Στήλη και σκάλα στο εσωτερικό. Μια ασυνήθιστη προσέγγιση στα παραδοσιακά δομικά στοιχεία.
Will-neils στο κατώφλι της νέας χιλιετίας, συνοψίζουμε τα αποτελέσματα του παρελθόντος, αναλύουμε τα κακά και καλά και να οικοδομούν σχέδια για το μέλλον. Τι καινούργιο και πολύτιμο μπορούμε να δημιουργήσουμε, ποια επιτεύγματα προηγούμενων γενεών ήταν σε θέση να διατηρήσουν για τους απογόνους μας; Ας ζήσουμε τα πράγματα που έχουν γίνει ένα συνεχές θέμα της συζήτησης κάτω από τον τίτλο "Piggy Bank of Ideas". Ασκόμετρα εμπλουτισμένη την παλέτα των υλικών και των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία οικιακών και δημόσιων εσωτερικών χώρων. Ο σχεδιασμός, η ένταση-χωρικές και διακοσμητικές εργασίες επιλύονται μη τυποποιημένες και μερικές φορές καινοτόμες μέθοδοι, χρησιμοποιώντας τέτοια εκφραστικά εργαλεία, όπως η ολογραφία του λέιζερ, το φως, η μυρωδιά. Αλλά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το πώς οι αντισυμβατικοί σύγχρονοι αρχιτέκτονες και σχεδιαστές είναι κατάλληλοι για παραδοσιακά υλικά. Σχετικά με αυτά τα ιστορίες μας προσφέρθηκαν στην προσοχή σας
Θωράκιση του φωτός
Φωτογραφία: Mikhail Stepanov
Τα επιτεύγματα της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου μας βοηθούν να εξαπατήσουμε τον εαυτό μας. Το αίσθημα της δικής του εξουσίας, ο εορτασμός του νου πάνω από τα αιώνια προβλήματα προκύπτει ακόμη και με έμμεση γνωριμία με τις τελευταίες τεχνολογίες, δεν έχει σημασία που σχετίζεται με περιοχές χώρου ή οικιακής χρήσης. Τι, και ψευδαισθήσεις, οι σύγχρονες εφευρέσεις δημιουργούν καλύτερα. Για παράδειγμα, η πιο αρχαία δομή της ανθρωπότητας είναι η στήλη - η βάση των θεμελίων της αρχιτεκτονικής, ένα σύμβολο αξιοπιστίας και απαραβίαστη. Ακόμη και με τη βοήθεια της φαντασίας σχεδιαστών και αρκετές τεχνικές βελτιώσεις, μπορεί να μετατραπεί σε κάτι εφήμερο, μόλις απτό, σαν να υφαίνεται από το φως. Γύρω από τη στήλη σχηματίζεται σαν το κέλυφος του ματ γυαλιού με τη μορφή "θωράκισης". Το φως των τεσσάρων λαμπτήρων φθορισμού κρυμμένο πίσω από την αιωρούμενη οροφή, διεισδύει στο γυαλί από πάνω προς τα κάτω, περιβάλλει το βαρέλι της στήλης μιας γαλαζοπράσινης ομίχλης
Πετώντας πλάκα προς ενοικίαση
Εκπτώσεις: Εταιρεία "Paul"
Φωτογραφία: Georgy shablovsky
Εάν ο σχεδιαστής, η έναρξη της ανάπτυξης του μελλοντικού εσωτερικού, από την αρχή του στόχου, ο στόχος έχει οριστεί στο μέγιστο για την εφαρμογή τόσο των αρχικών ιδεών της όσο και η καταδεικνύει τις δυνατότητες των σύγχρονων τελικών υλικών, των τεχνολογιών, των τελευταίων επιτευγμάτων στον τομέα του φωτισμού και την επίπλωση, τότε θα πρέπει να αναμένεται κάτι φανταστικό.
Σαλόνι φωτός "Σχεδιασμός Εσωτερικών" του Παύλου στην πόλη της Αγίας Πετρούπολης παράγει μια εκπληκτική εντύπωση: Έτσι απεικονίζονται οι φουτουριστικοί εσωτερικοί χώροι σε ταινίες για το μακρινό μέλλον. Ως εκ τούτου, η πρώτη ιδέα που γεννήθηκε όταν κοιτάζοντας τη στήλη με δίσκο συνδέεται με το τυχαία χαμένο στο διάστημα, άγνωστο από την επιστήμη μας από το όχημα, κοινό, που ονομάζεται "ιπτάμενη πλάκα".
Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες
Εκπτώσεις: Ίδρυμα Τέχνης Ακτερινγκουργκ
Φωτογραφία: Mikhail Stepanov
Το Home Theatre είναι ακόμα ένα σπάνιο φαινόμενο για εμάς, αλλά παρόλα αυτά έχουν ήδη διαμορφώσει τις βασικές αρχές της τοποθέτησης και το σχεδιάζει σε ένα κατοικημένο εσωτερικό. Μην απελπιστείτε αν δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να δώσετε εντελώς στο εσωτερικό δωμάτιο του θεάτρου, αρκεί να διαθέσετε μια μικρή περιοχή για τον ήχο, τον εξοπλισμό προβολής και το άνετο κοινό. Προσφέρουμε στην προσοχή σας την αρχική τοποθέτηση του οικιακού κινηματογράφου στο σαλόνι.
Η ζώνη του κινηματογράφου έχει γίνει ο κύριος σύνθετος πυρήνας ολόκληρου του δωματίου λόγω αρκετών αρχιτεκτονικών και χωρικών λύσεων. Το θεαματικό τόξο της αντιμέτρησης (FR.NEDBLED-BEAM επικάλυψης του εύρους ή η ολοκλήρωση του τοιχώματος και των μαρκών) σε διπλές στήλες αντέχει με ημικυκλικό καναπέ και υποστηρίζεται από πολύπλοκο πλαστικό οροφής.
Αρχικά, οι ίδιοι οι στήλες και το άτακτο έπρεπε να κάνουν μια πέτρα με λεπτομέρειες γύψου. Αλλά η απόκτηση για τον κινηματογράφο των μπροστινών ομιλητών σε μια ξύλινη θήκη αναγκασμένων αρχιτεκτόνων να εγκαταλείψουν προηγουμένως προγραμματισμένες για ολόκληρες εγκαταστάσεις των τελειωτικών υλικών. Πτυσσόμενα από μια σειρά από ξύλο, πρωτεύουσες, βάσεις και κορμούς κίονων με φλάουτα (FR.Cannelure-κατακόρυφων αυλακώσεων στον κορμό της στήλης), τα γείσα του αντιναστητή έδωσαν το εσωτερικό μια αντιπροσωπευτική προβολή. Η αντικατάσταση των τελικών υλικών δεν παρεμβαίνει στους αρχιτέκτονες που εφαρμόζουν πλήρως την πρόθεσή τους, η οποία εκδηλώθηκε από την ικανότητα των ειδικών του Ταμείου Τέχνης του Εκατερίνμπουργκ.
Άξονας του σύμπαντος
Φωτογραφία: Mikhail Stepanov
Φυσικά, δεν φροντίζουμε το θάρρος να πούμε ότι καταφέραμε να βρούμε και να πάρουμε επίσης μια εικόνα του άξονα της Γης. Φυσικά και όχι. "Ο άξονας", για το οποίο θέλουμε να πούμε, εμφανίστηκαν σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα του αρχιτέκτονα Irina Puhava και έγινε το κέντρο της ειρήνης, της ειρήνης και της ευημερίας για ένα διαμέρισμα και τους κατοίκους του.
Έτσι συνέβη το δομικό σχέδιο του σπιτιού, όπου βρίσκεται το διαμέρισμα, παρέχονται για μια σειρά από στήλες, ξεχωριστά σε κάποια απόσταση από τον εξωτερικό τοίχο. Ένας από αυτούς ήρθε σε σχεδόν το κέντρο του υπνοδωματίου υποδοχής. Μια τέτοια αγενής εισβολή απαιτούσε επαρκείς λύσεις σχεδιασμού. Για την εφαρμογή των επιδιωκόμενων, χρησιμοποιούμενων σύνθετων σχεδίων από γυψοσανίδα, οπίσθιο φωτισμό περιστροφικών λαμπτήρων, πλαστική οροφή πολλαπλών επιπέδων. Αυτό γεννήθηκε η εικόνα που συνδυάζει αρκετές ενώσεις: μπορεί να είναι ένα καίγοντας κερί από πρασινωπό κερί και έναν στροβιλισμό στροβιλισμού που περιστρέφει την επιφάνεια της οροφής και απροσδόκητα βρέθηκε στο κέντρο της Μόσχας "άξονας" του σύμπαντος.
Ocean Image σε μέταλλο και δέντρο
Γλύπτης: Andrei Mnatsakanyan
Φωτογραφία: Zinur Ranuddinov
Όπως γνωρίζετε, στο σχεδιασμό του χώρου, η σωστή επιλογή χρωμάτων και υλικών είναι εγγυημένη επιτυχία. Ο λεπτός συνδυασμός στο εσωτερικό είναι ευκολότερο να επιτευχθεί, εάν χρησιμοποιείτε τα υλικά που είναι εξοικειωμένοι με τον άνθρωπο: ξύλο και κεραμικά, γυαλί και μέταλλο.
