"Duin". Het beeld van de woestijnplaneet in het interieur van een appartement met drie slaapkamers met een totale oppervlakte van 81 m2.
Het interieur krijgt een diploma van de Unie van architecten van Rusland
Meteen wilt u de lezer verspreiden, het feit dat dit appartement zijn eigen naam heeft. Hoe, zeg, schip of zwaard koning Arthur. Mee eens, het geval is zeldzaam en verdient al interesse en respect. Dus het wordt "duin" genoemd, dat onmiddellijk aanleiding geeft tot een massa-associaties. Die hun bevestiging en ontwikkeling ontvangen nadat je binnen bent, in het interieur
Van de redacteur
Over het algemeen is de associatie een zuiver subjectief ding. Ze zijn een natuurlijk product van levenservaring, het karakter en de bumpility van een bepaalde persoon. Drooghandelsverenigingen op dezelfde omstandigheden kunnen sterk variëren. Wat maakt interpersoonlijke communicatie, zo niet interessanter, dan ten minste onvoorspelbaar. Voor de creatieve persoonlijkheid van de originaliteit van denken, speciaal talent. Kans om iets nieuws, onverwachts, mooi te maken. Een deel van de ontwerper bedenkt het interieur, zowel in de hoorn, wordt gesmolten door hun eigen ideeën, verslaving, afbeeldingen met de wensen van de klant. Dit wordt geboren in een gevormd appartement van een appartement of een landhuis. Als we in het N3-magazine "van de ideeën van uw huis" zijn voor dit jaar bespraken we met de architect zijn professionele keuken, technieken die een vergoeding bieden voor objectieve planningsfouten van het appartement, nu doen wij een beroep op het meest intieme in het creëren van kunstwerken , om zijn oorsprong.Het deel van onze lezers die geïnteresseerd zijn in exclusief toegepaste aspecten van het interieurontwerp, kunnen worden aanbevolen om onmiddellijk te verwijzen naar het deel van het artikel getiteld "Implementation".Wat wilde de klant en wat wilden het project auteurs? Klantige en vloeiende lijnen en formulieren. De auteurs op basis van de voorkeuren van de klant, wilden een afbeelding. Duidelijk en eenvoudig tegelijkertijd ontsnappen en complex. Harmonisch en aangenaam tegelijk onvoorspelbaar en zelfs soms ruzie maken met de mens. In het algemeen kan het beeld, dat met het volledige recht artistiek zou kunnen worden genoemd. Het is een artistiek beeld van de auteurs van het interieur is geboren. Het beeld van de woestijn.
Hier is een bepaalde verklaring. Het intellect van onze lezers het woord "duin" (Sandy Hill of Ridge) veroorzaakt onmiddellijk de kust in het geheugen. Ito rechts. Degenen die zijn gekomen om naar het verklarende woordenboek van de Russische taal te kijken of om op de Oostzee of de Zwarte Zeekust in het ANAPA-gebied te zijn, vergeet niet dat zo'n duin: "Coastal Sandy Hill, bewegend door de wind", "lange weg in de duinen ", enz. Maar voor ons interieur bleek het beeld dicht bij de jongere generatie Kinomans beslissend te zijn. Het beeld getrokken door de Amerikaanse schrijver Frank Herbert in de roman "duin. Het huis van Atreydesov "en de directeur David Lynch ontwikkelde zich in de sensationele film met KYLOM MACLAHLEN in de rol van Maddib. Het beeld van een majestueuze en mooie woestijnplaneet. Wat te doen, andere mensen, andere informatiebronnen, andere prioriteiten. Maar om te begrijpen dat dit interieur wordt herhaald uit de associatie met het woord "woestijn".
Duinen (Hem., VN. DUNE) - de naam van de vormen van zandclusters die door de wind worden gecreëerd. De duinen van de Russische Federatie noemen alleen de vorm van de verlichting van het zand van de eindeloze gebieden (kust van de zeeën, meren, rivieren, zundrow-regio's). Volledige duinen hebben een parabolische vorm; De duinen van de "hoorns" zijn gericht tegen de wind, de wikkelhelling is lang en voorzichtig, concaaf, genivelleerd en convex. Hoogte van enkele meters tot 100m; De snelheid van het verplaatsen naar meerdere meters promotie.
