Η ιστορία του πολύ διακοσμητικού και διακοσμητικού όλων των μορφών είναι ο Rococo. Περιγραφή της χαρακτηριστικής ρύθμισης του μπροστινού αρχοντικού.
Το εσωτερικό κέντρο Rococo παραμένει ένα χαμηλό τζάκι, διακοσμημένο με μια λεπτή κομψή ανακούφιση. Στο τζάκι, ο διακοσμητής σίγουρα τοποθετεί τον καθρέφτη. Το επίπεδο τοίχου αποκτά την εκφραστικότητα της διακοσμητικής γλυπτικής
Στο προσκήνιο, η σύνθεση των επικαλυμμένων επίπλων είναι φυσικά εξαπλωθεί, ο διακοσμητής τοίχος έβαλε έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό της έλατο και το στήθος σε στιλ σίτιδου, όπως ένας σεβαστός από τους Βρετανούς και έτσι
Τα έπιπλα Rococo τόνισαν χαριτωμένα και χαριτωμένα. Αξίζει να δοθεί προσοχή στον τρόπο με τον οποίο ο αρμονικά σύγχρονος χώρος αυτής της αίθουσας έχει απορροφήσει πραγματικά τα γκρο πλαν αντικείμενα της κατάστασης. Ο συνδυασμός ελαφρών τόνων και επιχρυσών με αυστηρές σύγχρονες μορφές φαίνεται εκπληκτικά εξαιρετική
Το στυλ Rococo είναι παράλογο, το Caprician, μέτρια μη φοιτητή, αρκεί αρκετά για να ενσωματώσει, αλλά όχι τόσο για να στερήσει την άνεση. Σχεδιασμός του διακοσμητή νιπτήρα που δανείστηκε σε ένα μοντέρνο στήθος
Θυμηθείτε την ταινία με ένα εξαιρετικό όνομα "Mr. Desurator"; Οι συγγραφείς του αναδημιουργούν την εποχή της σύγχρονης, αλλά η εικόνα και το "στυλ εργασίας" του κύριου χαρακτήρα, το οποίο ονομάζεται ένα για όλη την ώρα. Είναι ο κ. Ο σχεδιαστής (ή ο κ. Decorator) είναι σε θέση να αναπνέει τη ζωή στο εσωτερικό.
Κάποιος που αποδέχτηκε να αναζητήσει στο λεξικό Σημασία της λέξης "Διακοσμητικό" θα εκπλήξει τις πολλές από τις ερμηνείες του. Θα κατοικήσουμε μόνο σε δύο από αυτά - διακόσμηση και σχεδιασμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι βρίσκεται στην εποχή του Rococo ο οποίος απονέμεται το επάγγελμα του αρχιτέκτονα του δικαστηρίου. Για πρώτη φορά στον τομέα της εσωτερικής διακόσμησης, εμφανίζονται τα "αστέρια" τους, κάθε (ακριβέστερα, το καθένα) των οποίων είναι διάσημοι στον τομέα τους, οι οποίοι είναι στην κατασκευή συρταριών, οι οποίοι είναι στην τέχνη της κουρτίνας και Η επιλογή των υφασμάτων, που βρίσκονται στη ζωγραφική των επίπλων.
Στην πρακτική των αρχιτεκτόνων, η διακοσμητική εσωτερική λύση θα συνυπάρχει με ασφάλεια με μια εποικοδομητική προσέγγιση στο πρόβλημα. Ο διακοσμητής βάζει τις εργασίες του πλαστικού και του χρώματος, προτιμώντας την αρχιτεκτονική του θέματος και του χώρου της γραφικής εκφραστικότητάς τους. Οι αποχρώσεις και τα στοιχεία είναι σημαντικά από το σχεδιασμό. Μιλώντας για την τέχνη της εσωτερικής διακόσμησης, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε τη λέξη "διακοσμητής", όχι ο "σχεδιαστής", δεδομένου ότι το επάγγελμα του διακοσμητή προϋποθέτει τη δημιουργία μιας ολόκληρης εσωτερικής εικόνας.
