Appartement "Assepoester. De magische transformatie van een gemeenschappelijke gemeenschap met vier kamers met een totale oppervlakte van 140,6 m2 in het historische centrum van St. Petersburg.
In hoe de transformatie van oude en vreselijke woningen in modern en gezellig zijn, is er een soort hekserij. Alsof een goede tovenaar kwam (of, zoals in dit geval, de wizard), zwaaide de toverstok van de Crumboome-krab! - in plaats van de sjofele muren, nieuw, glanzend met frisheid, roos; In plaats van seksuele kamers en kronkelende gangen was de wereld absoluut verschillende, redelijke en niet-triviale lay-out
Dus historisch gebeurde het dat het hele historische centrum van St. Petersburg de verbazingwekkende schoonheid van de gevels is, gevolgd door een eindeloze reeks gemeenschappelijk. Niets kan worden gedaan, dat is het kenmerk van de stad. Niemand verrast het adres: zo'n straat, zo'n huis, zo'n appartement, een kamer, bijvoorbeeld 20. Maar nu maakte het beruchte wiel van de geschiedenis, het kraken, een andere beurt, en het leven van "Vorony Slobodki" wederom in een goede luxe behuizing.
Eens was er een gemeenschappelijk en appartement dat ons verhaal zou gaan. Vele jaren verloor ze dezelfde glans en veranderde ze in iets zielig en somber. Haar lot herinnert iets aan sentimentele romans van de Xixvek: de nobele dame zal de golf van slechte rots op de bodem zijn, maar dankzij uitzonderlijke spirituele kwaliteiten, het weet het te doen herleven.
Vandaag kunnen we al praten over het traditionele wederopbouwsysteem van het appartement met de betrokkenheid van architecten of ontwerpers. Als de eigenaren van het appartement besloten om slechts appartementen te brengen naar een staat, waardig van de titel van het interieur, de procedure voor het vinden van een architect en formulering, althans in algemene termen, vereisten voor toekomstige woningen. Alle wensen worden besproken door de klant en architect om de belangrijkste punten te identificeren, de bestemming van de ruimte wordt bepaald. De klant wordt vervolgens verschillende lay-outopties aangeboden, waarvan hij het meest acceptabel voor zichzelf kiest. De klant neemt deel aan het creatieve proces en in het stadium van het definiëren van woorden, in tekeningen en computergraphics van decoratief ontwerp van het toekomstige interieur. De volgende belangrijkste periode is het onderhoud en decoratie. WTO Time Architect voert het toezicht van de auteur uit (indien gespecificeerd in het contract met de klant). Parallel is werkzaamheden aan de gang om het benodigde meubels, lampen te vinden en te bestellen. In de laatste fase is het interieur verzadigd met accessoires (schilderijen, beelden, bloemen, enz.).
Hier is onze Lieve Vrouw, dat wil zeggen, het appartement, bezatelt een aantal uitzonderlijke kwaliteiten. De boeken omvatten een goedkope locatie in de stad en het huis van het oude gebouw. Immers, dat ze zeggen, voor het historische materialisme in Rusland waar ze van hielden en wisten hoe. En waar ging alles? Het is zeer twijfelachtig dat na een halve eeuw dankbare afstammelingen om het recht om in de huidige "hoogtepunten" te wonen. Echter, zij, "altages", tot die tijd en ontstaan echter niet. Maar terug naar onze vertelling. Naast expliciete voordelen was het appartement verborgen, zie wat in staat is om een professional te oog. Aan het einde van de uiteinden is het onwaarschijnlijk dat CyUTUSHKIN PRINCE de komende schoonheid in de chumasa zou overwegen, als het niet was voor de interferentie van de sprookje-peetvader. Het was zij die het meisje naar het fitnesscentrum nam en een jurk van HIREN leverde.
Om het potentieel van het appartement te beoordelen en te beslissen of het de moeite waard is om het te kopen, kwamen de toekomstige eigenaren om samen te kijken met de architect Victoria Schaefer (zodra ze een huisje voor hun vrienden heeft gebouwd). Victoria brak meteen het plan waarvoor het kwam dat het de moeite waard was om een appartement te kopen. Dit is hoe de gemeenschappelijke "Zamarashka" in de handen van het jong stel en een zeer actieve jongeman en een half van de jaren viel.