Big Encyclopedia Cyril en Methodius, 2000.
Het beeld van de woestijn
De auteurs van het interieur "duin" in de echte woestijn zijn nooit geweest. Avot was de auteur van deze rijen en meer dan eens. Daarom verraste ze hen om nauwkeurig in het beeld te komen. Tenslotte, wat is de woestijn? Plaats op aarde, waar het erg heet is, veel zand, er is geen water en er is heel weinig literaliteit? Werpen. Alles is veel dieper en poëtisch. En als je wilt, serieus. De woestijn is hard en beknopt schoonheid. Dit is de harmonie van sereniteit, die niet wordt beïnvloed door een persoon met zijn hele drukte en botte verlangen om kleiner te geven en meer te nemen. De sereniteit van de woestijn verplicht niets: je kunt haar merken of niet opmerken dat de woestijn er niet heet is. Het is warm of koud daar een persoon (tijdens de dag en kou in de nacht).
De woestijn kent de prijs van de eeuwigheid, omdat de eeuwen doorgaan, alsof de minuten door de persoon. En ze kent de prijs van geluk, omdat het de oase van een man geeft - een ding is volledig onbegrijpelijk voor degenen die eraan gewend zijn, is woedend en insluitend geconsumeerd. De woestijn leert om tevreden te zijn met kleine en schuilplaatsen tegen onnodige verleidingen. Het geeft een man een spiegel waarin de ziel wordt weerspiegeld zonder vervorming.
Barhan in de woestijn is eenvoudige en mooie zachte onbepaalde schoonheid. Hij is onwrikbaar en verhuisde tegelijkertijd. Laten we geen buitenste vangst en multiwees hebben, maar het heeft het niet nodig. Het vreugde van zijn taak bellen. Het is belast met vrede en duma over het ware gevoel van zijn.
Maar dit is een woestijn, en voor ons, integendeel, het interieur van het stadsappartement, je zult zeggen. Ibuda rechts en fout op hetzelfde moment. Laude zei dat een moderne man steeds meer de druk op de omringende omgeving wordt ingedrukt. Ion, laat het onbewust zijn, maar proberen terug te keren naar de natuur (terwijl ze de metropool niet verlaten, de poging tot een compromis, zoals vermeld). De aard, van de gevaarlijke druk waarvan beschut in het huis en de stad.
We hebben het geluk met je, we leven in geweldige tijden: dat en kijk, de nieuwe ronde van de evolutionaire menselijke ontwikkeling begint. Geweldige, prachtige en demoraliserende abundantie van allerlei soorten materialen, apparatuur, "Mulechek" en "Lam" voor badkamers en toiletten kunnen niet anders dan bepaalde veranderingen in bewustzijn, levensstijl en, waarschijnlijk, zelfs anatomie homo sapiens veroorzaken. Net als een oude dieren, die lives op het land rusteloze wereld van zeediepten lives, zal een persoon gedwongen worden om te reageren op alles wat toeneemt (onder de aanval van technische vooruitgang en onuitvoerbare fantasieontwerpers), de invloed van het Aqua Element Agent in de zijne huis. Wij, ik kan niet zijn, maar ethische en sociologische factoren worden zeker getransformeerd. En er zal iets dergelijks zijn beschreven in Max Fryu-boeken. Daar denken de inwoners van het Verenigd Koninkrijk niet aan het leven zonder vijf-zes zwembaden voor dagelijkse wastalingen (door het huis !!!), en het proces van het ochtend- en avondtoilet bezet vier uur. Hoeveel tijd hebben ze tijd op zo'n kleinigheid, zoals werk, berekenen zichzelf.
Over het algemeen is de constante populariteit van het onderwerp van de badkamers in onze kop "Piggy Bank" niet verrast. Ides-kandidaten voor een plaats erin verschijnen opnieuw en opnieuw.