"Διακοσμητικά" στυλ
Στην ιστορία της ανάπτυξης του εσωτερικού, οι μορφές και οι κατευθύνσεις είναι γνωστές στις οποίες κυριαρχούν διακοσμητικότητα και διακοσμητικά διακοσμητικά, και ο σχεδιασμός του χώρου και της τεκτονικής πηγαίνουν στη σκιά. Το πιο διακοσμητικό και διακοσμητικό στυλ, φυσικά, παραμένει rococo. Είναι γι 'αυτόν, ξεκινώντας από τη στιγμή της γέννησής του στην αρχή του XVIIIV, οι αρχιτέκτονες, οι καλλιτέχνες και οι διακοσμητές στρέφονται συνεχώς σε οποιαδήποτε πνευματική ή θεαματική διακοσμητική ιδέα. Το εσωτερικό αρχικά κατανοείται ως ψυχαγωγία, αστείο, δημιουργική αυτο-έκφραση "κ. Designer". Ως εκ τούτου, ο Rococo αναφέρεται συχνά από τους σύγχρονους δασκάλους. Ήταν αυτό το ύφος που δημιούργησε έναν ολόκληρο κόσμο από διάφορες κουρτίνες, floral στολίδια, γραφικά plafoons και ένθετα στους τοίχους και τα έπιπλα.Η προηγούμενη περίοδος με τις ενθουσιασμένες μορφές του, το δυναμικά αναπτυσσόμενο χώρο και η συναισθηματική χρώματα των επιφανειών αντικαταστάθηκαν από τη φάση της περιοριστικής βελτίωσης. Η πολυτέλεια του στυλ Rococo που εκδηλώθηκε στις περιγράμματα των επίπλων, και στα συνολικά χρώματα και ειδικά στην επίγνωση της διακόσμησης ως ανεξάρτητο και αυτο-σκυρόδεμα φαινομένου στο σχεδιασμό των χώρων.
Πόσα στυλ Rococo;
Στην επιχείρηση επίπλων από την αρχή του XVIII αιώνα έως το 1730, το λεγόμενο στυλ Regency αναπτύσσεται. Οι εγκληματίες και η διακοσμητική στοιχεία των αντικειμένων αποθηκεύονται εν μέρει από τα χαρακτηριστικά του γαλλικού μπαρόκ, αν και τα έντυπα καθίστανται αξιοσημείωτα ευκολότερα. Η συμμετρία, αλλά η τοποθέτηση μπούκλες, γιρλάντες, ανθοδέσμες και σχήματα ελεύθερα, που αυξάνει την εντύπωση του εσωτερικού γενικά, κυριαρχείται από την απαλλαγή λύση. Τα σχηματισμένα μοτίβα έχουν επηρεάσει την αγάπη των ένθετων, της επένδυσης, των intarsions, των βερνικιών. Όλα τα διάσημα έπιπλα Rockey Wizards - Roentgen, Ν. Pino, J.-A. Risenter, Sh. Cressan, έδωσε φόρο τιμής στο πλούσιο χάλκινο, πορσελάνη, γραφική διακόσμηση. Τα έπιπλα ορθογωνικών σχημάτων αφήνουν σχεδόν τους εμπρόσθιους θαλάμους, ο κύριος ρόλος παίζεται από το φως, με μέτρια κομψή σιλουέτες και γραμμές.
Το στυλ Regency στα έπιπλα εκφράζεται πλέον σε έργα του Charles Creresan (1686-1768). Το Creresan Flows Workshop ήταν διάσημο για τον κατασκευαστή του Marketer και διάφορες χάλκινες επενδύσεις. Οι γαλλικοί εργαζόμενοι στον τομέα των επίπλων με εξαιρετική τελειότητα αντιμετωπίστηκαν με πολύτιμο ξύλο χρησιμοποιώντας βράχους όπως αμάραντο, ροζ και βιολετί δέντρο. Έπιπλα Cresan καλύφθηκε άφθονα με αυξανόμενα χάλκινα στελέχη φυτών, φύλλα, χρώματα. Αυτές οι διακοσμήσεις κάλυψαν τις λαβές του συρταριού, τα πόδια και τα προφίλ τους. Τα σκίτσα των χάλκινων επενδύσεων πραγματοποιήθηκαν είτε οι μάστορες επίπλων είτε οι εσωτερικοί διακοσμητές.
