Het echte sprookje op de "afzonderlijk genomen" zes honderden dorp in de voorsteden. Bad in de stijl van sprookjes van de broers Grimm.
Moskou-regio Landdorpen zijn verrassend vergelijkbaar met elkaar. Op Iksche en Zvenigorod, in Volokolamsk en Klin, in een woord, overal - hetzelfde type huizen en arbors, srates en baden. Het is bijna onmogelijk om iets buitengewoons, fantasie te ontmoeten, uit een reeks uit. Ivdrug ... Frequesal van drie meter-logboeken, en na hem, of het huis van Hans en Gretchens van de sprookjes van de Grimm-broers, of de Hut Baba Yagi, of de regio Moskou Disneyland of de regio Moskou
Deze zeshonderd en honderdste ouders van de huidige eigenaar kregen nog eens jaren '70. Het huis werd gebouwd, zoals gebruikelijk, van de subwoofers, zonder architectonische lekkernijen. De site keek ook heel traditioneel uit: slanke rijen van bedden en fruitbomen. De huidige eigenaar, die geen enthousiast is in tuinzaken, besloot om in eerste instantie alles achter te laten zoals het is. Het vervallen huis vereist echter ten minste minimale reparaties, en zijn eigen bad, misschien was niet genoeg. Het starten van de herstructurering hebben geen grote planners geen nieuwe eigenaar gebouwd en hebben geen serieus betrekking op zijn landhuis, gezien het gewoon als een plaats waar u met vrienden kunt ontmoeten en het weekend doorbrengt met het gezin. Wie had kunnen denken dat de bescheiden onderneming zou uitgroeien tot iets ongekend, zal veranderen in een favoriet feest van de eigenaar, de hele rustige nederzetting zal opwekken?
De bouw van een kerk onder het bad werd aanvankelijk in rekening gebracht met de lokale bemanning van "Cleells". Het project koos voor het meest typische, hoewel het waarschijnlijk niet werd bestond. Niemand werd speciaal gecontroleerd door de constructie, dus een nogal vreemd gebouw verscheen vóór de ogen van de eigenaar: 46m Log House met een gebroken dak, dat bijna twee keer zoveel was als de structuur. In principe zag het bad niet slechter dan die van de buren, en behoorlijk geschikt voor de verraderlijke "wass". Maar onverwachts, besloot de eigenaar om alles op te remoeken, met zijn langdurige droom: om een echt sprookje te creëren op de "afzonderlijk genomen" zeshonderd weven, zoiets als Disneyland in miniatuur.
De constructie van het plan van de eigenaar was om te kijken alsof ze vele jaren geleden vriendelijk werd opgericht, maar ze keek een blik, ze liep rond met mos. Het resultaat van het huis van Hans en Gretchen veranderde in de hut van een Baba Yaga. Bovendien was alles in deze structuur om tegelijkertijd zowel fantastisch als de juiste, inherente en nieuw-technolem te lijken. Asymorant is belangrijk, breng licht ironie, de wens om te spelen, dromen, zelfs om af te vallen. De zaak bleef voor kleine: vind mensen die kunnen doen zonder speciale tekeningen om al deze schoonheid in het leven te belichamen. Het is duidelijk dat gewone bouwers niet geschikt waren voor zo'n geval, het nam iemand gepassioneerd, die weet alles van niets te doen. In het tegenovergestelde geval, in plaats van een fantastisch badhuis, kan de "uitsplitsing" een andere typische structuur worden verkregen "met ontwerpelementen".
Oleg Docknov, hoofd van het bouwbedrijf "Stroy Design Plus," bleek precies de persoon die nodig was. Hij leidde niet alleen het werk, maar hij zelf kwam constant met iets, sated door het basisidee van details en details, zonder welk dit verbazingwekkende project nauwelijks kon worden gerealiseerd.