Het appartement met een veelbelovende naam "Dune" De badkamer kon geen banale kamer zijn met een onheilspuitend ontwerp en anonieme zonsondergang. Waterwateren zijn een te significant en buitengewoon fenomeen om het niet een even expressieve vorm te geven in een figuratief bereik van het interieur. Krachtige gestroomlijnde vormen van multi-level borgwanden en partities, bedekt, zoals grijsachtig zand, fijne mozaïektegels, creëren het benodigde entourage voor elegant sanitair. Bijvoorbeeld, de douchekleppen gevoerd van schuimbetonblokken ziet er behoorlijk uit als zure wind en zandige rotsen. Een dergelijke ernstige structuur ontstond niet alleen vanwege de ontwerper van de ambitie, het is een aanzienlijk betrouwbaarder en duurzaam alternatief ontwerp van kunststof. Gladde monolithische vormen kunnen worden bijgesneden als een mozaïektegel en smalt. Het is belangrijk dat de grootte van de tegel minimaal is.
Misschien doen veel bereidwillig me aan bij mij, maar het lijkt mij dat het uiterlijk van dergelijke appartementen als "duin", en er een soort echte weergave van deze pogingen is. Ik zal proberen mijn gedachten te verduidelijken. Het interieur van de "duin" is zacht en laconic is het eerste dat in de ogen komt. Grace en zachte lijnen. Laconiciteit van verven, materialen en meubels. Yves dezelfde tijd verbazingwekkende harmonie om je heen. Harmony is zo voltooid dat het in deze ruimte absoluut onmogelijk is om iets toe te voegen, zonder de fragiele verhouding van verhoudingen en kleuren (trouwens te schenden, ik was helemaal vergeten te vermelden dat de woestijn vanuit het oogpunt van wetenschapsecologie veel meer is gewond dan, bijvoorbeeld, hetzelfde bos). En verder. Dit interieur is aan het veranderen! Net zoals de woestijn de dag verandert.
Ik weet niet hoe jij, en ik benauwd oprecht de eigenaren van het appartement. Ze lukten tenslotte niet alleen in om een gemeenschappelijke taal te vinden met een architect en ontwerper, maar vertelde ook de mooie en wijze geschiedenis in deze taal.
Maar misschien genoeg over hoog, het is tijd om te vertellen over praktische dingen die interessant kunnen zijn voor de lezer, omdat ze in mij geïnteresseerd waren.
verkoop
Dus, stel je voor het gebruikelijke drie-kamer appartement: twee balkons, aparte badkamers, rechte muren en hoeken, niet-retourzalen - in het algemeen, allemaal "zoals mensen". Begonnen met het feit dat de partities brak, die witte silicaatbakjes en naakt beton op de vloer en het plafond verlieten. Ze demonteerden de oude verwarmingsradiatoren en beide stijgers in de badkamer en het toilet (het moest doen, omdat het verondersteld was om het toilet, de wastafel en het bad te verplaatsen en zelfs een douche en bidet te installeren). De overdracht van risers is altijd geassocieerd met de bezorgdheid van buren. In het geval was de vraag heerlijk geregeld door het plafond in de nanousen van het appartement hieronder te repareren. Dan werden de nieuwe ramen gemonteerd en de nieuwe bedrading werd gemaakt. Balkons ontving Finse beglazing en decoratie door plastic dakspaan. Maten van geschuimde basalt en twee lagen gipsplaat hebben de geluidsisolatie van de muren versterkt die het appartement van de liftmijnen scheiden, evenals de slaapkamers van de zon. Daarna zijn ze rechtstreeks begonnen aan de creatie van het interieur.
Het zachte tapijt op de vloer van de slaapkamer wordt geplaatst op een schokabsorberend substraat met een dikte van 2 cm. Het substraat bevindt zich op zijn beurt zich op het multiplexbasis. Natuurlijk is een dergelijke coating niet erg functioneel (lange stapel, magnifiek stof en modder). Maar ten eerste zijn er goede moderne stofzuigers, en ten tweede, stap door blote voeten op dit tapijt is als een zacht en zacht nachtzand van de woestijn van de dagwarmte. Niet vergelijkbaar plezier!
