Κατοικία, χτισμένη σύμφωνα με τις αρχές και τους νόμους του παραδοσιακού ιαπωνικού σπιτιού. Το πηγαίο υλικό είναι ένα τυπικό διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων στο σπίτι της σειράς P-3M.
Διείσδυση ρωσικών και ιαπωνικών παραδόσεων
Αν κοιτάξετε, στη σύγχρονη ρωσική καθημερινή ζωή, υπάρχουν αρκετά ιαπωνικά-ιαπωνικά εστιατόρια, iquiban σε κάθε βιτρίνα, πολεμικές τέχνες, για να μην αναφέρουμε την ιαπωνική τεχνολογία, από τον παίκτη στο αυτοκίνητο. Συχνά στα σπίτια τους, οι άνθρωποι αποτελούν χώρο ιαπωνικού στιλ. Γιατί αυτή η απομακρυσμένη χώρα συνδέεται τόσο στενά στις σκέψεις μας με την κατανόηση της όμορφης; Για δύο αιώνες, οι Ευρωπαίοι αγωνίζονται πάνω από αυτό το μυστήριο. Μορφή - Εδώ είναι, προσβάσιμο σε όλους, αλλά το περιεχόμενο ...
Πρωινή λήψη. Ενώ η συνηθισμένη φασαρία δεν έχει ακόμη αρχίσει, χαιρετάει και εισέλθει στο διαμέρισμα. Κρατώντας μια τσάντα σε πάγκο μπαμπού, στον καθρέφτη του υπουργικού συμβουλίου βλέπω το μικρό μου μπερδεμένο πρόσωπο. Μπαμπού κορμούς και στρογγυλά πέτρες στο πάτωμα. Σύμφωνα με αυτούς, ίσως, δεν θα περάσετε τις φουρκέτες ... Άγνωστοι ήχοι μουσικής. Φαίνεται ότι υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες ώρες μπροστά και μια εξαιρετική ευκαιρία να κατανοήσουμε τουλάχιστον κάτι σε μυστηριώδη ιαπωνική κουλτούρα και στη ζωή των υποστηρικτών της.
Αυτό το διαμέρισμα 3 υπνοδωματίων με έκταση 80m2 στο σπίτι τύπου P-3M Model αγοράστηκε πριν από τρία χρόνια. Το αγόρασε χωρίς φινίρισμα, έκανε τη συνήθη αναδιαμόρφωση σε τέτοιες περιπτώσεις: συνδυάζουν το μπάνιο με την τουαλέτα και η είσοδος στην κουζίνα μετακινήθηκε από το διάδρομο στο σαλόνι. Δεν υπήρχαν πλέον αυτόχθονες μετασχηματισμοί. Στη συνέχεια, ήταν απαραίτητο να αποφασίσετε πώς να ολοκληρώσετε τα δωμάτια. Δεδομένου ότι οι οικοδεσπότες έχουν πολύ συναρπαστεί σοβαρά από την Ανατολή, ήθελαν να οικοδομήσουν τη νέα τους κατοικία στις αρχές και τους νόμους του παραδοσιακού ιαπωνικού σπιτιού. Τους βοήθησαν σε αυτόν τον διακοσμητικό σχεδιασμό από τη γκαλερί "Zen-to" Nadezhda Smirnova και αρχιτέκτονας Vladimir Karelov.
Μεταξύ της εκκίνησης αναταραχής (χωρίς αυτή τη σκοποβολή δεν συμβεί) πηγαίνω γύρω από το διαμέρισμα και προσπαθώ να πλοηγηθείτε. Από ένα μικρό σαλόνι με στρογγυλά πέτρες στο πάτωμα, υπάρχουν ακέραια τρία δωμάτια. Ένας από αυτούς προσελκύει αμέσως τα μάτια του: πλήρη έκτακτα αντικείμενα, σκοτάδι, με tatami στο πάτωμα, προορίζεται σαφώς για κάτι σημαντικό και μυστηριώδες. Φαίνεται ότι λόγω μιας διακοπής της πόρτας, πρόκειται να βγει με μικρούς ναυτικούς μια γυναίκα στο κιμονό. Ναι, αυτό είναι ένα δωμάτιο τσαγιού, το πιο σημαντικό σε αυτό το σπίτι και στην παραδοσιακή κατοικία των ιαπωνικών. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει ένα υπνοδωμάτιο με ένα μεγάλο ντουλάπι, με κουρτίνα με ένα κουζίνα με ένα εθνικό ιαπωνικό στολίδι και ένα κομμάτι που διακρίνει τα κακά πνεύματα. Η πόρτα στο ευρύχωρο δωμάτιο με καναπέ και παιδικό γραφείο γραφείου. Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο σκοπός αυτού του δωματίου; Παιδιά? Σαλόνι? Snah σύνορα την κουζίνα. Από το διάδρομο, παρακάμπτοντας ένα μικρό σαλόνι, μπορείτε να μπείτε στο μπάνιο. Αυτό είναι όλο το διαμέρισμα.