De logboeken die al zijn opgericht voor het bad, besloot niet te breken, gewoon een kleedkamer en douche aan hem. Het belachelijke dak was volledig gedemonteerd en redesteerde: het werd betegeld en duplex. Bovendien werden de schaatsen concaaf gemaakt, zoals op verzoek van de tijd wordt gevraagd. Het was mogelijk om een dergelijk effect te bereiken met behulp van niet geheel, en de geprefabriceerde spanten. De belangrijkste moeilijkheid was dat de tegel niet op, zelfs, zoals gebruikelijk, maar gebogen oppervlakken moest worden gelegd. Tegelijkertijd werd de natuurlijke tegel van het bedrijf "BRSS" gebruikt, en niet de plastic substituten, daarom was het dakgewicht niet weinig 7thon. Dientengevolge vonden een vrij lange tijd en hoogwaardige materialen plaats op het dak. Maar toen het dak klaar was, kwam naar haar kijken uit het hele land. Vooral iedereen werd getroffen dat het oppervlak niet één-foton was, maar bruin met rode vlekken. "Echt, buren waren verdeeld," er was niet genoeg geld aan dezelfde tegel? " In feite is dat een van de vele religies van de makers van het badhuis. Multicolored tile zou indruk moeten maken op het oude dak, dat naar verluidt Latali's al Latali betekent.
Het logboek besloot om de vakwerkindeling te vliegen en "te herleven". Natuurlijk is het onmogelijk om stucwerk rechtstreeks op het logboek toe te passen, en de eigenaar wilde niet dat het bad eruitziet als een rustiek blokhuis. Daarom werd het huis in eerste instantie gehandhaafd door vochtbestendig multiplex en legde al pleister op haar. WAAR, Zelfs met een dergelijke oplossing van scheuren op de gevel, was het niet mogelijk om het te vermijden, aangezien de boom voortdurend het volume verandert, dan de URICA, dan opnieuw vegen. De eigenaar was echter niet in verlegenheid gebracht. Omwille van schoonheid heeft hij zelfs besloten om bruikbaarheid op te offeren, het akkoord te gaan met de noodzaak om de gevel elk jaar te reiken. Hoewel het dit misschien niet hoeft te doen en niet te doen, omdat de pittoreske scheuren het huis natuurlijk zullen geven dat de meest oude uiterlijk, die in sommige gevallen door kunstmatig moest worden bereikt.
Hier is slechts een voorbeeld. Voor de buitendecoratie werd het badhuis gekozen voor dure zelfreinigende verf "Alpa-Facade". Het resultaat, elke keer na de regen, begonnen de muren de ongerepte zuiverheid te glinsteren. De sensaties van de suggestie en de oudheid van de constructie kwamen niet op. Dan nam de eigenaar de muur in, trok de muur op met de hulp van een brandende tak "sporen van de tijd".
Maar we zullen niet vergeten dat we het niet hebben over een residentieel gebouw, maar over het bad waar je een fornuis nodig hebt. Weg de oven hier was er al, maar er werd iets binnen gedaan door "Netak", en het grootste deel van de hitte gingen in de letterlijke zin van het woord in de pijp, wat tegelijkertijd heet was en dreigde in brand te gaan het hele gebouw. De kachel moest scheppen, en meer dan eens, en de hele drie, totdat ze begon te roeren zoals het zou moeten zijn. Toen maakten ze een nieuwe uitgang voor de oven en veranderden de pijp. Ik start de finish niet in overeenstemming met de algemene stijl van het huis.
In elk bad neemt de oven de "rode" hoek in, maar in dit geval dient het ook als de belangrijkste decoratie van het interieur. Bij de ingang van de ruime hal is het eerste dat aandacht besteedt, de schoonheid, gemaakt op de "Dutch's manier" in de prestone en geschilderd met geschilderde tegels. Gestreept, omringd, plaatsen met fading draws- maak een indruk van echte oude, eeuwse Edak XIX. De enige vraag voor een dood uiteinde is waar ze praktisch intact werden genomen, en zelfs met een geselecteerd afgewerkt patroon? Het antwoord is eenvoudig: de tegels zijn vandaag gemaakt. Geloof dat het heel moeilijk is. Maar het blijkt, er is een speciale technologie voor productie en schilderen met de hand zoals dergelijke afwerkingsmaterialen. De sluwheid is dat correct de tegels heeft uitgevoerd nadat de eerste vuurhaard zelf nodig is, waardoor het effect van echte oudheid wordt gecreëerd.