Ο αρχιτέκτονας Anatoly Kozhukhov διακινδύνευσε σκόπιμα όταν ένα δέντρο και μέταλλο επιλέχθηκε για να τελειώσει ένα εξοχικό σπίτι. Το κύριο θέμα του σχεδίου ήταν η εικόνα του ωκεανού, του στοιχείου νερού. Η ιδέα του συγγραφέα είναι υποταγή και διακοσμητικά στοιχεία: δοκοί, στήλες, τζάκι από μέταλλο. Η επίδραση των πιτσιλιών και αφρού από τις κορυφογραμμές του κυματοειδούς κυματοειδούς κυκλώματος Andrei Mnatsakanyan πέτυχε ειδική θεραπεία αλουμινίου, η οποία πρώτα υποβλήθηκε σε κυνηγού άλεση.
Η ξύλινη σκάλα στον δεύτερο όροφο, που σχεδιάστηκε από τους ειδικούς του εσωτερικού της σκάλας "Domino", αντιτίθεται στα κύρια διακοσμητικά στοιχεία όχι μόνο με το υλικό, αλλά και με τον λακοκονισμό, τη σαφήνεια των γραμμών και την τελειότητα των δομών. Κατασκευασμένο από ελαφρύ οξιά, μοιάζει με μια φωτισμένη άμμο με άμμο στον ωκεανό.
Δρόμος επάνω
Φωτογραφία: Vladimir Parshukov
Πριν από την εφεύρεση του ανελκυστήρα, ο μόνος τρόπος να ανεβείτε για έναν άνθρωπο "Loonless" ήταν μια σκάλα. Ανεξάρτητα από το πώς μοιάζει, από οτιδήποτε πρέπει να γίνει, πάντα συνίστατο σε κάτι περισσότερο από έναν τρόπο να μετακινηθείτε στην τρίτη διάσταση. Η επιθυμία ενός ατόμου επάνω, μετατράπηκε σε μια εναλλαγή της έλευσης και των Risers, δεν έχει χάσει ακόμα το ρομαντικό φωτοστέφανο. Δεν ήταν τυχαίο ότι έγινε ένας αγαπημένος τρόπος ποιητών και συμβολικών καλλιτεχνών.
Πλήρης έκταση με όλες τις αποχρώσεις των επίσημων και μεταφορικών αξιών, μια κλιμακοστασιακή σκάλα, που χτίστηκε στο έργο και υπό την ηγεσία του αρχιτέκτονα Novosibirsk Andrei Zamshshkikov, έχει. Η συγκολλημένη μεταλλική σκάλα, που στηρίζεται στην επικάλυψη και τον τοίχο, είναι ραμμένο στο πλαίσιο των προβολεμένων και βαμμένων φύλλων κόντρα πλακέ, και το σχέδιο σκυροδέματος και το πλαστικό του εξωτερικού κελύφους ήρθε με τον σχεδιαστή σωστά στη θέση του. Ένα είδος συμβιβασμού του αρχιτέκτονα και ο γλύπτης κατέστησε δυνατή την επίτευξη εξαιρετικής εκφραστικότητας και έκφρασης, να δημιουργήσει μια σκάλα - την υλοποίηση της συνεχούς κίνησης προς τα πάνω.
Σκάλες στη σχάρα
Φωτογραφία: Mikhail Stepanov
Μαζί με τη γυψοσανίδα στη σύγχρονη κατασκευή και επισκευή, το κόντρα πλακέ χρησιμοποιείται ευρέως, από το οποίο είναι εύκολο να οικοδομηθεί χωρίσματα και να εκτελεί πολύπλοκες επιφανειακές διαμορφώσεις. Νοσοκομείο, σπάνια ποιος μπορεί να αντέξει οικονομικά την πολυτέλεια να εγκαταλείψει το αεροπλάνο κόντρα πλακέτα, χωρίς ταπετσαρία ή βαφή. Η κακή ποιότητα του δέντρου αναγκάζει τους κατασκευαστές να το καλύψουν με όλες τις διαθέσιμες μεθόδους, καθόλου χωρίς να χρησιμοποιούν το πλήρες δυναμικό της εκφραστικότητας αυτού του υλικού.
Νέος αρχιτέκτονας της Μόσχας Roman Lethaev επέλεξε σκόπιμα faneru ως "επώνυμο σήμα" του και δημιουργεί οικιστικά και δημόσιους εσωτερικούς χώρους που χτίστηκαν στη μέγιστη αναγνώριση των καλύτερων χαρακτηριστικών της. Ένα ιδανικό παράδειγμα του έργου του μπορεί να είναι μια εσωτερική σκάλα, όλες οι εξωτερικές επιφάνειες των οποίων είναι κατασκευασμένες από ελαφρά κολλημένα κόντρα πλακέ σημύδας. Οι αντιδράσεις είναι κολλημένοι από διάφορα στρώματα, σχηματίζοντας ένα είδος σχεδίου εναλλασσόμενου φωτός και σκοτεινών λωρίδων. Όλα τα στοιχεία συνδέονται έτσι ώστε να φαίνεται ότι αυτή η σκάλα κόντρα πλακέ κόπηκε από ένα στερεό κορμό δέντρου.