Είναι εύκολο να σημειωθεί ότι το εσωτερικό είναι σαφώς χωρισμένο σε δύο ζώνες - το εξωτερικό, το "δρόμο" (εδώ πηγαίνετε στα παπούτσια στο σπίτι) και το εσωτερικό, όπου πηγαίνουν ξυπόλητοι ή σε κουκίδες με κλαδί για τον αντίχειρα. Η εσωτερική ζώνη περιλαμβάνει ένα δωμάτιο τσαγιού, ένα σαλόνι, ένα υπνοδωμάτιο και μια κουζίνα. Στην εξωτερική, στην αίθουσα "αυλή", αίθουσα εισόδου και μπάνιο. Στην εσωτερική ζώνη, ο Paul Middle, στο "δρόμο", όπως θα έπρεπε να είναι, πέτρα (πέτρες, κεραμικά πλακάκια, πορσελάνη stoneware).
Αυτή η διαίρεση δεν είναι τυχαία. Η κύρια ιδέα των συγγραφέων ήταν να δημιουργήσει μια "αυλή", συνδυάζοντας μεμονωμένα περίπτερα. Μετά από όλα, τα δωμάτια είναι εδώ - ανεξάρτητα, όχι εντελώς διασυνδεδεμένοι χώροι. Εισαγωγή στο διαμέρισμα, φαίνεσαι μέσα στον ιαπωνικό κήπο με όλα τα χαρακτηριστικά του: Λάμπες πέτρας, τσάι σπίτι, δέντρα, πέτρες κλπ. Σε γενικές γραμμές, για τους Ιάπωνες, ο κήπος στο σπίτι σημαίνει πολλά. Ακόμη και σε μεγάλες πόλεις όπως το Τόκιο, όπου η πυκνότητα της ανάπτυξης είναι απίστευτα υψηλή, η οικογένεια, αν έχει ένα μπλοκ γης, σίγουρα θα φυτέψει ένα μικροσκοπικό δέντρο σε αυτό και θα βάλει ένα πέτρινο φανάρι.
Ανάλυση του σχεδιασμού, παρατηρήστε ένα αστείο, προφανώς "όχι μια ρωσική" λεπτομέρεια. Το μπάνιο ήταν στην εξωτερική ζώνη, έτσι ώστε να μιλήσει, "Naivilian". Από την κρεβατοκάμαρα στην τουαλέτα, μόνο από πέτρες. Jicky ζεστό δάπεδο. Γυναικεία δάπεδα, είναι τόσο ζεστά. Το AVO "DVORIK" στις πέτρες θέρμανσης δεν είναι απαραίτητο. Για τους Ιάπωνες δεν χαρακτηρίζεται καθόλου. Τα παιδιά σε αυτή τη χώρα συνεχίζουν να περπατούν σε σορτς ακόμη και όταν η θερμοκρασία έξω από το παράθυρο μειώνεται σε 5 θερμότητα. Αλλά πίσω στη θέση του μπάνιου. Παρόλο που αντιτίθεται στις σύγχρονες ιδέες της Μόσχας, είναι απολύτως συνεπής με την ιαπωνική παράδοση. Η τουαλέτα είναι συνηθισμένη για να εξοπλίσει σε μια απομακρυσμένη, αλλά γραφική γωνία του κήπου, έτσι ώστε η ομορφιά να μπορεί να λειαίνει κατά κάποιο τρόπο το prosaic ραντεβού της δομής.