Στο δεύτερο τρίμηνο του XVIIIV, το στυλ Rococo έχει ήδη σχηματιστεί κυρίως. Η εμφάνισή και η ανάπτυξή του συνδέονται με το όνομα του Zh.O. Maissonia - Jewelera, ο γλύπτης και ο αρχιτέκτονας, ο διακοσμητής των εσωτερικών χώρων και ο συγγραφέας πολλών κοσμημάτων. Η χρυσή ηλικία Rococo συμπίπτει με το διοικητικό συμβούλιο του Louisv (1723-1774), και από την παράδοση, αυτό το στυλ ονομάζεται στυλ του LouisXV.
Επιχρυσωμένη σκάλισμα με τη μορφή κοχύλια και φυσίγγια, η συμμετρική διάταξη κοσμημάτων συνοδεύεται από συνθέσεις rococo μπούκλες με λουλούδια και κορδέλες. Assererinine XVIIVEKK (περίπου 1750) στη διακόσμηση υπάρχει ένα χαρακτηριστικό συγκρότημα διακοσμητικών κίνητρα, που έδωσε το όνομα σε όλο το στυλ. Στη Γαλλία, αυτό το στυλ ονομάζεται "Rokail" (SPR. Rocaille-φινίρισμα με φέτες πέτρας και νεροχύτες). Στο Potsdam, η Kurfürste Saxony Friedrich χτίζει το αξιολάτρευτο παλάτι του San Sust, όπου ανθίζει το υπέροχο και χαρούμενο "Rococo Friedrich" ανθίζει.
Όλα στο Rococo ήταν ένα μικρό, κομψό, χαριτωμένο. Σταδιακά, το πάθος για τις χάλκινες επενδύσεις και τα γλυπτά ανάγλυφα εξασθενεί και αντικαθίσταται από την προσκόλληση σε ήπια ελαφριά τόνους, εύκρατη ζωγραφική, ελαφρύ επιχρυσωμένο και λευκό κενό. Το σημάδι της εξελιγμένης γεύσης στο διακόσμηση των επίπλων ήταν ένθετα από την πορσελάνη της Σεβρά, μινιατούρες, ζωγραφική σε γυαλί, ανατολίτικες βερνίκες. Όλα αυτά, ληφθούν μαζί, πήραν το όνομα "Louisvi στυλ".
Σήμερα, το στυλ Louis XVI αναπαράγεται σχεδόν κυριολεκτικά από τις ιταλικές εταιρείες Colciago και Silik στη σειρά καθιστικών, κυλικείων και κεφαλών ύπνου. Προφανώς, κάνοντας το εσωτερικό στο πνεύμα ενός από τους Λουιζόβιόφ, ο διακοσμητής δημιουργεί αναπόφευκτα την κατάσταση του παιχνιδιού και της μεταμοντερνής προσφοράς. Το εσωτερικό του μεταμοντερνισμού συνδέεται με το εσωτερικό του Rococo και τη διάθεση της στοχαστικής παιδιής. Το στυλ Rococo είναι παράλογο, το Capricane, μέτρια μη λειτουργικό - τόσο για την ίντριγκα, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό για να στερήσει την άνεση.
Η ολοκλήρωση του στυλ στη Γαλλία συνδέεται με το όνομα των πλοιοκτητών επίπλων των ακτίνων Αβραάμ και του Δαβίδ Χ που έχουν προμηθεύσει έπιπλα σε όλα τα ευρωπαϊκά μέτρα. Η ειδικότητα του David Xentgen ήταν η κατασκευή επίπλων με μυστικούς μηχανισμούς και διακόσμηση μαρκέτας. Τα πιο όμορφα δείγματα από ελαφρύ ξύλο με χάλκινα ένθετα ονομάστηκαν "στυλ ακτίνων Χ".