De geconverteerde pijp werd ook niet alleen een functioneel element, maar ook decoratie. Het werd ingericht onder de pikken met het bladeren, dat in het dak innam. Om dit te doen, werd de bakstenen buis gepleisterd en onder de boom geschilderd. Ik liep zo'n opvallende gelijkenis dat de trew de teef bijna onmogelijk is om te onderscheiden van het heden. Dit ontwerp is vooral grappig, wanneer de oven verdrinkt: rook met dunne ruggen is meteen van alle paddenstoelen. Ze zijn tenslotte niet alleen elementen van decoratie, maar ook perfect functioneren. Ashlyapki serveren caps die de binnenkant van de pijp en de kachels tegen regen en sneeuw beschermen. Een andere decoratie is een enorme klok met een koekoek. Ze bevinden zich op de achterkant van het gebouw en bezetten bijna de hele muur. De slinger is de grootte van een goede dwaze beestenmaker, de gewichtsobbels voor een paar kilogram elk, gesmede pijlen van gigantische maten ... Op het eerste gezicht lijkt het erop dat je gewoon een Milyan bent, een enorm speeltje. Maar dit is niet het geval, de klok is echt, perfect gaan en vrij exact moment tonen. Het mechanisme bevindt zich in het bad, waar de plus-temperatuur het hele jaar door wordt ondersteund. Waar, met het mechanisme zelf moest lijden, gaan door de wielen en tandwielen, in staat om zo'n enorme pijlen te draaien! In het begin wilden ze zelfs een speciaal mechanisme in de NII van de horloge-industrie bestellen, maar de prijs van dergelijke uren zou extreem hoog zijn. Dan tot de redding, zoals meer dan eens in de uitvoeringsvorm van dit ongewone project, kwam de Mascale van Oleg Dracccan. De vorming van de oude vloerklok van de juiste grootte is gekocht, onthulde het mechanisme, schoongemaakt, aangepast en - alsjeblieft, "Kurats" zijn klaar voor de baden!
Trouwens, er is een kleine deur naast de klok. Of de opslagruimte, of de plaats is voor het mechanisme of de reserve-ingang. Het is niet duidelijk, maar vreselijk interessant. Hierover werd in feite de berekening gemaakt. Elke gast is eerder of laat nieuwsgierig, wat binnen, de deur zal openen (het is vergrendeld op een eenvoudige gemonteerde haak), en van daar ... het "echte" skelet valt eruit. Hier is zo'n grap-horror. WAAR, de eigenaar vroeg ons om ons niemand te vertellen om de indrukken niet te bederven, maar omdat het niet iedereen een wonder-bad met zijn eigen ogen kan zien, onthulden we nog steeds dit kleine geheim.
Aan beide kanten wordt de constructie in de nabijheid van het hek ingelijst door massale wickets. Dus, een kleine binnenplaats is gevormd voor het bad, waar u brandhout of een inventaris kunt opslaan. Hoewel het hoofddoel van de meter is om de ruimte ideologische te beperken, maak deze hoek van de tuin af, rangschik het in een enkele stijl. Vanaf het grondgebied grenst aan het bad is gescheiden (of, eerder, ze toewijzen) het hondenhok met een pannendak en een kleine luifel over een veld en een mangal.
Maar terug in het huis. Ondanks zijn nogal indrukwekkende maten is er geen overtollige pand, oncharakteristiek voor het bad. Maar ze zijn versierd met grote fictie en liefde. Op de begane grond zijn er gepaarde, douche en kleedkamer. Op de tweede waar de enorme eiken-trap leidend is, - een lounge met een balkon.
