Een privézwembad creëren, wil niemand ooit een rondborstige moeras met algen, modderig water en een complete set schadelijke micro-organismen veranderen. Assistent, voor hem, op de een of andere manier, is voorzichtig - om krachten, kennis, vrije tijd en materiële rijkdom te meten. Alleen voor desinfectie van water worden preparaten gebruikt met de inhoud van zogenaamde actieve zuurstof, de tweede-phmb polymeer-gebaseerde chloorhexidine (het gebruik en andere agenten gedurende drie zomermaanden voor het 20M3-zwembad kost ongeveer 100), de derde voorkeur Producten bestaande uit bromine (meer precies, broomochlordimethylhydantoïne), de vierde oefende ozonatie. Nou, de vijfde (en hun overweldigende meerderheid) kiest op de oude manier chloor. Deze methode van desinfectie is betrouwbaar, getest door de tijd (zelfs nu, in de 21e eeuw, geen andere chemische stof heeft de bacteriën zo snel als chloor vernietigt) en relatief goedkoop - voor hetzelfde bassin (20m3) op trimesulats heeft de voorbereidingen van ongeveer 70 nodig. Waar, vaak ondersteuning van chloordesinfectie klagen dat het water in hun baden irritante ogen en huid en onaangenaam ruiken "chloor". Trouwens, om deze redenen zijn de eerste vier groepen consumenten over het algemeen verhuisd naar andere desinfectietechnologieën. Wat verschijnt het nog steeds in de ogen en lijdt ons reukvermogen en is het alleen chloor de schuld? We vroegen om dit probleem te begrijpen dat we om specialisten van Aquamaster hebben gevraagd.
"Wanneer chloor aan water wordt toegevoegd, wordt een chloreszuur gevormd (HOCL). Als een krachtig oxidatiemiddel vernietigt het de verontreinigende stoffen zeer effectief. Maar het chloor dat daarin is ingesloten, wordt snel uitgegeven aan de onderdrukking van bacteriën die in het water worden ingevoerd Met swimsters (er wordt aangenomen dat elk van hen eraan toevoegt. "Het zwembad is gemiddeld ongeveer 600 miljoen bacteriën!). Bovendien is chlorothinezuur onstabiel en gedeeltelijk afgebroken in water. Bovendien hangt de snelheid van dit proces af van het pH-niveau van het water in de tank (om de ontbinding van het zuur te voorkomen, is het noodzakelijk om de pH binnen de grenzen van starre opgegeven parameters te ondersteunen. 7.0-7.4).
Gastvrijheid, swimsters "Enrich" water van het zwembad niet alleen door bacteriën, maar later, slijm, urine it.p. met ammoniak. Als gevolg van zijn toegang tot de reactie met chloor, worden dergelijke stoffen gevormd als chlooraminen. De eerste van deze monochlorames zijn stabiel bij normale pH-niveaus en praktisch onschadelijk, echter vanuit het oogpunt van waterdesinfectie is absoluut nutteloos. Vermijd tweede-dichlorines (NHCL2) die verschijnt in de interactie van monochlorains met al hetzelfde chlorineuze zuur, zich uiterst agressief, precies zijn ze geïrriteerd bij het baden van onze ogen en geven water een onaangename geur. De paradox is dat deze "agressors" onstabiel zijn op een normaal pH-niveau en gemakkelijk ontbinden, op voorwaarde dat er in het water van het zwembad een voldoende hoeveelheid chloor is (een reactie vertaalt ze in relatief onschadelijke chemische verbindingen). Als chloor in water niet genoeg is, dan is als gevolg van de invoer van HOCL en NHC12, de reactie nog steeds sterker ruikend "irriterend" - stikstoftrichloride (NCL3).
Aldus, de belangrijkste redenen voor het verschijnen van irritaties van gebruikers van het zwembad en een indoze geur die uit het water uitkomen, twee: organische chlooraminen, de grondstoffen waarvoor de zwemsteen in het water in water is gebracht, en het gebrek aan chloor in water Simpelweg niet genoeg om "Curb" de resulterende daar is het sterkste stimuli in. "
Deze leschemie werd onderwezen door experts. Onzekerheid zal gelukkig zijn. Misschien, alvorens uit de stoombad te springen, waar het in een aangenaam gezelschap was van dezelfde geliefden, en met een guicane en spatten met alle scope "naar pluisjes" recht in het zwembad, is het de moeite waard om te nemen? En als de minimale concentratie van vrij chloor in het gesloten zwembad 0,5 mg / l (voor een straatbassin moet zijn, waarin chloor moet worden beschermd tegen de destructieve effecten van zonnestralen met behulp van een speciale stabilisator, is deze waarde 1 mg / l ) - Laat het dan zijn. Besparingen in dit geval kunnen zijwaarts uitstappen. Asam chloor als iets de schuld is, dan slechts gedeeltelijk.