Στην Αγγλία, ο Thomas Chippendale (1718-1779) έκανε πολλά για την ανάπτυξη του στυλ. Το όνομά του ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές μετά την απελευθέρωση του βιβλίου "Διευθυντής" ("ο κύριος και ο διευθυντής του Countmaker"), η οποία περιελάμβανε 160 χαραγμένα έργα επίπλων. Το Chippendale απέκτησε μεγάλη φήμη και ως ασκούμενος που κατευθύνεται το εργαστήριο για την κατασκευή επίπλων. Η εταιρεία ασχολείται όχι μόνο με την παραγωγή μεμονωμένων αντικειμένων, αλλά και με την απόφαση του εσωτερικού ως συνόλου. Για παράδειγμα, σε ένα από τα μέρη, το εργαστήριο του Chippendale, τα πάντα, μέχρι τις πόρτες σφυριά, έγινε στο έργο και υπό την εποπτεία του επικεφαλής της εταιρείας. Ο ίδιος ο Chippendale ακολούθησε την εκτέλεση της εργασίας και φροντίζει την προμήθεια διακοσμητικής διακόσμησης - καθρέφτες, ώρες, χαλιά, ταπετσαρίες ... Chippendal υπήρχε περισσότερο από μισό αιώνα. Οι αρχικές δημιουργικές ιδέες του ιδιοκτήτη της συμπληρώνουν τα γαλλικά και τα κινεζικά μοτίβα και ταυτόχρονα εμπνευσμένα από το Αγγλικό Γοτθικό.
Το στυλ του Chippendale διακρίθηκε από το γαλλικό rococo και τα έπιπλα που τους αντιστοιχούσαν. Τώρα μπορούμε να πούμε ότι καθώς ο διακοσμητής Chippendale διαθέτει μεταμοντέρνο εσωτερικό όραμα, συνδυάζοντας γενναία στο δημιουργημένο ρόλο και τα γοτθικά αντικείμενα. Όλα τα υλικά του Maestro προτιμούσαν την Mahagony (κόκκινο δέντρο). Για πρώτη φορά στην Αγγλία, το κόκκινο δέντρο εισήχθη στην παραγωγή επίπλων το 1720. Η εμφάνισή του συνδέεται με την ανάπτυξη της αποικιακής διαπραγμάτευσης. Χάρη στο χρώμα, το βάθος του τόνου, την υφή του πλούτου, κέρδισε γρήγορα τη δημοτικότητα.
Chippendale εφευρέθηκε ειδικά τραπέζια ανάγνωσης, στρογγυλά πτυσσόμενα τραπέζια για πρωινό, πρωτότυπες διαφάνειες. Έκανε τις καρέκλες στα κινεζικά δείγματα, με απλά ίσια πόδια, αλλά στη διακόσμηση της πλάτης και καμπύλη με τη μορφή μιας σύγχυσης που προκαλεί σύγχυση κορδέλες, κορδόνια, χρώματα και φύλλα - έδωσε φαντασία. Τα αντικείμενα των λυγισμένων μορφών με ένα ευρύ μετωπικό τμήμα είχαν πόδια με orline νύχια, συμπίεση μπάλα. Μερικές φορές τα νύχια του αετού αντικαταστάθηκαν με ένα πέλμα λιονταριού. Ο Wangly ήταν ιδιαίτερα συναρπαστική κινεζική τέχνη. Τα κρεβάτια συνήθως είχαν ιππικό με τη μορφή μιας κινεζικής παγόδα. Μια αξιότιμη θέση στο γραφείο κατέλαβε μια ποικιλία τραπεζιών γραφής και υψηλών υπαίθριων ωρών. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δημιούργησαν την αγγλική εσωτερική φήμη για στερεά και ξεχωριστά διακριτικά.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
Θα προσπαθήσουμε να αναπαράγουμε τη χαρακτηριστική ρύθμιση του μπροστινού αρχοντικού στο στυλ του Rococo - το πιο μοντέρνο για αυτή την περίοδο. Πρώτα απ 'όλα, θα ορίσουμε τον τύπο των εγκαταστάσεων.Τα διαμερίσματα διέφεραν τα δωμάτια τουαλέτας (εραστές και χημεία στην πρώτη θέση), Baora, υπνοδωμάτια, αίθουσες εργασίας, βιβλιοθήκες, αίθουσες παρέλασης και υπηρέτες για υπηρέτες.