En een complete reconstructie begon, sterk op magie. Bovendien was ze "niet volgens de regels." Allereerst zag de eigenaar van het appartement de keuken in de winkel. En geen ander van de vele keukens die in St. Petersburg werden aangeboden, hield ze niet leuk. WAAR, VICTORIA SCHAEFER, NAKHODKA, heeft aanvankelijk geen enthousiasme veroorzaakt. Het is een feit dat de keuken klassiek was - alsof hij ergens in de Provence in het licht van God was ontstaan. Dienovereenkomstig moet het interieur volgens de architect klassiek worden gedaan. Victoria is als moderne appartementen. Het einde van de uiteinden konden een compromis vinden, wat hielp ... behang. Maar dit later, maar laat het verhaal voor nu naar je man.
Dus, in een voormalige gemeenschappelijke vierkamer, werden alle partities gesloopt, waardoor alleen een wagenwand, die het appartement in twee delen verdeelt. In deze muur sloegen ze echter de opening, die vandaag leidt tot de privézone. Dan werden de vloeren geopend, waaruit ze de ongekende hoeveelheid afval hebben uitgehaald en verwijderd. Ze zeggen, zijn overvloed was verrast zelfs ervaren bouwers. Natuurlijk moest ik de afgevuurde balken vervangen door nieuwe. Vervang ook de voormalige bedrading (nu is het koperdraden) en de geroeste batterijen (moderne radiatoren). Interessante metamorfosen zijn opgetreden met een badkamer. Het werd uitgebreid ten koste van de gang en verdeeld in de badkamer en een klein toilet. Maar aangezien de sanitaire ware niet tolereerde, waren er geen problemen met de beweging van de stijgbuis. Trouwens, Victoria Schafer probeert te vermijden de locatie van risers en gerelateerde kosten te veranderen.
Nadat u klaar bent met een droge transmissie van technische innovaties, gaat u naar het interessantste, vertrek van het interieur van het appartement.
Het eerste dat let op, het overschrijden van de drempel, is de zachtheid van lijnen, gladde bochten van muren en verlaagde plafonds. Het uiterlijk van het appartement is zachtaardig en vrouwelijk, het wordt verklaard door het feit dat twee vrouwen eraan in volledige overeenstemming werkten - architect en gastvrouw. De eigenaar koos ervoor om rustig te verdikken, terecht in die prima, als het creëren van comfort en schoonheid, beter de dames vertrouwen.
In de spaarvarken van ideeën
Saaiheid, het totale gebied van 145m2 is niet te veel of ik een interieur wil maken als een groot ding als het Ocean Aquarium. Wanneer klanten en architect dachten over de locatie die de locatie waardig was, bleek het dat de beste hoeken van het interieur al bezig zijn. Ergens er was een tv, ergens een bar staan, maar waar is de hele kast. Maar ik wilde geen droom van 300 liter opgeven en moest "binnenlandse reserves zoeken" (zoals zeiden op het moment van ontwikkeld socialisme). Er werd besloten om het aquarium in de barteller te integreren. Gecontracte rack concave, en moest veel tijd doorbrengen om het aquarium van dezelfde vorm te vinden. Ondeugend. Het bleek, ze bestaan niet in de natuur. Toen gingen ze van contrast, het convexe aquarium werd ingebouwd in het rek. De basis van het rek dient als een gipsplaatspartitie op een houten frame. Trouwens, gipsplaat versterkt het metalen frame niet. Het feit is dat gipsplaatdekking van bovenstaande "kleding" van beuken, en dit ontwerp is geassocieerd met een houten frame en nam de hele ernst van het aquarium over. Extra stijfheid aan de basis voegt zijn formulier toe: het vlak wordt geleverd door de "rotary", die een zigzag vormt in termen van plan.
Naast problemen met het aquarium zelf en de standaard, was het noodzakelijk om een andere op te lossen, nog globaal meer: de enige straal van de overlap kon niet bestand zijn tegen het gewicht en het rek zelf en aquarium. Het was noodzakelijk om een distributieverschild te verschaffen (het systeem van elkaar kruisende extra balken bedekt met multiplexplaten), die deel uitmaakt van de belasting op aangrenzende carrier plafondelementen.
Vanaf de halfronde grens tussen de woonkamer (parket) en de gang (keramische tegel) ontstaat het gladde buigen van de muren van de woonkamer. Trouwens, de muur verbergt zich in hun darmen iets een ongewone open haard. We zijn gewend aan het feit dat de open haard in de regel het centrum van de compositie is, aandacht de moeite waard is. Het is zeer bescheiden verborgen en eerlijk, terwijl hij hem niet smelt, volledig onmetingen. Veel meer en gedraagt het tv - het doet niet precies en trekt zijn ogen aan op je blauwe scherm. Een dergelijke niet-standaard rolverdeling wordt veroorzaakt door een aantal redenen. Ten eerste was het nodig om een plaats te vinden voor een "televisie". Ten tweede wilde ik de open haard niet weigeren. Inhouse had eens een betegelde open haard van een vreemde configuratie - wacht op raket. Het is lang geleden gedemonteerd en werkte werknemers van de inspectie van de staat voor de bescherming van monumenten - als het vertegenwoordigen van historische waarde. Ivot is nu Victoria uitgevonden om een open haard in de muur te embedden. Het bleek bijna sculpturale gipsplaat samenstelling met planken en niches.
