είχε ήδη προσπαθήσει να κυριαρχήσει και να οικοδομήσει. Η θλιβερή μαρτυρία της κατάρρευσης αυτής της δραστηριότητας ήταν δύο ημιτελή σπίτια διαφορετικού μεγέθους, οι οποίες απέχουν μόλις λίγα μέτρα μεταξύ τους. Και οι δύο διέφεραν ανεπιτυχή διάταξη και ανεγέρθηκαν μόνο στο επίπεδο του πρώτου ορόφου. Ούτε η τοποθεσία ούτε η εμφάνιση αυτών των κτιρίων του νέου ιδιοκτήτη ήταν απολύτως ικανοποιημένοι. Ως εκ τούτου, πριν ξεκινήσετε νέα κατασκευή, ήταν απαραίτητο να τους αποσυναρμολογήσετε. Η πολυπλοκότητα ήταν ότι και τα δύο κτίρια είχαν ένα ίδρυμα κεφαλαίου και ένας από αυτούς ήταν επίσης ένα συγκεκριμένο υπόγειο. Προφανώς, η ανάλυση αυτών των θεμελίων και υπόγειου υπόγειου θα μπορούσε να αυξήσει αρκετές φορές το κόστος κατασκευής. Επομένως, όταν η απόφαση αγοράς του ιστότοπου είναι ακόμα ώριμη, από τους αρχιτέκτονες άρχισαν να περιμένουν όχι μόνο στον αρχικό σχεδιασμό της ανάπτυξης, αλλά και τη φθηνότερη και απλή έξοδο από την τρέχουσα κατάσταση. Το ιόν βρέθηκε και ένα πολύ απροσδόκητο και δεν στερείται χάριτος.
Πρώτον, τα θεμέλια και το υπόγειο τμήμα των κτιρίων αποφάσισαν να διατηρήσουν τους πρώην όγκους και να αποσυναρμολογήσουν μόνο τον σχεδιασμό του πρώτου ορόφου. Δεύτερον, η ιδέα προέκυψε για να δημιουργήσει ένα στερεό αρχιτεκτονικό σύνολο από δύο σπίτια, συνδέοντάς τα σε μια γυάλινη μετάβαση.
Πρέπει να ειπωθεί ότι αυτές οι λύσεις επέτρεψαν ότι είναι αδύνατο να εκπληρώσουμε καλύτερα τις απαιτήσεις του πελάτη στο μελλοντικό σπίτι. Aimenno: βελτιστοποιήστε τις προθεσμίες και τα έξοδα κατασκευής, δημιουργούν αυτόνομες κατοικημένες περιοχές για ανώτερες και νεότερες γενιές της οικογένειας. Ένα μεγάλο κτίριο (Fores250m2) στεγασμένων γονέων και η μικρή (150m2 κατοικημένη περιοχή και 70μ2 από τα βοηθητικά δωμάτια) πήγαν στο γιο του.
"Η αρχιτεκτονική αυτών των σπιτιών ή σπιτιών - δεν γνωρίζω καν πώς μια τέτοια δομή καλείται καλύτερα, είναι πολύ λειτουργικό", λέει ο Δ. Bresinsk. "Από την αρχή, δεν ήταν δυνατό να δώσουμε αφηρημένες ιδέες από το Πολύ αρχή, κάθε απόφαση απορρίφθηκε λογικά από τις υπάρχουσες συνθήκες: προσανατολισμό. Κτίρια στο διάστημα, το μέγεθός τους, υποστηρίζοντας την ικανότητα του ιδρύματος ".
Η τοποθεσία των κτιρίων στην περιοχή σχεδόν πλήρως προσδιορίστηκε η διαμόρφωση και η διαμόρφωση των χώρων. Το γεγονός είναι ότι η είσοδος στα σπίτια είναι δυνατή μόνο από τη βόρεια πλευρά (ο ποταμός Salo ρέει και από την Ανατολή και τη Δύση υπάρχουν άλλοι χώροι). Επομένως, ήταν εδώ ότι η κύρια είσοδος και για τα δύο κτίρια δημιουργήθηκε. Ως αποτέλεσμα, η διώροφη γυάλινη γκαλερί έχει γίνει όχι μόνο ένα δεσμευτικό αρχιτεκτονικό στοιχείο, αλλά και ένα κοινό διάδρομο. Απευθείας από αυτό, μπορείτε να φτάσετε στον πρώτο όροφο του καθενός από τα σπίτια ή να ανεβείτε στις σκάλες αμέσως στον δεύτερο όροφο, και επίσης να πάτε κάτω στο υπόγειο, όπου υπάρχουν τρία αυτοκίνητα γκαράζ, γυμναστήριο, αποθήκη και λεβητοστάσιο.