Ο φανταστικός μας διακοσμητής έχει νόημα να ξεκινάει τις βλεφαρίδες από το Rocey όχι από τη διάταξη του εσωτερικού, αλλά αμέσως από τα έπιπλα της. Rococo στυλ παιχνιδιάρικο, ελαφρύ, ακόμα και καρναβάλι, και επομένως επιτρέποντάς σας να επιλέξετε μια ελεύθερη διάταξη των χώρων.
Πολύ σημαντικότερο στην περίπτωση αυτή, το πρόβλημα της ανταλλαγής των πραγμάτων και των αξεσουάρ. Η ιδέα του εσωτερικού ως ένα ολιστικό σύνολο προέρχεται από την εποχή Rococo. Οι αρχιτέκτονες στα έργα τους επιδίωξαν να επιτύχουν την πλήρη διακοσμητική ενότητα όλων των εξαρτημάτων του δωματίου: πίνακες και στολίδια τοίχων και οροφών, διακοσμήσεις δαπέδου, μορφές επίπλων, χρώματα κουρτίνων και υφασμάτων ταπετσαρίας.
Ας ξεκινήσουμε με το σαλόνι
Στο σαλόνι στάθηκε ένα τραπέζι που έβαλε ένα τραπέζι για παιχνίδια, συχνά αναδιπλώνεται. Για διαφορετικές μικροκύματα χρησιμοποιήθηκαν μικρούς γύρους Gueridon (Gueridon). Όλοι τους ήταν διαφορετικές μορφές, αλλά είχαν μία κοινή γραμμή: η σύνθεση του πίνακα επιλύθηκε ως καθαρά διακοσμητικά. Αυτό διευκολύνθηκε από μια ποικιλία από χάλκινα κοσμήματα, τα οποία τοποθετήθηκαν σε μέρη των ποδιών στερέωσης, στον βασιλιά. Η κονσόλα διακοσμητικής διακοσμητικής από αυτή τη φορά εκτοπίζεται πλήρως την αρχιτεκτονική μορφή της κονσόλας μπαρόκ πίνακα.
Τα έπιπλα για καθίσματα, ψέματα και "μεσαίαστά" σταδιακά γίνονται άνετα και ποικίλα. Ο Kdivan με κλειστό πίσω, που ονομάζεται "Berger" (Bergere), προστέθηκε στο σαλόνι σε αρκετούς τύπους: για παράδειγμα, ένα "τυρκουάζ" ονομάστηκε ένα άτυχο τοίχο στα πόδια του και συμπληρώθηκε με μαλακά υποβραχιόνια ("Veyise" ( Veilleuse). Η USOFA ήταν κατασκευασμένα με σχήμα S-σχήματος καμπυλωτές πλευρικές τοίχοι, πραγματοποιήθηκαν μέσω του Canape. Το λεγόμενο Marquise εμφανίστηκε, το οποίο ήταν ένα σύντομο μισόκαρπο με σκαλισμένα καμπύλα πλευρικά τοιχώματα. Ο Marquis υπενθύμισε οθωμανικό, αλλά οι τελευταίοι πλευρικοί τοίχοι ήταν ημικυκλικές.
Τα επικαλυμμένα έπιπλα ήταν συνήθως συμμετρικά τοποθετημένα κατά μήκος των τοίχων ή θεαματικές γραφικές ομάδες στο κέντρο του καθιστικού. Αξίζει να δοθεί προσοχή σε αυτό, επειδή η τοποθέτηση επίπλων με γραφικά "νησιά" απάντησε με ακρίβεια διακοσμητικά καθήκοντα.