Integendeel is er een sofa-groep. Als de architect weigerde een semantisch centrum van binnenhaard te maken, dan toevertrouwd met een elegante kroonluchter, alsof geweven van een web. De dominante positie in de woonkamer is benadrukt en het plafondpatroon (de backlit gordijnen dienen als een soort frame). De keuken benadert de woonkamer dichtbij en is in feite een deel ervan. De grens tussen de twee zones wordt benadrukt door het verschil in vloerbekleding. Dit is een parket, een keuken-keramische tegel. De architect weigerde onlangs modieuze hobby's te hebben op verschillende verdiepingen. Omdat de keuken op dezelfde plaats is achtergelaten, was het niet nodig om een podium te bouwen waaronder de leidingen zouden worden verborgen.
Tussen de keuken en de woonkamer is ook een bar-teller met een enorm (300 L) ingebouwd oceanisch aquarium. Het is echter mogelijk om IT Oceanic alleen voorwaardelijk te noemen: het creëert een landschap van de oceaanbodem, maar het zoete water is gevuld. Amazonian River Fish Live HIER.
De standaard, zoals het theatrale gordijn, verbergt gedeeltelijk het werkgebied van de keuken van een sombere somberheid. Dientengevolge is de tafel omgeven door stoelen en een glanzende fornuis met capuchon waargenomen als het landschap tot een gezellig oud spel. Het draagt ook bij aan de voorkant van keukenmeubilair, serveren achtergrond. Over het algemeen ziet de kamer er echt kalm en patriarch uit. De kuikens van "landschap" met een schoon geweten kunnen scènes worden uitgevoerd vanuit de "kersentuin" of "maand in het dorp".
Om van de representatieve zone naar het privégedeelte van het appartement te gaan, moet u terugkeren naar de gang en naar de enigszins gotische ruimtes van de hal en de gang gaan. De sfeer van de Middeleeuwen creëert twee muren van de hal, geplateerd door behang. Het was het behang dat de klassieke gerechten met de moderniteit verzoenen. Oppervlak bedekt lijken op de sjofele muren van het kasteel. Door de beslissing van de architect is het decoratieve pleister (het gat van andere muren) echoën, die hun tekening precies herhaalt. De combinatie van behang en gips maakte het ook toegestaan om een soepel en ruw oppervlak in de ruimte van de gang te verbinden. Hangende handmatig pleisteren "vlekken" creëren een volledige illusie van ruwweg behandelde steen. Bovendien biedt de combinatie van verschillende oppervlakken een interessant visueel effect. Raduits verlichting gladde behang vaag flikkerende bronzen vlekken, en "vlekken" gips, onderstreept door schaduwen, verwerven een speciaal volume.
Metalen remmen en stoere gotische scores en dezelfde aardverschuivingsconfiguratie. Armaturen lijken op fakkels, vastzitten met een gehaaste hand in speciale bijlagen op de verpakte muur van de kerker. Vanuit hetzelfde tijdperk is er een smeedbank met een terloops verlaten bont op de stoel.
Het lijkt erop dat de huidige plafondoplossing zich bij de dissonantie bij Medieval Regalia zou moeten aansluiten, maar vreemd genoeg ziet het hier absoluut biologisch. Kopzijdige opgeschorte structuren, benadrukken van hallen van de hal en de gang, worden gezien als een lage boog van allemaal dezelfde kerkers. Achelovk met verbeelding kan driehoekige verdieping- "lampenkaregen" beschouwen met gestileerde stalactieten.
Van de "middeleeuwse" gang kom je op kantoor, de enige absoluut mannelijke kamer in het appartement. Dit wordt verteld over de duidelijke rechte lijnen van het plafond, met een kroonluchter in de negentiende eeuw, en een wereldbol in een oude geest. Er is geen plaats voor ontspanning en onzin, zelfs de banken zijn gesloten met ascetische covers van de kleur van het canvas die in de zon verhoogd. Trouwens, bij de kastdeur, bij de suggestie van Victoria Schaefer, is een kasteel ingebracht, waardoor de eigenaar van het huis rustig zal herhalen, zonder angst voor inbrengt.