Στο γουρουνάκι των ιδεών
Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά αντιπροσωπευτικά δωμάτια, στα οποία η οροφή είναι ένα θεαματικό πλαστικό, ένα από τα συστατικά του μπροστινού εσωτερικού, τα μπάνια μπορούν να διαθέτουν μόνο μια μέτρια επιλογή τριών τεσσάρων υλικών φινιρίσματος κατάλληλων για χρήση σε ένα υγρό περιβάλλον. Ναι, και εμφανίστηκαν στην αγορά μας πολύ πρόσφατα. Ανθεκτική σε υγρασία γυψοσανίδες, οροφές τεντώματος και μεταλλικά ή πλαστικά ράφια, και όλα αυτά που μπορούν να "συρρικνωθούν" μπάνια. Είναι αλήθεια, στην πλήρη διάθεσή τους, το ευρύτερο φάσμα των αριστουργημάτων του παγκόσμιου σχεδιασμού με τη μορφή των πιο διακριτικών υδραυλικών εγκαταστάσεων. Αλλά όπως και για τα τελειώματα οροφής, εδώ οι ορίζοντες της φαντασίας σχεδιαστών είναι εξαιρετικά περιορισμένοι.
Αλλά όχι στους εσωτερικούς χώρους διακοσμημένους σε εθνοτικές μορφές. Εδώ, οι ευκαιρίες επεκτείνονται λόγω πρωτότυπων, ασυνήθιστων υλικών και στοιχείων φινιρίσματος.
Οι Ιάπωνες, που ζουν σε ένα μικρό σπίτι στη φύση Lon, χρησιμοποιεί μια ξεχωριστή καλύβα ως μπάνιο, κρυμμένο από τα αδιάκριτα μάτια με παχιά μπαμπού ή sakura. Ο ιδιοκτήτης του μοντέλου Moscow διαμέρισμα είναι καταδικασμένος σε τυποποιημένες ανέσεις, αλλά με τροπολογίες στη μυθοπλασία των σχεδιαστών. Δύο παχιά κορμούς μπαμπού με τεντωμένα σχοινιά λινό "Υποστήριξη" οροφή. Η ίδια η οροφή είναι επίσης μπαμπού. Ένας μπαμπού κορμούς διαφορετικών διαμέτρων είναι πλέγμα που συνδέονται με τα τοιχώματα των εμποτισμένων πεύκων. Για πρόσθετο διακοσμητικό αποτέλεσμα, είναι ελαφρώς καμένα και γυαλισμένα. Το μπαμπού τέλεια μεταφέρει την υπερβολική υγρασία σε εσωτερικούς χώρους. Μετά από όλα, μεγάλωσε σε ένα υγρό κλίμα, την υγρασία για το φυσικό του περιβάλλον. Οι κορμούς μπαμπού δεν απορροφούν νερό και δεν σαπίζουν.
Αργά που μετακινείται γύρω από το σπίτι, συνοδεύεται από ελπίδα, πιάνοντας τον εαυτό μου στο γεγονός ότι όλα αγγίζουν μόνο τα χέρια του. Εδώ είναι μια ποικιλία υφών! Ρύζι ταπετσαρία με άχυρο ρυζιού, γυαλισμένο ξύλο, λείο μπαμπού κορμούς, λεπτό, όπως ξηρό δέρμα, χαρτί ρυζιού σε πλάτος και παράθυρα πλέγμα, κρύα κεραμικά, χαλάκια ... υφή αισθάνεται ακόμη και πόδια: τότε άνοιξη tatami, Στη συνέχεια, μια μεγαλοπρεπή γέφυρα, στη συνέχεια στρώματα πορσελάνης stoneware στο μπάνιο ...
Μπαίνουμε στην αυλή. Κάτω από τα πόδια, κρύες στρογγυλά πέτρες γκρι και καφέ (συνηθισμένα θαλάσσια βότσαλα), πάνω από τις κεφαλές μπαμπού με λωρίδες που τους τοποθετούνται. Τα πλευρικά φώτα μετατρέπουν τα λεπτά καλαμάκια των χαλί σε διαυγές εγκεφαλικά επεισόδια σε ένα λευκό φόντο οροφής. Για κάποιο λόγο, οι αυλές της Κριμαίας θυμούνται με σχοινιά, κατασχέθηκαν σταφύλια. Φαίνεται ότι το αεράκι θα χτυπήσει τώρα. VUGL "DVORIKA" - Πέτρες και μανιτάρια πέτρινα φώτα, συνηθισμένα για τον ιαπωνικό κήπο. Το επίπεδο πέτρινο μπολ, που στέκεται κοντά, συμβουλές στο γεγονός ότι απαιτείται η διαδικασία. Προσπαθούμε να απορρίψουμε τις σκέψεις σθένος, αφού η μετάβαση από το εξωτερικό πρόκειται να μεταδοθεί μέσα: ένα δωμάτιο τσαγιού μπροστά.