Ο οπίσθιος τοίχος, προσανατολισμένος στο νότο, πηγαίνει κατευθείαν στο ποτάμι. Στην πραγματικότητα, ήταν αυτή η περίσταση που έγινε αποφασιστική στην εποικοδομητική λύση του κτιρίου. Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες, τίποτα δεν έπρεπε να κλείσει την εκπληκτική ομορφιά του γύρω τοπίου από τους κατοίκους του σπιτιού. Ως αποτέλεσμα, ο νότιος τοίχος έχει γίνει το πιο διαφανές γυαλί. Οι οικοδεσπότες συμφώνησαν με μια τέτοια απόφαση, λαμβάνοντας υπόψη το μη ερχόμενο και ταυτόχρονα λογικό. Το Azatat από τη θεμελιώδη ιδέα σταδιακά "μεγάλωσε" ολόκληρη η εσωτερική διάταξη των σπιτιών.
Το σύνολο των δωματίων στα δύο κτίρια είναι σχεδόν το ίδιο. Έτσι, στο μεγάλο, και σε ένα μικρό σπίτι στο ισόγειο υπάρχει μια κουζίνα, ένα δίκλινο σαλόνι και ένα γραφείο, και σε ένα δεύτερο υπνοδωμάτιο με ένα ντουλάπι και ένα μπάνιο. Η μόνη διαφορά είναι ένα μεγάλο σπίτι, υπάρχει ακόμα ένα υπνοδωμάτιο φιλοξενίας στον πρώτο και το δεύτερο ορόφους. Παρόλο που η γκαλερί είναι συνδεδεμένη με τη γκαλερί, δεν υπάρχει απόσπασμα από άκρο σε άκρο, είναι δυνατόν να φτάσετε στον δεύτερο όροφο από ένα γυάλινο διάδρομο, κατά μήκος των σκαλοπατιών. Έτσι, η ίδια η γκαλερί παίζει τόσο πολύ λειτουργική όσο ο ρόλος που σχηματίζει χώρους, διοργανώνοντας όλους τους εσωτερικούς χώρους και καθιστώντας τον εσωτερικό όγκο και των δύο στεγαστικών, πλήρεις και στερεές. Εάν οι σκάλες κόβουν όλο τον εσωτερικό χώρο, μπορείτε να καλέσετε τον κατακόρυφο άξονα του σπιτιού, η γκαλερί το αναπτύσσεται σε ένα οριζόντιο επίπεδο. Ρυθμίστε τις βασικές ιδέες των αρχιτεκτόνων, όλες οι δομές υποστήριξης και τα λειτουργικά στοιχεία της δομής είναι ταυτόχρονα στοιχεία του εσωτερικού. "Δεν πρέπει να διακοσμήσετε το εσωτερικό περιττό, όχι λειτουργικές λεπτομέρειες", λέει ο Daca Brozinsk. "Ο εσωτερικός χώρος πρέπει να γεννηθεί από τα ίδια βασικά στοιχεία με τα εξωτερικά περιγράμματα του κτιρίου. Μόνο τότε το σπίτι μπορεί να φανεί φυσικό και θα είναι άνετα να ζήσουν σε αυτό. "
Όσον αφορά το σχεδιασμό του σπιτιού, δημιουργήθηκε λαμβάνοντας υπόψη τη φέρουσα ικανότητα του Ιδρύματος που είχε ήδη. Οι κωδικοί σκυροδέματος και τα μονολιθικά δάπεδα του υπόγειου υπήρχαν αμετάβλητες. Οι τοίχοι, τα διαμερίσματα και η επικάλυψη του πρώτου ορόφου πραγματοποιήθηκαν από τούβλα, θερμάνθηκε θερμά μονωμένο με ορυκτό μαλλί (πάχος10cm) και τοποθετούνται έξω και από το εσωτερικό. Ο Avot ο δεύτερος όροφος για να διευκολύνει ολόκληρο το σχέδιο έγινε έτσι: το ξύλινο πλαίσιο των τοίχων από το εσωτερικό και το εξωτερικό ήταν μερικώς ραμμένο με ξύλινη χλιά και ένα μερικώς σοβαρό κόντρα