Over trappen moet in het bijzonder praten. Itea, die leidt naar de tweede verdieping, en straat, bij de ingang van het bad, gemaakt van een eikenarray met eiken balustrades. Voor stappen worden niet gewone platen gebruikt en de bomen werpen langs de trunks, en de schors wordt zelfs op de bodem gelaten, de schors is zelfs nog over. De hekken zijn bekleed met een geplaveide, waaraan eiken boards ook bovenaan zijn gelegd. Rustschors is waar, SODRAN, maar het oppervlak wordt behandeld met alleen speciale beschermende samenstellingen, noch de verven werden gebruikt. Het resultaat is een indruk van de trap "Forest" gemaakt door de meester-werknemer van die gevonden in het bos naar Korhig. Denk eraan, er was zo'n populaire richting van de serie "DIY"? Mooie takken, squigs en stronken van bizarre vormen werden uit het bos gebracht en, enigszins behandeld, gebruikt als items van thuis- en land-dachas, ontlasting, nachtkastjes, ondersteuning, enz. We hebben veel thuisgemaakt door hetzelfde principe. Alle deurgrepen zijn bijvoorbeeld eigenlijk gewone eiken knopen en takken, slechts enigszins zandig. Moet je zeggen dat je hier niet hier twee identieke zult vinden? Trouwens, dit besluit kwam niet meteen onmiddellijk, de zware handvatten werden eerst geselecteerd. Maar hun combinatie met enorme eiken deuren maakte een baden als een schuur of een restaurant en beroofd de halo van fabulousness, leed, fantasie, die door de eigenaar werd opgevat.
Van de eiken takken wordt een luxueuze stoel gemaakt, in plaats daarvan zelfs de troon die zich in de binnenplaats voor het bad bevindt. Enorm, goed en tegelijkertijd ongewoon elegant, werd hij gebouwd van de resterende materialen alleen voor entertainment. Maar organiseerde onmiddellijk de binnenplaats om hem heen en draaide de gewone bessenstruiken en de kruisbes in de offers van Berendeva Koninkrijk. Tijdens de bouw van de bouw verschenen veel meer bizarre meubels in het bad, we zullen het later over vertellen. De apochea blijft het huis zelf verkennen.
De stoombad is niet bijzonder anders dan andere, behalve dat verschillende grote maten dan worden geaccepteerd in landbaden. Dit is een verklaring: er zijn altijd veel gasten, dus alles wordt gedaan met de berekening van een groot bedrijf. Zondag, in het algemeen, ook heel traditioneel, er is één werknemersartikel. Onder het plafond hangt het meest echt wiel aan. Zodra het tot een echte wagen was en veel op Russische wegen ging, en toen bleek het in de stal te zijn, waar meer dan een halve eeuw zonder iets werd gelanceerd. Vanaf daar hebben OLEG-fracties van hem uitgehaald en veranderd in een zeldzame lamp. Herstel het wiel werd niet specifiek, als je goed kijkt, kan worden opgemerkt dat het niet helemaal de juiste vorm is en enigszins gedekt door een bug. Maar dit voegt alleen kleur toe en verbetert de algemene indruk van de oudheid thuis. Bovendien brengt volgens het geloof het wiel, zoals hoefijzer, geluk en welvaart aan het huis.
Er zit in het bad en een ander wiel als het venster van de kleedkamer. Maar het is niet echt, maar een decoratief, op bestelling gemaakt. Hoewel het er heel natuurlijk uitziet en letterlijk de kamer transformeert, verandert in een fantastische borier. Over zo'n raam dat de hele muur inneemt, wil ik zitten en zitten met een kopje thee en een soort van metgezel. Het is geen Zaoconse-landschap (dat trouwens niet zichtbaar is, aangezien alle ramen van het bad worden afgedicht met een film die glas-in-loodramen imiteert), en de ongebruikelijke vorm van het raam zelf.
Sinds nu hebben we het over gebeitste glazen ramen, het is tijd om op te stijgen naar de tweede verdieping en de trots van het glas-in-loodraam van de eigenaar te bewonderen.
De gehele ruime rustruimte op de tweede verdieping neemt een ongelooflijke eiken tafel. Dus de uitdrukking "House is de tafel" is hier geïllustreerd met volledige zichtbaarheid. Dichtbij de tafel zijn er alleen enorme banken die tegelijkertijd 10, of zelfs 20 zijn. Het plafond van de kamer is direct dak, daarom is het niet direct, maar hellend, in de muren. Hoeken en muren zijn gesloten met een zekere gelijkenis van de Svetren van de lokale Ivnyak. Lokaal in de letterlijke zin van het woord, aangezien de takken op een nabijgelegen moeras werden gesneden, gedroogd in de zon, gedrenkt met vuurvaste vloeistof, en vervolgens zichzelf van hen uit hen, zulke ongewone "kleding" voor muren. Het enige probleem met al deze schoonheid is dat al in het jaar het constant torsie extra takken heeft, omdat het materiaal een natuurlijke droger is. Onder de zeer piste van daken bevinden zich handgemaakte lampen: gebogen eiken frames met glas-in-loodbril. Eiken Barrel-kolommen dienen als extra dakondersteuning en beperk de tabel visueel. Voordat het midden van de trunks zijn gewikkeld met een ruw vlas touw, zodat de gasten de sprankelende ruggen van de stijve eikenschors niet krassen.