Η τελετή τσαγιού (Ιαπωνικά) είναι ένας από τους τρόπους για τη φώτιση στο Zen-Buddhism. Περνάει στο περίπτερο τσαγιού ή το δωμάτιο τσαγιού. Μπορεί να διαρκέσει πολύ, μερικές φορές για αρκετές ώρες. Ο πλοίαρχος της τελετής παρασκευάζει τσάι και προσφέρει ένα θέμα για τον προβληματισμό - μπορεί να είναι ένα καπλαμά ή ένα τοπίο σε ένα κύλινδρο που κρέμεται σε μια ειδική τελετουργική nichelocona. Οι επισκέπτες πίνουν τσάι, αντανακλούν και επικοινωνούν. Οι αυστηρά βαμμένοι Cangons περιλαμβάνουν και θέτουν κατά τη διάρκεια του καθίσματος και την έκφραση του προσώπου και έναν τρόπο ομιλίας.
Η μετάβαση από την εξωτερική ζώνη στο σπίτι σημειώνεται από την πτώση της επιφάνειας της επιφάνειας, πλαισιώνει τα βότσαλα στην "αυλή", 2-3cm πάνω από την πέτρα. Η είσοδος στο τσάι είναι παραδοσιακά χαμηλό, υψηλό 90cm. Η εισερχόμενη πρέπει να αφήσει έξω από τα παπούτσια, τα όπλα (που σημαίνει ένα μεγάλο σπαθί σαμουράι) και τόξο. Δεδομένου ότι το πρόβλημα των όπλων δεν αξίζει, κλίνει, περνά μέσα από τις συρόμενες ιαπωνικές πόρτες (Fusum).
Πριν από εμάς είναι ένα δωμάτιο τσαγιού σε τέσσερα και μισά tatami. Λυκόφως. Στο παράθυρο-ημιδιαφανή λινά κουρτίνες. Στο πάτωμα, το Flush με μια περίμετρο του σκάφους, το Tatami ήταν χαρακτηριστικό. Το κέντρο είναι η οργή, στα κάρβουνα των οποίων θερμαίνεται ο μεταλλικός βραστήρας. Ασφαλώς κοιτάζω την οροφή, ψάχνω για ένα σημείο Wiggy. Όχι, όλα είναι καθαρά. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Πάνω από το κεφάλι, ανάμεσα στις ξύλινες σχισμές, λάμπει επιχρυσωμένο χαρτί. Στο πλευρικό φως, η ανομοιογένεια της ζωγραφικής του είναι αισθητή, το χαρτί φαίνεται παλιό, ντροπή, όπως η ιαπωνική λατρεία. Εκτιμούν πραγματικά το ίχνος του χρόνου στο θέμα. Αποδεικνύεται ότι αυτό είναι απλά ένα χαρτί περιτυλίγματος kraft, το οποίο καλύπτεται με χρυσό χρώμα από το σπρέι.
Δεν μπορώ να απαλλαγώ από την αίσθηση ότι είμαι στο θέατρο. Όλα φαινόταν να γίνονται σκόπιμα για να χτυπήσουν τον επισκέπτη. Το δωμάτιο είναι γεμάτο από τα πιο εκπληκτικά αντικείμενα. Λάμπες τετραγωνικών δαπέδων, τραπέζι λάκας, ένα ράφι για μια τελετή τσαγιού, πολλά πράγματα στο μακρύ στρωμνή μιας βηματικής ντουλάπα - απλά τα μάτια Scatter! Στο φόντο των μονοφωνικών τοίχων, όλα φαίνονται απλά πολυτελή.
Επιστρέφω τον κορμό του δέντρου στο παράθυρο, στέκεται από μόνο του. Αποδεικνύεται ότι η τελετή τσαγιού απαιτεί ένα τελετουργικό nicheloconononon, στο οποίο ένας κύλισης με φιλοσοφική περιστροφή κρέμεται και αξίζει μια εξαιρετικά απλή σύνθεση του Ikeban. Εάν δεν υπάρχει δυνατότητα δημιουργίας μιας θέσης, υπάρχει ένας κορμός ενός δέντρου για να τονίσει μια μικρή έρευνα του συνολικού δωματίου.