πλακέ. Ο σχεδιασμός οροφής είναι επίσης ξύλινος: ένα στρώμα κόντρα πλακέ τοποθετείται στο κιβώτιο, η μεταλλική μόνωση, στη συνέχεια το καουτσούκ και το κορυφαίο ξύλινο "κεραμίδι" από το λάρυγγα. Αυτό δεν είναι πολύ δημοφιλές σήμερα το υλικό στέγης επιλέχθηκε από τους αρχιτέκτονες για δύο λόγους. Πρώτον, ένα ξύλινο "κεραμίδι" είναι σημαντικά ελαφρύτερο από το φυσικό κεραμικό. Δεύτερον, οφείλεται στο χρώμα του γκρίζου ασημιού ("πλακιδίων" δεν είναι βαμμένο, αλλά μόνο εμποτισμένο με νερό απωθητικό βερνίκι) η δομή έχει αποκτήσει μια ξεχωριστή γεύση της Βαλτικής. Μετά από όλα, όπως γνωρίζετε, στο σπίτι στα Λετονικά αγροκτήματα, που καλύπτονται παραδοσιακά με καλάμια, τα οποία με την πάροδο του χρόνου, υπό την επιρροή του ήλιου και της βροχής, έλαβαν μια τέτοια σκιά.
Φυσικά, ούτε οι αρχιτέκτονες ούτε οι οικοδεσπότες είχαν στόχο να δημιουργήσουν ένα εθνικό σπίτι στυλ, αλλά μερικές συμβουλές εγγύτητας στην παράδοση, σε αυτή τη γη, αυτή η φύση εξακολουθούσε να ήταν απαραίτητη. "Μετά από όλα, το σπίτι δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τον τόπο, να μην έχει τις ρίζες, τη σύνδεση με το παρελθόν", λέει η Dace Brezeinsk - αλλιώς θα παραμείνει πάντα ένα ξένο, έντονα αντικείμενο ".
Παρά την πολυπλοκότητα των προθέσεων και των καθηκόντων (τελικά, είναι πάντα πιο δύσκολο να ανοικοδομηθεί από την κατασκευή από το μηδέν), και τα δύο κτίρια ανεγέρθηκαν κάτω από την οροφή σε μόλις έξι μήνες. Έχω ένα μισό ένα χρόνο αριστερά στο εσωτερικό φινίρισμα. Αρκετά προσοχή και χρόνος πληρωμής επίπλων. Με το μεγαλύτερο μέρος της κατάστασης της κατάστασης συνθέτουν τα πράγματα των διάσημων ιταλικών σπιτιών επίπλων, ορισμένα αντικείμενα γίνονται στην τοπική παραγωγή αρχιτεκτόνων στα σχέδια του συγγραφέα. Το κόστος ολόκληρου του έργου είναι περίπου 450 δολάρια ανά 1m2, το οποίο είναι στάνταρ για τα σπίτια αυτής της τάξης. Εν ολίγοις, παρά τη σύνθετη προκαταρκτική εργασία, οι αρχιτέκτονες κατάφεραν να εκπληρώσουν την απαίτηση των ιδιοκτητών και να ελαχιστοποιήσουν το κόστος.
Λίγα λόγια για το σύστημα υποστήριξης του συστήματος υποστήριξης ζωής. Παρόλο που τα σπίτια έχουν σχεδιαστεί για μόνιμα καταλύματα, το χειμώνα, οι ιδιοκτήτες είναι μόνο οι αναχωρήσεις σε αυτά. Ως εκ τούτου, όλες οι επικοινωνίες γίνονται εδώ όπως στις περισσότερες προαστιακές κατοικίες. Το νερό κούνησε από το τοπικό φρεάτιο. Η θέρμανση παρέχει ένα λέβητα σε καύσιμο ντίζελ, απουσία κεντρικών υπολογιστών που λειτουργούν σε κατάσταση αντι-μασάζ. Τα σηπτικά σηπτικά λύματα διατηρούνται γενικά από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες.