Interessant genoeg, met alle schijnbare eenvoud van oplossingen en de lage kosten van de vriendin, kost het linnen touw slechts 7 roebel per meter, rauwe eiken polen zijn ook veel goedkoper dan afgewerkte planken, - het project zelf bleek vrij duur te zijn voor het land bad. De auteur en uitvoerder van ideeën Oleg Doccus legt dit uit door het feit dat alleen natuurlijke materialen werden gebruikt, en het effect van de massa's werd voornamelijk bereikt vanwege hun nummer. Zeg, één eik ging 15cubera en de prijs van elke kubieke meter is $ 500. Linnen touw aan de wikkeling van de stammen duurde ongeveer twee kilometer! En natuurlijk waren de glas-in-loodramen van de auteur op de tweede verdieping erg duur, waarnaar we eindelijk kregen.
Zowel de tweede wanden van de tweede verdieping zijn bijna volledig glas. Het raam met uitzicht op de gevel is tegelijkertijd een balkondeur. Een klein balkon ligt praktisch op een portiekvizier, de reling is gemaakt van dezelfde eiken takken als op de trap. Maar de hoofddecoratie van de balkon-ongewone vorm van de raamkozijnen en het glas behandeld op een speciale manier. Het was oorspronkelijk gepland om een afgewerkte glazen eenheid voor deze deur te bestellen, maar vanwege niet-standaard afgeronde gebouwen, was de prijs te hoog - $ 5000. Ik moest handmatig eiken frames doen. Het werk was gecompliceerd door het feit dat ze praktisch verstoken zijn van rechte hoeken en rechte lijnen. Maar nog harder was om een tekening te creëren die wordt besteld door de eigenaar. Het was vereist om het effect van ijzige patronen te bereiken, maar tegelijkertijd de integriteit van de foto behouden. De tekening was om soepel van het ene glas naar de andere te gaan, alsof het opmaakten van de frames. Daarom duurde de kunstenaar die deze bestelling voltooide ongeveer anderhalf maanden om alleen afbeeldingen te maken. Aanvankelijk was het algemene patroon verdeeld in fragmenten die overeenkomen met de elementen van het venster, vervolgens verhuisd naar de tracering en alleen dan op het glas.
De tegenoverliggende muur, die naar de achtertuin en het naburige gebied gaat, wordt opgevat als een echt kunstwerk. Het zal een glas-in-loodvenster zijn met een afmeting van 2,52,4 m die het schilderij van Wangog "Church in Iver" weergeeft. Alle glas-in-loodramen moeten worden uitgevoerd in een techniek die de pittoreske maneru van Wangog herhaalt, dat wil zeggen, smeer, en elke uitstrijkje is apart glas. Iets vergelijkbaars met de eigenaar zag in de SoBor van de Parijse Onze Lieve Vrouw in Frankrijk en, zoals ze zeggen, "viel ziek." Zoek een workshop die kan voldoen aan een dergelijke bestelling die niet onmiddellijk wordt beheerd, en de prijs van het product zal de totale bouwkosten verhogen. Maar het zal worden belichaamd door de droom van een andere eigenaar.
Natuurlijk kon zo'n kardinale herstructurering van het bad geen recht hebben op andere verbeteringen, op de schaal van alle huisjes.
De volgende op de site was er een paddestoel Borovik 2.5m hoogte. Dit idee van de eigenaar met zijn zoon werd ook uit Frankrijk gebracht, maar al uit Disneyland. De voeten van de schimmel worden verzameld uit verschillende multiplexgezichten die op een metalen frame zijn gefixeerd, gepleisterd en geschilderd in verschillende lagen PinoTEX, die haar een volledig natuurlijke uitstraling gaf. De sjabloon voor de doppen deden zichzelf, waarna het uit een betonoplossing was gegoten. Borovik neemt een eervolle plaats in bij het hek, is niet alleen, in zijn been, de opslagcontainer is gerangschikt voor het opslaan van inventaris. Rake, schop en andere hulpmiddelen met lange handvatten zijn ingebed in speciale gaten - "honingraten". Dus de inventaris is altijd bij de hand, maar niet op het perceel liggen en wordt beschermd tegen regen met een paddenstoel met een hoed. De geestige beslissing is niet waar?