Προφανώς, η αίθουσα τσαγιού αναφέρεται μόνο σε ένα παραδοσιακό περίπτερο τσαγιού, όπου, εκτός από το Toconon και τα στοιχεία της ίδιας της τελετής, τίποτα δεν πρέπει να είναι. Οι εγκαταστάσεις ATEA - μάλλον πεμπτουσία όλων των ιαπωνικών στο σπίτι. Το ίδιο δωμάτιο είναι αρκετά μεγάλο και η Τατάμι δεν καλύπτει ολόκληρη την περιοχή. Στον υπόλοιπο χώρο στο παράθυρο ιδιοκτήτη ασχολείται με καλλιγραφία. Για αυτό, έχει εγκατασταθεί ένας ειδικός πίνακας. Έτσι, μπορείτε να πείτε ότι έχει σχηματιστεί κάτι παρόμοιο με το γραφείο. Δύο ζώνες του δωματίου χωρίζονται από το περίφημο ιαπωνικό ντουλάπι Tanza.
Παρά το γεγονός ότι η εμφάνιση των σύγχρονων ιαπωνικών διαμερισμάτων (το πιο συχνά διαμέρισμα ενός δωματίου) είναι λίγο σύμφωνο με την αισθητική ενός παραδοσιακού ιαπωνικού σπιτιού, με την παραμικρή ευκαιρία οι Ιάπωνες προσπαθούν να διατηρήσουν αυτά τα αρχαία χαρακτηριστικά.
Ένα Sunswer Το μοναδικό δωμάτιο 12 μέτρων, το οποίο είναι ένα υπνοδωμάτιο, και μια τραπεζαρία και ένα γραφείο και τα παιδιά, που λαμβάνονται μαζί, είναι κάπου ναι τοποθετώντας ένα Tocong Inite με ένα κύλινδρο και ένα μπουκέτο. Μερικές φορές η σύνθεση βρίσκεται ακόμη και στο άνοιγμα του παραθύρου.
Κοιτάξτε σύντομα το υπνοδωμάτιο. Στο ξύλινο πάτωμα βρίσκονται tatami, στο βαμβάκι στρώμα του futon. Οι τοίχοι είναι μονοφωνικοί, στην οροφή αρκετές διαγώνιες ξύλινες λωρίδες. Δύο λυχνίες μπολ. Χαρακτική. Όλα είναι πολύ απλά. Τα ημιδιαφανή χαλιά στο παράθυρο φαίνεται να είναι αέρας. Η γύρω πόλη δεν είναι ορατή και μπορείτε να φανταστείτε ότι βρίσκεστε στα βουνά, και γύρω από πολλά χιλιόμετρα - εγκαταλελειμμένους χώρους, σιωπή και αέρα ... τόσο ήσυχα και οικεία, ότι ακόμη και αμήχανη καθυστερούν μακρά - φαίνεται που εισέβαλα την απαγορευμένη ζώνη.
Το σαλόνι (τουλάχιστον επισκέπτης εδώ λαμβάνεται με ακρίβεια) ένα πολύ φωτεινό δωμάτιο τσαγιού, αν και δεν υπάρχει άμεσος ήλιος στα παράθυρα ειδικά κατασκευασμένα σχάρες με ένθετα ρυζιού χαρτιού. Σε γενικές γραμμές, στην ιαπωνική κατοικία είναι συνήθως μάλλον σκοτεινή, το άμεσο ηλιακό φως δεν πρέπει να διεισδύσει σε αυτό. Αυτό το Σώμα επιτυγχάνεται όχι μόνο αντικαθιστώντας το γυαλί με αδιαφανές χαρτί, αλλά και λόγω του χαμηλού νεροχύτη της οροφής. Σκιά, μισή-ups, φυσική ατμόσφαιρα για τους Ιάπωνες. Σε αυτή την περίπτωση, η Μόσχα "Typovushka", φυσικά, είναι πολύ ελαφρύτερη. Σχεδόν λευκοί τοίχοι (ταπετσαρία για ζωγραφική), λεία λευκή οροφή. Στο πάτωμα, όπως παντού στο διαμέρισμα, - σανίδες από το Larch. Χάρη στο στρώμα αέρα μεταξύ των σανίδων και της επικάλυψης της πλάκας σκυροδέματος (οι πίνακες βρίσκονται στις καθυστερήσεις) στη θερμότητα δαπέδου και άνετο. Όσον αφορά τα έπιπλα, υπάρχουν μόνο vintage κορμούς (καμφορά), ένα παραδοσιακό ιαπωνικό στρώμα, διπλωμένο σε καναπέ dub, ένα μικρό ντουλάπι και ένα παιδικό τραπέζι σε ένα μικρό ντουλάπι και ένα παιδικό τραπέζι. Σε ένα ευρύ σκάφους κρεμάστε νημάτια από ξύλο και χαρτί. Μπαμπού Uokna-κορμούς με σωλήνες θέρμανσης κρυμμένα σε αυτά.