Τα στήθη και τα ντουλάπια με την αρχή του Rococo εκδιώχθηκαν αδίστακτα όχι μόνο από τα σαλόνια, αλλά και από τα υπνοδωμάτια και διατηρήθηκαν μόνο σε σπιτάκια. Η ύπαρξη της αριστοκρατίας της καθολικής συμπάθειας χρησιμοποίησε το στήθος των συρταριών (SPR. Commode- άνετο), συχνά με δύο γωνιακούς ντουλάπες. Η φόρμα άλλαξε επανειλημμένα. Πρώτον, η πρόσοψη έγινε από κυματιστό, με συμμετρικά τοποθετημένες χάλκινες επενδύσεις. Η κάτω άκρη κόπηκε με τη μορφή ημικύκλου. Η παρακολούθηση των περιγραμμάτων και των προφίλ του κομμάτι γίνεται όλο και πιο περίπλοκη, και οι διαλεκτικές και χάλκινα στολίδια είναι όλο και πιο πλούσια, που βρίσκονται σε ολόκληρη την επιφάνεια των συρταριών.
Το μικρό μας rocial Boudoir είναι λιγότερο διαφορετικό από το σαλόνι, αλλά όχι λιγότερο εξαιρετικό. Το Vkuduar είναι απολύτως απαραίτητο για το τραπέζι τουαλέτας, το Table de Toilette, αργότερα ονομάζεται Poudreuse (Poodona). Οι μύγες και οι άδειες περούκες απαιτούν το σχετικό περιβάλλον! Το στυλ Pompadour στη ρύθμιση δείχνει όλα τα κομψά, παιχνιδιάρικα, πλούσια διακοσμημένα. Θα χρειαστούμε επίσης ένα ειδικό κομψό γραφείο ή ένα μυστικό σε υψηλά λεπτά πόδια με ένα κεκλιμένο πτυσσόμενο συμβούλιο και ένα πλήθος μυστικών τμημάτων. Οι πιο "προχωρημένοι" κοσμικοί μόδας έχουν επίσης γίνει χώροι από χαρτόνι (ντουλάπια για χαρτιά).
Σε αντίθεση με τα μικροσκοπικά έπιπλα των επιχειρήσεων κυρίες, το γραφείο-γραφείο στο γραφείο εργασίας του οικοδεσπότη πρέπει να είναι μεγάλο και τεράστιο. Έγινε από ένα τριαντάφυλλο ή ένα δέντρο μοβ. Ο διακοσμητής προσφέρθηκε να επιλέξει από ένα πτερυγικό σχήμα γραφείου ή ένα κυλινδρικό γραφείο με ένα καπάκι-τυφλό.
Στο υπνοδωμάτιο, η υψηλή του είναι ακόμα κυρίαρχη, η οποία είναι η χαριτωμένη και χαριτωμένη μέρα. Ο διακόσμηση αρχιτέκτονας της μορφής ερμηνεύει τόσο διακοσμητικά, παράξενο όσο και ιδιότροπο. Τα ονόματα της κλίνης λαμβάνονται σύμφωνα με τον χαρακτήρα του Baldakhin ως το πιο σημαντικό διακοσμητικό στοιχείο. Έτσι εμφανίστηκαν κρεβάτια Alohinoise, Alafrancaise, Al'Anglise, Al'Italienne.
Το κέντρο του εσωτερικού του τροχού, παρά το όμοιο του παραλογισμό του, το τζάκι παραμένει. Μόνο τώρα είναι χαμηλή, διακοσμημένη με μια λεπτή χαριτωμένη ανακούφιση. Στο τζάκι, ο διακοσμητής σίγουρα τοποθετεί τον καθρέφτη.
Για τη μαρκετερή σε έπιπλα στυλ Rococo, τα ακριβά είδη ξύλου χρησιμοποιούνται: κόκκινο και ροζ δέντρο, τριαντάφυλλο, αμάραντο, φοίνικα, λεμόνι, μήλο, αχλάδι, σφενδάμι, καρύδι κλπ. Οι γαλλικοί κατασκευαστές επίπλων σπάνια καταφεύγουν σε τεχνητό χρώμα και καύση ξύλου, που επιλέγουν αρχικά το επιθυμητό φυσικό μοτίβο.