De gang werd gesneden, de woonkamer werd gecombineerd met een keuken, en een zekere straal van kromming werd gegeven aan de nieuwe muren, omdat het op een normale duin zou zijn. Hier, trouwens, moet je een kleine digressie maken. Lijnen van scheidingswanden, geslacht (bijvoorbeeld, de grens tussen de woonkamer van het parket en de keukenporselein) en het plafond zijn afgerond. Maar tegelijkertijd geometrisch geverifieerd en nauwkeurig. De aanwezigheid van een bloedsomloop en een liniaal voelt hier, de master-oog vijand voelt, gewend aan het creëren van cijfers en wiskundige concepten. Aard van nature, maar het architecturale artistieke beeld (echter, en een ander) is in geen geval van de herhaling van de natuur, maar het wordt heroverwogen. Dat is de dialectiek van creativiteit. Alleen begrijpen en voelen is het in staat om een echt werk te creëren. Of het waarnemen.
Niet alle partities zijn echter gebogen. Eén is tussen de slaapkamer en de rest van het appartement, traditioneel eenvoudig. Nieuwe muren zijn gemaakt van gipsplaat (behalve drie plaatsen in de badkamer gemaakt van schuimbeton op een metalen frame). Een Franse coating met was-impregnatie Decoboiro wordt toegepast op de partitie, wiens overig kleuren zijn als meer naleving van de naam van het interieur.
In de gang vestigt de aandacht op de drop-achtige, sluwe vorm van de spiegel. Het lijkt de stroming van het licht uit de plafondlamp voort te zetten. De spiegel wordt op bestelling gemaakt in de workshop van de ontwerpstudio "Attica". Ook op bestelling wordt gemaakt in een niche ingebouwde garderobe, materialen en componenten waarvoor wordt verstrekt door Mobilform. Het is de moeite waard om te zeggen dat het licht in de kamer automatisch oplicht, zodra de deur van het metalen toegang opnieuw is gemaakt om te bestellen.
De keuken en woonkamer die een enkele ruimte vormde, worden visueel gescheiden. Op de vloer in de woonkamer, het eiken parket, bedekt met was, in de keuken-cerambers. Bovendien worden deze twee zones gescheiden door een ronde eettafel en stoelen van het Duitse bedrijf Rolf Benz. Meubilair wordt gemaakt in hetzelfde kleurenschema als de muren in de woonkamer.
In de woonkamer zijn naar mijn mening lampen erg expressief. Ze gaan langs de bodem van de muren, evenals verborgen in de plooien van het hangende plafond. Met een bepaalde manier van inclusie, maakt de lichte heldere strook zich een weg door de dunne boogvormige kloof in het verlaagde plafond (die de dageraad in de woestijn ontmoette, zal begrijpen hoe het eruit ziet). Ook in de woonkamer zijn curious copyright glazen planken en ontwerp van Drywall onder de tv.
Opgemerkt moet worden dat de eigenaar van het appartement het meest actieve deel nam in de creatie van het interieur en dankzij de uitstekende smaak en het gevoel van maatregel, kan worden beschouwd als bijna een van zijn auteurs. Op aandringen van Alexander Weitefeld was haar naam opgenomen in het diploma van de Unie van architecten van Rusland, verkregen door de Attica Design Studio op het International Festival "Architecture-2001".
Als de gang, de woonkamer, het kantoor en de slaapkamer suiker en de doodles met kizylkami zijn, dan is de keuken eerder een gobi (ik zal zo'n vergelijking geven). In ieder geval, een verscheidenheid aan tinten grijsstaalkleur van keukenmeubilair (Deltongo, Italië fabriek, in combinatie met de kleur van porseleinen plaat op de vloer en de pistache-groene top van de muren (pistachenbomen, wiens vruchten velen van ons zijn blij om te consumeren, precies te groeien op de randen de woestijnen en in oases) lijken op deze ongebruikelijke woestijn.