Στα στήθος από το δέντρο Camphoring στην Ιαπωνία, παραδοσιακά κατάστημα ρούχων. Αυτό το δέντρο μεταδίδει την υπέροχη μυρωδιά σας από υφάσματα (παρεμπιπτόντως, λίγο παρόμοια με τη μυρωδιά του πετρελαίου του καμφοράς). Επιπλέον, που βρίσκονται στο στήθος, τα πράγματα περνούν τη βακτηριοκτόνο θεραπεία, η οποία είναι πολύ σημαντική αν τα ρούχα (για παράδειγμα, ακριβό χειρότερο κιμονό) σπάνια διαγράψουν. Η ίδια καμφορά εμποδίζει την αναπαραγωγή διαφόρων εντόμων.
Κοιτάζοντας γύρω από τον κύκλο, δεν μπορώ να "καταλάβω" αυτό το δωμάτιο. Η Ιαπωνία και η Ρωσία αναμίχθηκαν με έναν καταπληκτικό τρόπο. Αντικεί όλα τα ιαπωνικά, εξαιρετικά και καναπέ και σφυρήλατο στήθος και σπαθιά σαμουράι, και ζωγραφισμένες πόρτες. Αλλά, που εισέρχονται εδώ, για κάποιο λόγο, καταλαβαίνουν σαφώς, οι Ρώσοι ζουν τους δικούς τους, τους Ρώσους. Ένας λάτρης της ιαπωνικής κουλτούρας είναι σίγουρα. Αλλά οι Ρώσοι. Και αυτό οφείλεται σε αυτή τη "ρωσία", ακατανόητη. Ίσως η θέση των αντικειμένων μπορεί, από την παρουσία ενός αιώνιου ζευγαριού "καναπέ-τηλεόραση", ίσως η θέα έξω από το παράθυρο. Ένας ή ένας άλλος, είναι σαφώς σε μικρότερο βαθμό από ό, τι στο υπνοδωμάτιο, σε ένα τσάι και ακόμη και στην "αυλή", υπάρχει ένα κομμάτι μιας ελαφρώς απωθητικής ατμόσφαιρας του ιαπωνικού σπιτιού.
Στη ρωσική παράδοση, εγκαταστάμε στην κουζίνα. Πίνουμε πράσινο τσάι από μικροσκοπικά κύπελλα. Στην κουζίνα, το φως, τα χαλιά, τα παράθυρα κλεισίματος, έλασης σε ρολά, ελαφρά καθυστέρηση μόνο χαμηλές γρίλιες με χαρτί ρυζιού. Στην οροφή και στους τοίχους - πρασινωπικά και μπεζ στάδια του υλικού, στην υφή παρόμοια με το χαλάκι. Αυτή είναι μια ταπετσαρία άχυρου ρυζιού, καθαρά ιαπωνικό υλικό. Απλώς συνδέονται, με κόλλα για βαριά ταπετσαρία, αλλά το αποτέλεσμα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πληρότητα και την ακρίβεια της λειτουργίας.