Το ενδιαφέρον για την τέχνη της ανατολής εκδηλώνεται όχι μόνο στην επίλυση του εσωτερικού ως συνόλου, αλλά και στην ερμηνεία των μεμονωμένων προϊόντων επίπλων. Οι γαλλικοί δάσκαλοι χρησιμοποιούν τα κινεζικά πράγματα στα έργα τους: για παράδειγμα, τα κινεζικά αγγεία πορσελάνης υπόκεινται σε χάλκινα και κινέζικα μπιφτέκια λάκα εισάγονται σε νέα έπιπλα. Τα εξωτικά γούστα Rococo επηρέασαν την τεράστια δημοτικότητα των βερνικιών επίπλων. Οι Γάλλοι γίνονται οι κύριοι εισαγωγείς και οι προσομοιωτές των ιαπωνικών και των κινεζικών βερνικιών. Ο διακοσμητικός πλούτος του "Shinoazri" ("Κινέζοι") Πολλοί διακοσμητές - από τους εξελιγμένους Stylitizers, "Onteralists" στους προγνωστικούς υποστηρικτές της Pop Art - ισχύουν μέχρι σήμερα.
Αξεσουάρ και διακοσμητικά στοιχεία
Καθρέπτες, ρολόι, Κίνα. Το παιχνιδιάρικο και διάσπαρτο Nature Rococo απλά σας υποχρεώνει ως διακοσμητής για να γεμίσει το εσωτερικό με χαριτωμένα μη λειτουργικά μικρά κομμάτια, τόσο εντυπωσιακά διακοσμημένα και περιπλέκοντας τη ζωή. Rokoco, σε αντίθεση με το πομπώδες μπαρόκ, δεν είναι εύκολο να χωρέσει στις μπροστινές αίθουσες, αλλά σε μικρούς εσωτερικούς εσωτερικούς εσωτερικούς χώρους. Οι πολλοί καθρέφτες ήταν έξυπνοι και διέπραξαν τον όγκο τους. Το ζοφερό μαύρο δέντρο εξαφανίζεται και οι καθρέφτες καλύπτονται με γιρλάντες, Cupids, νεροχύτες. Οι καθρέφτες ανατίθενται στους τοίχους των τοίχων, ένωση με κονσόλες πίνακα. Οι καθρέφτες τζάκι αποτελούνται μερικές φορές από δύο μέρη. Το Fallood στους καθρέφτες στο ύφος του "Shinazri" η Ευρώπη είναι διακοσμημένη μαζί τους από τζάκια σε καλλυντικά κουτιά. Όλοι οι αρχιτέκτονες και οι διακοσμητές ασχολούνται με τα αντανακλαστικά επίπεδα και διακοσμητές - τα σχέδια των καθρεφτών θα αποκλίνουν στο σάλτσα. Διακοσμητές Pinot, Maissonier που περιλαμβάνονται στα ακουστικά επίπλων που δημιουργήθηκαν από αυτά και παρακολουθούν το ρόλο μιας ζωτικής προσθήκης στα στήθη, τραπέζια, επιφάνειες καθρέφτη.Οι λύσεις του illowistist θα έπρεπε να έχουν δημιουργήσει την εντύπωση της ελαφρότητας, εορτασμού. Οι διακοσμητές προτιμούν συνδυασμούς λευκού και μπλε, λευκού και ανοιχτού πράσινου ή ροζ, δηλαδή ολόκληρη η περιοχή παστέλ, η πιο εξελιγμένη σχέση τόνου. Υποχρεωτικό που ανήκει στο εσωτερικό του στυλ ενός γερανού-μέτρια επιχρυσωμένο. Οι πιο ακριβές εξωτικές φυλές ξύλου, μάρμαρο, χάλκινο, χρυσό, μετάξι, ταπετσαρία εφαρμόζουν την πιο ακριβή διακόσμηση των εσωτερικών χώρων. Αυτά τα υλικά πηγαίνουν στη διακόσμηση των τοίχων και διακοσμητικών πλαισίων. Από την Κίνα στην Ευρώπη ήρθε μόδα σε χαρτί ταπετσαρία. Τοίχοι, ζωγραφισμένα με χαρτί, συχνά ζωγραφισμένα γνωστούς πλοιάρχοι.