Μιλώντας για μια εξοχική κατοικία, είναι αδύνατο να μην αναφέρουμε την περιοχή γύρω από αυτό, ειδικά επειδή αξίζει την προσοχή εδώ. Ένα μάλλον μεγάλο οικόπεδο λόγω των φυσικών πλεονεκτημάτων της δεν χρειάστηκε πολύπλοκο σχεδιασμό τοπίου. Ίσως το κύριο έργο των ειδικών που εμπλέκονται στη μετασχηματισμό του δεν ήταν να κλείσει την υπέροχη θέα του ποταμού. Δηλαδή, ήταν απαραίτητο να μην αλλάξει, αλλά χτύπησε επιδέξια τα υπάρχοντα χαρακτηριστικά ανακούφισης. Επομένως, στην περιοχή λίγο ψηλά δέντρα, ειδικά από το ποτάμι. Οι κηπουροί φυτεύτηκαν μόνο μερικοί διακοσμητικοί θάμνοι, καθώς και το Tui από την είσοδο του ιστότοπου. Φυσικά, όλα τα παλιά δέντρα έχουν διατηρηθεί, δίνοντας στον τόπο από το δικαστήριο, ολοκληρώθηκε. Ταυτόχρονα, δημιούργησε μια πολύ γραφική κάθοδο σε νερό και ασυνήθιστα γκαζόν γύρω από τα σπίτια, συνεχίζοντας με επιτυχία τη βασική ιδέα της κατασκευής, ενός συνδυασμού διακριτικών στοιχείων σχεδιασμού. Έτσι, τα σμαραγδένια αγγλικά χλοοτάπητα είναι διασκορπισμένα εδώ με παραδοσιακά λιθόστρωτα κομμάτια, τμήματα χαλικιού και ογκόλιθου και ξύλινα δάπεδα, που σχετίζονται ή με ιαπωνικό κήπο ή μια μικρή ακτή της Βαλτικής.
Πρέπει να σημειωθεί ότι σε αυτό το πολύ εκτεταμένο οικόπεδο, εκτός από τα κύρια σπίτια, υπάρχουν μερικά πιο αρκετά ενδιαφέροντα κτίρια. Το μπάνιο και, στον κόμικ ορισμό των ιδιοκτητών, ένα ξενώνα με βάρκα (στον πρώτο γκαράζ για ένα σκάφος, σε ένα δεύτερο δωμάτιο για τους επισκέπτες) βρίσκεται στην ίδια την ακτή. Το μπάνιο, με όλη τη φαινομενική απλότητα, είναι επίσης ένα πολύ μη ουσιαστικό αρχιτεκτονικό αντικείμενο. Φαίνεται πολύ διαφορετικό από τις συνηθισμένες καλύβες καταγραφής, που αντιπροσωπεύουν την ορθογώνια δομή της σωστής μορφής, χωρίς διακοσμητικές υπερβολές. Μια τέτοια απόφαση επιλέχθηκε έτσι ώστε καμία λεπτομέρεια να αποσπάται την άποψη από τον ποταμό, δεν έσπασε την εμφάνιση και τις εντυπώσεις του. Μία από τις γωνίες του λουτρού, κατευθύνεται απευθείας στην ακτή, είναι εντελώς τζάμια και διακοσμημένο με ένα ξύλινο πλέγμα. Αυτό γίνεται για δύο λόγους. Πρώτον, υπάρχει ένα δωμάτιο ανάπαυσης, το οποίο το "απροστάτευτο" το τζάμι δεν θα ήταν ζεστό. Δεύτερον, η γρίλια ηχώ με στοιχεία διακόσμησης οικιστικών κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων, έτσι, ένα μπάνιο σε ένα γενικό αρχιτεκτονικό σύνολο.
Πολύπλοκο κτίριο σήμερα, φυσικά, όχι ασυνήθιστο. Αλλά δεν είναι πάντοτε δυνατό να είστε τόσο σαφείς και ταυτόχρονα να κλείσετε τις δομές κατασκευής ταυτόχρονα, να τους συνδέσετε με τον τόπο και το τοπίο, ειδικά σε αυστηρά αυτές συνθήκες.