Πίσω από τη συζήτηση θεωρώ ένα χαμηλό τετράγωνο τραπέζι με εμβάθυνση στη μέση. Κάπου το έχω ήδη δει. Ναι, είναι τέσσερις και μισό τατάμι στη μειωμένη έκδοση! Μοντέλο του δωματίου για τελετή τσαγιού! Ενδιαφέρομαι για το πού από το τραπέζι; Αποδεικνύεται ότι εφευρέθηκε η ερωμένη του στο σπίτι. Μια άλλη εφεύρεση είναι ένας γωνιακός καναπές στον οποίο κάθονται. Είναι κατασκευασμένα από τους πλοιάρχους από τη γκαλερί. Ο πίνακας και ο κάθισμα καναπέ είναι κάπως υψηλότερος από τους Ιάπωνες, αλλά κάτω από το ευρωπαϊκό πρότυπο. Αποδείχθηκε βολικό για τα ιαπωνικά γεύματα και τα ρωσικά. Μετρώ: το ύψος του πίνακα - 61cm, καθίσματα, 40cm. Η αυξανόμενη κουζίνα είναι εντελώς συνηθισμένη, Μόσχα. Αισθάνομαι σε αυτήν ως ψάρι στο νερό. Σε γενικές γραμμές, αν το δωμάτιο τσαγιού είναι το πιο "ιαπωνικό" διαμέρισμα δωματίου, τότε η κουζίνα είναι σίγουρα το επίκεντρο της ρωσικής ζωής. Θα ήταν εκπληκτικό αν αποδείχθηκε διαφορετικά.
Στον τοίχο της κουζίνας, το παράθυρο σπάζει μέσα από το φυσικό φωτισμό του μπάνιου. Είναι κλειστό με ματ γυαλί. Θυμάμαι ότι άκουσα κάπου ότι οι ιαπωνικοί αγρότες, που έρχονται στο σπίτι μετά την εργασία, πρώτα βυθίστηκαν σε ένα ξύλινο βαρέλι με ζεστό νερό, ξεκούραστα, χαλαρή, και στη συνέχεια, ρίχνοντας κόπωση, επικοινωνούσε με την εργασία τους. Αυτή η παράδοση έχει γίνει σεβαστή εδώ; Ναι, πράγματι, υπάρχει ένα βαρέλι για τις εξαλείψεις και το αγόρασε στη Μόσχα. Το πρώτο πράγμα που βυθίζεται στο μπάνιο είναι ένα ευρύ κουτί από μπαμπού βλαστούς βαμμένα με κόκκινο χρώμα. Έτσι έκλεισε όλες τις επικοινωνίες. Ο συνδυασμός κόκκινων και λευκών κεραμικών πλακιδίων στους τοίχους, λευκά υδραυλικά και ένα μεγάλο ελλειπτικό ξύλινο βαρέλι στο βάθρο - όλα είναι πολύ φωτεινά και κορεσμένα. Στα ημι-ορθογώνια πλακάκια του χρώματος του χρωμάτων πέτρα του παλιού δέντρου. Αυτή είναι μια ιαπωνική παράδοση της χρήσης φυσικών αποχρώσεων και κατά προτίμηση από τα φυσικά συστατικά. Καφέ και κόκκινο πηλό, καφέ και σκούρο ξύλο, μαύρες, λευκές, γκρίζες πέτρες, χαρτί, χρυσό είναι ένα σύνολο αποχρώσεων του παραδοσιακού ιαπωνικού εσωτερικού.
* * *
Πηγαίνοντας στο σπίτι στους πρώτους δρόμους της Μόσχας, σκέφτομαι τι είδατε. Τι σε αυτό το διαμέρισμα είναι μια τέτοια ασυνήθιστη διείσδυση στην ψυχή; Μετά από όλα, το ιαπωνικό στυλ είναι μοντέρνο για μεγάλο χρονικό διάστημα, και επομένως αρκετά χτυπημένο. Ελαφρύ τοίχους, ξύλινα πλέγμα, χαλάκια, λάμπες χαρτιού ρυζιού - αυτά τα πράγματα, απλά και λακωνικά, που συνήθως ταιριάζουν καλά στο σύγχρονο εσωτερικό, αλλά για κάποιο λόγο το πνεύμα του ανερχόμενου ήλιου δεν μεταδίδεται. Γιατί;
Για κάθε κάτι τέτοιο είναι πολύ περισσότερο από μια γυμνή λειτουργία - αξίζει ένα συγκεκριμένο εθνικό πνεύμα, την ατμόσφαιρα, ένα μυστήριο. Επιπλέον, υπάρχει μια αίσθηση που, τοποθετείται στο εξωτερικό περιβάλλον, αυτά τα στοιχεία κοιμούνται. Παραμένουν μόνο μια φόρμα. Όπως ένα κέλυφος χωρίς μαλακία. Ανατολικό εξωτικό, για το οποίο τους αποκτάμε, εξαφανίζονται. Τα IONES φαίνεται να είναι κλειστά από μόνα τους.