Terugkeren naar huis. Het reconstrueerde het niet volledig, maar bevestigde een uitgebreide veranda, bezet door dezelfde enorme tafel als in de rustkamer Bani. De innovatie werd de zolder vernieuwd. En in het begin wilden ze ons beperken tot het buitenste ontwerp, omdat het voor dit deel van het huis was dat het balkon van het bad kijkt, maar uiteindelijk kwamen ze bij het interieur.
Het eerste ding dat het dak van de zolder is vervangen door kruiden. Gazons op het dak vandaag zijn niet zo zeldzaam, maar meestal zijn ze gemaakt op vlakke oppervlakken, hier hebben we een echte kruidenhelling. Het was erg moeilijk om het te krijgen. In feite is de technologie van het produceren van dergelijke kruidencoatings bekend. De houten rooster, dan multiplex en waterdichtheid (behoefte aan het geval van drie lagen in drie lagen) op het dakspant. De volgende stap: het dak met de hulp van een balk is verdeeld in cellen waarin de grond wordt geplaatst, het raster wordt bovenaan gemorst, en reeds op - klaar gazon. Kijken naar 1-2 weken gazon ontkiemt door het rooster en vormt een zeer sterk ontwerp. De enige moeilijkheid is het gazon moet noodzakelijkerwijs eenmaal per week smelten. Al het geval is alles precies gedaan op dergelijke technologie. Maar als het gazon goed was vastgehouden, moest het met speciale noppen worden beveiligd. Bovendien was het erg moeilijk om de hellende cellen te vullen - viel niet in slaap, maar zet handmatig een natte aarde. Maar het resultaat overschreed alle verwachtingen, de echte heuvel van smaragdgroene gras op het dak! En door het gras kijkt uit over een klein gehoorvenster. Ondersteunen van een ongewoon dak dienen, in overeenstemming met de gemeenschappelijke stijl, onbehandelde eiken trunks. Voor bescherming tegen rotten, werden ze niet recht op de grond geplaatst, maar op betonnen stapels, die niet zichtbaar zijn onder de laag. Bovendien zijn trunks geïmpregneerd met antiseptisch en, zoals alle houten structuren in het huis en het bad, brandwerende samenstelling.
En in het huis, onder het kruidendak, bevindt de gastenkamer "Cave". Hoewel het alleen de grot alleen kan worden genoemd voor de omtrek van het plafond en verstoken van rechte hoeken van de muur. De kamer zelf is erg helder en een soort van vreugdevol. De situatie bestaat alleen uit houten bedden gemaakt met de hand (hetzelfde als een stoel in de tuin). Het ding is ook het andere meubels gemaakt door Oleg Drombov en zijn meesters, zoals hij wordt uitgedrukt, "net zo, omdat er tijd en materiaal was." Verschillende ontlasting, een spiegel in een gebogen frame, een buffet, waarvan het oppervlak er een geïsoleerde tijd uitziet, en een keukenset. Ingebouwde keuken, omdat het gebruikelijk is om te spreken, is inderdaad zo. Ondersteunt tafelbladen die uit bakstenen zijn gelegd, worden rechtstreeks aan de muren bevestigd. Deuren zijn gemaakt van eikenbekleding, maar in dezelfde stijl als de frames op de ramen van het bad.
Er zijn andere interessante ideeën over de regeling van dit oude huis, maar ze zullen door de volgende zomer worden belichaamd. "Als geheel, wanneer het werk voorbij is", zegt Oleg Docks, "ziet het huis eruit als die van zijn meester-meester van alle handen - verzamelde dit allemaal vanuit de materialen die op de zolder zijn gevonden, in de schuur, in de Bos. Onvermijdelijk, in werkelijkheid was het anders.. Immers, dergelijke dingen kunnen met hun eigen handen worden gemaakt, dus er is geen truc hier. "