Onmiddellijk achter het kantoor verlengt de bezittingen van kinderen. Ze kwamen tot hun jonge inwoner zo veel te proeven dat elke gast recht van de drempel voldoende is voor de hand en leiding om deze appartementen te bekijken. Rechts, zie hier er is iets. De halfronde muur "verslaat" een vierkante niche, die op het plan van de architect werd aangegeven als "niche voor een haas." De Joker-Builders noemden het ook. WAAR, LIONEN wonen vandaag in niche, en clowns, afhankelijk van de wens van de eigenaar van de kamer. Om een bed in een halfircirculaire muur in te voeren, vond een merkwaardig verbindend meubelelement uit. Het kan bijvoorbeeld het welkom worden genoemd. Maar het maakt niet uit, het ding bleek volledig onvervangbaar te zijn, het is mogelijk om te gaan zitten en een groot speelgoed te plaatsen.
We gingen in de verleden eenvoudige aquaria met een kleurenachtergrond, vastgelijmd aan de achterwand en de vereiste ruïnes van het onderwaterkasteel of een buitengedompeld schip. Het is moeilijk te geloven, maar de laatste laatste, de jaren van tien jaar geleden zag het modieuze landschap van het aquarium er zo uit. Aesley heeft ook een kleine plastic figuur van de duiker toegevoegd, toen werd een "volledige piepen" verkregen. Andere tijden kwamen, vandaag proberen maar weinig mensen het onderzoek van het aquarium van gisteren te versieren. Nu in de oceaanmode, nauwkeuriger, de oceaanbodem. En maakt het nodig om het aquarium in marien water en mariene vis in te schakelen. Als het zoetwaterreservoir is voorzien van koralen, koraalkruimel, prachtige zeestenen en lancering van felle veelkleurige vis, doet denken aan echte inwoners van diepten, blijkt niet erg duur, maar een mooie kopie van de oceaan. In plaats van een gekleurde back-up wordt een volumetrische punk gebruikt, die tot 1/3 van het volume van het aquarium bezetten. Deze panelen zijn de helling van de onderwaterrug of de muur van de onderwatergrot, waartegen de regenboogkoppels zijn gebakken.
Aan het einde van de gang is een slaapkamer. Wie zei dat de slaapkamer slechts een vakantiehuis is? Hier is het een boudoir, het koninkrijk van een vrouw. Zoals blijkt uit een kalme plafond Cornice Cornice Circle met verborgen verlichting en een zachte kleur van de muren, evenals een enorme kast verborgen achter de spiegeldeuren. Trouwens, Victoria Schaefer is ervan overtuigd dat in elke kamer noodzakelijkerwijs groot moet zijn - van de vloer naar het plafond, zodat de gastvrouw thuis op elk gewenst moment eruit ziet alsof het eruit ziet. Er is ook een halve wall, waaraan het bed "het bed" zet "met de hulp van een gipsplaatwedstrijd. Voor een van de vleugels van de partitie "Verbergen" een kaptafel en veel ingebouwde planken, waar het handig is om parfumflessen en cosmetica-potten te lokaliseren: en altijd bij de hand - en niet in zicht.
Tegenover de slaapkamer is er een badkamer in roze kleuren. Het kleurenschema straalt letterlijk vrede en schoonheid uit. Naar dezelfde zaak, wat kan beter zijn dan niet in warm water vallen, overweegt schittering op het roze keramische tegel en een stretch plafond?
De cirkel voltooien, terugkeren door de gang naar de gang. Gewoon tegenover de vergelijkbare badkamer. Votchchychi uit de badkamer, werd hij opgelost door ingetogen: blauw-witte gamma zonder speciale geneugten. Alleen gevormde tegels rond de spiegel worden gepost in een strikt en schattig frame.
Hierop eindigt ons verhaal over het draaien van de arme Maras in de prinses. Familie, dat de prachtige transformatie plaatsvond en succesvol werd gehouden, zegt tederheid en trots waarmee de eigenaren over hun huis, enthousiaste beoordelingen van talloze gasten hebben en hopelijk onze illustraties.
De redactie waarschuwt dat in overeenstemming met de huisvestingscode van de Russische Federatie, de coördinatie van de uitgevoerde reorganisatie en herontwikkeling vereist is.
Architect: Victoria Schaefer
Bouwer: Vitaly Egorov
Textiel: Lyudmila Grigorieva
Stofkunstenaar: Marina Kamenskaya
Kijk overmeestering