Είναι δυνατόν η "Ιαπωνία" στο ρωσικό έδαφος; Πιθανώς δυνατή. Αλλά μόνο όπου ζουν πραγματικά στα Ιαπωνικά. Το Idello δεν βρίσκεται στο σπίτι με chopsticks, είτε υπάρχουν χαλάκια και φανάρια από χαρτί ρυζιού (αν και τελικά, και αυτό είναι σημαντικό). Ιαπωνικός τρόπος ζωής είναι αυτο-περιορισμός, ασκητισμός και συγκεντρώνει, δύσκολο να φτάσει για ένα άτομο του πολιτισμού μας. Η γνωστή τελετή τσαγιού είναι 2-3 ώρες συγκέντρωσης, και ακόμη και στο πάτωμα. Λίγοι από εμάς θα υπομείνουν μια τέτοια καλή θέληση.
Η μοναδικότητα του σπιτιού με την οποία συναντήσαμε είναι ότι ζουν εδώ όχι "στο ύφος" της Ιαπωνίας, αλλά το πνεύμα της. Ναι, σε κάποιο βαθμό, αυτό είναι ένα παιχνίδι του ρωσικού ανθρώπου ούτως ή άλλως δεν είναι ιαπωνικό. Είναι πολύ διασκεδαστικό να παρακολουθήσετε πώς στη διαδικασία του παιχνιδιού ρωσικά και τα ιαπωνικά στρώματα εμφανίζονται μεταξύ τους. Είναι το ίδιο, αυτό είναι το πιο σοβαρό παιχνίδι "στην Ιαπωνία" στο εσωτερικό ενός κτιρίου κατοικιών, το οποίο έπρεπε να δω.
Tatami-Straw Mat 5 cm πάχους, που καλύπτεται από το υφαντό ύφασμα από το ζαχαροκάλαμο Igu. Καθίζει σε αυτό, κοιμούνται σε αυτό. Το Τατάμι έχει μέγεθος 18090cm. Οι Ιάπωνες εξακολουθούν να θεωρούν τετραγωνικά μέτρα σε τετραγωνικά μέτρα, αλλά tatami. "Δωμάτιο στη 6thas" - Μια τέτοια φράση μπορεί να ακουστεί στο σύγχρονο Τόκιο.
Fuseum-συρόμενη ιαπωνική πόρτα-χωρίσματα με πάχος περίπου 2 και πλάτος περίπου 90cm (paper paper polystile). Το ύψος του Fusum είναι πολύ χαμηλότερο από τις πόρτες μας - μόνο 180cm.
HibacyRhem, στον άνθρακα του οποίου θερμαίνεται νερό για τσάι και θέρμανση του δωματίου. Εάν χρησιμοποιείτε τον καθαρισμένο ιαπωνικό άνθρακα σε μπρικέτες, τότε η Hibacy μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο κλειστό δωμάτιο, ο άνθρακας αυτός δίνει μόνο θερμότητα, χωρίς καπνό.
Πάθους παραδοσιακό ιαπωνικό στρώμα, συσκευασμένο με βαμβάκι. Είναι παχύ, βαρύ, δεν πέφτει και παίρνει τη στολή που του δίνει. Τα παρασκευάσματα ποδιών χρησιμοποιούνται από ακατέργαστες μπάλες βαμβακιού, οι οποίες χωρίζονται χειροκίνητα από κιβώτια και αναζωογονημένα.
Toconomatual θέση, το απαραίτητο χαρακτηριστικό ενός δωματίου τσαγιού ή κατοικίας. Η απουσία ενός κύλισης - Ca-Mono με μια φιλοσοφική περιστροφή ή μια διάταξη τοπίου και λουλουδιών - iTeubana.
Οι συντάκτες προειδοποιούν ότι σύμφωνα με τον κώδικα στέγασης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, απαιτείται ο συντονισμός της διεξαγωγής αναδιοργάνωσης και αναδιαμόρφωσης.
Αρχιτέκτονας: Βλαντιμίρ Καρελόφ
Σχεδιαστής: Nadezhda Smirnova
Σχεδιαστής: NOREA MARIET
Παρακολουθήστε υπερβολικά