Οι παραλλαγές του θέματος "Pompadour" στις σύγχρονες συνθήκες αναπαράγονται εύκολα, επειδή ολόκληρη η διακοσισθησία του Rococo τοποθετείται σε τρία στοιχεία:
1) το χρώμα του δωματίου,
2) Έπιπλα ιστορικών μορφών,
3) Κομψά εξαρτήματα.
Τα αξεσουάρ στο πνεύμα Rococo μπορούν να αγοραστούν σε καταστήματα και αντίκες σταδιακά, εισάγοντας τη γεύση της εποχής σε σκόνη περούκες, flirty μύγες και εξελιγμένα χημεία. Εκτός από τα γνήσια έργα, η προσοχή αξίζει προσβάσιμη από την τιμή του λεγόμενου "δεύτερου rococo" (που προκύπτει στη δεκαετία του εξήντα του Xixvek) και των σύγχρονων αντιγράφων. Μοντέρνες παραλλαγές από τα ακριβά υλικά για το θέμα των ιστορικών μορφών (Inters and Rococo) παράγουν Grilly, Silik, Donatigasperini, Colciago, Cl-Italia, Elldue, (Ιταλία), Techinova, Schuller, Wingchair (Ισπανία). Είναι επίσης το πιο σημαντικό πράγμα - όταν δημιουργείτε μια σύγχρονη εκδοχή του εσωτερικού του Rococo κ. Decorator και ένας σχεδιαστής μπορεί να επιλέξει ένα μεμονωμένο θέμα: κουρτίνα ή κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, ζωγραφική σε έπιπλα ή την Κίνα.
Φαλλόφωνο κ. Designer
Μπαστούνι - στολίδι από υφαντές ταινίες.
Σύνορο - την άκρη του υφάσματος, χαλί, ταπετσαρία με ένα ανεξάρτητο μοτίβο στολίδι, το οποίο κλίνει ταυτόχρονα με τον κύριο ιστό.
Κουρτίνα - ύφασμα, κουρτίνα, φθίνουσα με διακοσμητικές πτυχώσεις.
Κόνισμα - Το στολίδι της ολλανδικής προέλευσης, το οποίο συναντά κυρίως στο νήμα. Το όνομα συνδέεται με τη μορφή ενός διακόσμησης που αποτελείται από τους "πρησμένους" λύκους που μοιάζουν με κελύφη.
Lambrequin - Αρχικό κάλυμμα με άκρες και φούντες, καμπύλες όπως γλώσσες. Αργότερα - ο τρόπος να αποσπάται το ύφασμα με οριζόντιες και κάθετες πτυχώσεις. Η ίνα Rococo χρησιμοποιήθηκε επίσης ως διακοσμητικό κίνητρο στην αρχιτεκτονική, ζωγραφική, εφαρμοσμένη τέχνη.
Nastinnik - Λάμπα με κυματοειδείς αγκύλες. Τοποθετείται στον τοίχο, το τοίχο που αντιμετωπίζει ή μεμονωμένα αντικείμενα επίπλων.
Πεδιάδα - Διακοσμητικό εναιώρημα με τη μορφή σταγονιδίων σε λαμπτήρες και πολυέλαιους, ειδικά μοντέρνα στην εποχή Rococo.
Ροκία - Διακοσμητικό κίνημα rococo. Είναι ένα ασύμμετρο στολίδι με τη μορφή νεροχύτη.
Ρόλος - διακοσμητικό μοτίβο αλληλένδετων κορδέλες.
Γιρλάντα - διακοσμητικό κίνητρο με τη μορφή γιρλάντων από λουλούδια και φύλλα, αποστέλλονται σε κορδέλες.
Τσάργκα - Πλαίσιο πινάκων και καθισμάτων.
Τα στοιχεία για τη λήψη παρέχονται από το Colombostile και το all-ρωσικό μουσείο διακοσμητικής και λαϊκής τέχνης.