Muurcoating Decoboiro (Frankrijk) wordt gebruikt voor intern werk. Dankzij de plasticiteit, kunt u reliëfs creëren in verschillende stijlen, van de "oude" tot "modern". Gewichtsmateriaal combineert twee tegenovergestelde eigenschappen: voortreffelijk uiterlijk en duurzaamheid. Het oppervlak waarop decoboiro wordt toegepast, moet droog, schoon, monofoon en niet-absorberend zijn. Oude oppervlakken moeten vooraf worden schoongemaakt van verf, behang, enz. Het is echter niet nodig om de muur te verlichten, het zal decoboiro maken. Het belangrijkste is dat er geen voor de hand liggende beestjes en depressies waren.
De witte basis van de coating heeft een plastische structuur en wordt aangebracht met behulp van een plastic of metalen verwarmer en een spatel (tijd van volledige verharding en droog - 24 uur bij 20С). De daaropvolgende toepassing naar het gedroogde vlak van de gesmolten matte was wordt gemaakt door borstel. Het verdeelstuk van tinten wordt bereikt door één kleur aan de andere te overlappen. Om een "verouderde" oppervlak te verkrijgen, wordt de was gehandhaafd door een wit flanel servet (de toon hangt af van de tijdsperiode tussen de was van toepassing en het moment van grijp). De coating wordt gemakkelijk gerestaureerd door het opnieuw toe te passen van was. In dit geval wreef het oppervlak niet af, het is niet glad, maar integendeel, ruw, grofweg. Vergelijkbaar met de woestijn, als u van een hoogte van 10 km kijkt.
Kabinet veroorzaakt veel minder "woestijn" -associaties. Er zijn veel boeken in de planken, antiek, schilderen op de muren, - Dit alles ging naar de eigenaar van het appartement erfenis van de vader en is familie-relikwieën. Zet de foto van de computer, Grand Piano en comfortabele sofa. Het zou echter waarschijnlijk moeten zijn. Leeg werk. Ocaloge, een persoon werkt, hij is het minst geneigd om te genieten van poëtische filosofische gemoedstoestanden. Hetzelfde in het kantoor heeft ook poëzie, filosofie en de wijsheid van de traditie.
De kleur van de slaapkamer is kouder, dit is een woestijn 's nachts. Het is op de hoogte, blauw bedekt met het bed is heel geschikt. Op de grens met de badkamer is er een ruime en comfortabele kleedkamer, ontworpen en vervaardigd door de ontwerpstudio "Attica" van Mobilform Materials.
Eindelijk, de badkamer. Kleur - allerlei soorten tinten en oker. Afgeronde sanitaire lijnen en partities, verwarmde vloer en opgeschort plafond met ingebouwde armaturen. In het algemeen, de oase. De plaats waar je stof en vuil van een moeilijke weg kunt afspoelen, ontspannen, ontspannen, kracht en vertrouwen kunt krijgen voordat je weer naar de weg gaat ...
En nog een gedachte over het interieur van de "duinen". Ik dacht al heel lang dat zelfs behalve een helder artistiek beeld, onderscheidt van alle andere, getalentelijk ontworpen en efficiënt uitgevoerd. Imacontital begrepen. In plaats daarvan suggereerde Alexander Weffeld zelf deze gedachte toen ik sprak over de deelname van klanten bij het creëren van een "duin" en over onze eigen creatieve zoektocht. Dit interieur is dus compromisloos. Noch de architect noch de eigenaren moesten compromissen met creatieve ambities, hun eigen voorkeuren, artistieke smaak en portefeuillemogelijkheden. Isaduman was belichaamd in het materiaal met nauwkeurigheid, die zelden bijeenkomt in de kunst van het ontwerp en de structuur van gebouwen en gebouwen, genaamd Architecture.
De editors bedankt het bedrijf "Europese meubelclub" voor de hulp van het filmen.
. De redactie waarschuwt dat in overeenstemming met de huisvestingscode van de Russische Federatie, de coördinatie van de uitgevoerde reorganisatie en herontwikkeling vereist is.
Architect: Alexander Wisisfeld
Architect: Marina Surenkov
Architect: Natalia Eliseeva
Kijk overmeestering