Het huis gebouwd aan de slag van de XIV en XVI eeuwen. en zorgvuldig gerestaureerd in de geest van het oude Tsjechische leven.
We hebben gewend om het land van het voormalige socialistische kamp te overwegen met iets als een tak van het submembus "zesde van de sushi." Dus de Tsjechische Republiek, bijvoorbeeld, bijvoorbeeld, van haar dichtstbijzijnde buur van Oostenrijk, ziet er in absentia inheems en begrijpelijk uit. Het is echter eerst Europa, wat veel sterker wordt gevoeld dan het overleden socialisme. Neem op zijn minst dergelijke kleine details: in elk, zelfs het kleinste dorp zelf is er een "chronicle" - een erfelijke chronicula. Ilenets worden uitgevoerd zonder vele eeuwen (soms inkusii) te onderbreken ...
1. Hal
2. Keuken
3. Eetkamer
4. "Knight's Hall"
5. Tamboer
6. Pantaya
7, 8. Slaapkamers
9. Badkamer
kamer
10. Achterbinnenplaats
Het huis waarin we bezochten is volledig gestapeld in dit schema van liefde en respect voor tradities. Zijn locatie is geweldig. Rechter voor jezelf: 60 km van Londen, het is nog steeds Londen, 60 km van Moskou, vrij dichtbij en op 60 km van Praag is al halverwege de grens. In het algemeen, de echte Tsjechische diepte. De weg komt door de velden (hier is het verslaafd met peren of een stengel-ondiepe pruimen, liggend in het midden van augustus onder de bomen van een geel tapijt), dan door grenen flips, dan langs de enorme kliffen. Zachte bochten van de weg naar boven en naar beneden, het Tsjechische "Medium" begint (waarschijnlijk is het beter om de naam die op de kaart is geschreven) te vertalen). Extra's rond het landschap is zo mooi dat het moeilijk is om in te geloven. Wangog en Pissaro kanon komen in de zin. Doorgeven op deze plaatsen romantisch (en mogelijk songtekst) de held van de Pausovski - degene die pijn doet over het prachtige in de verte, hij zou waarschijnlijk uit het raam springen.
Een eeuwenoude geschiedenis trekt de aandacht op zichzelf in Praag, waar geen menigten toeristen in staat zijn om het te overstromen, en hier, in de gezegende stilte van de provincie. De heren zijn zichtbaar voor de kerk van St. Martin verloren tussen de velden, het is alles wat uit het dorp bleef die in de XIIIV verdween. In de buurt van de stad Kozedy, van waar Dalibor, de held van Tsjechisch Episch. Het verhaal van deze 'echtgenoot van een stra-lady' zegt dat hij een gevangene wordt, die hij onafhankelijk van viool leerde spelen, zodat alle Praag kwam luisteren naar de ramen van de kerker. Abashnya Praag Castle, waar hij afgestudeerd is aan zijn dagen, wordt nog steeds Dalibor genoemd.
Het dorp, waaraan we naderen, heeft ook zijn eigen geschiedenis. Ze ontstond rond het fort, genoemd in 1318. Het huidige fort werd herbouwd in het kasteel en het dorp begon bijzonder actief te ontwikkelen. Itents met huizen rennen van het kasteel en buigen dan rond de voet van de berg. Huizen in Tsjechische dorpjes hebben een enkele (ane door de straten) nummering. En de kamers zijn toegewezen aan gebouwen zoals ze voorkomen, en niet op locatie. Het huis dat we gaan bezoeken is de vierde. Op nummer één is het kasteel. Het is duidelijk dat het huis en op Tsjechische concepten erg oud is, en volgens onze, net het oude. Ergens tussen de XIV en de XVIV's, werd hij voor zichzelf gebouwd. Misschien heeft hij een woonkamer verdiend, waardoor een garnizoen van het fort van een schapenkaas wordt bezorgd? Of wol? Shepherd is daar, door de straat. De houten spanten zijn nog niet volledig verrot, en het dak houdt nog steeds vast, maar de tegel ging op plaatsen zitten. Akamena Muren lijken niet één eeuw te zijn. Om de oude Shepherd-service te betreden is al onveilig, hoewel lokale jeugd het vaak verwaarloost. Eenmaal en het huis, en herders stonden op een uitgebreid perceel, de straten waren hier niet. Het gebeurtenis wordt geassocieerd met de snelle groei van het dorp na de XVIV. Hoe lang, de herder werd gebruikt om te worden benoemd, we konden niet achterhalen.
Het blijft ook onbegrijpelijk, en tegelijkertijd zijn beide de helft ontstaan. Ze zijn in een rechte hoek bij elkaar gevestigd en het gebouw heeft twee ingangen. De laatste omstandigheid op zich spreekt niet over de tijd van de constructie van deze delen. Een van hen kan een residentieel zijn, en andere zijn gericht op diensten of voor het opnemen van batags, die in het seizoen in grote hoeveelheden zijn ingehuurd. De huidige eigenaren van de batags huren niet in. Ze zijn hier "NavUp", dat wil zeggen, de DACMS, en zowel de helft van de huizen zijn residentieel. Eén neemt volledig een keuken in met een traditionele fornuis, een solide eiken tafel en een lamp erboven. In de tweede twee slaapkamers. Gerelateerde delen van het huis met een enorme "Knightly Hall" - dus de eigenaren worden genoemd. Het is alleen in het project. Dat wil zeggen, er is een kamer voor een lange tijd, maar het draaien van het in de "Knight" is nog niet voltooid. Hoewel het hoofdattribuut al is voltooid, en houten balken op het plafond worden geblazen tot diepbruin.
De eigenaren, helder en gezondheid, reconstrueren hun huis gedurende vijf jaar. Hier, in de Tsjechische Republiek, gebeurt alles dat, met de regeling, zonder gedoe. Ja, en gek geld, waardoor het ene seizoen een villa kan bouwen met een zwembad op de woestenij, mensen worden meestal niet gevonden.
Het idee van reconstructie is volledig gerealiseerd, geformuleerd, en nu geleidelijk belichaamt in het leven. Dit is het idee van de Tsjechische traditie. Noch de minste verlangen om iemand te verrassen, creëer iets buitengewoons (geen gedoe!). Het feit dat ze de traditie kunnen ondersteunen en ondersteunen, is voor de eigenaren van een ongetwijfeld onderwerp trots. Het zou eruit moeten zien als huisvesting, dus duidelijk voor de eigenaren die zij het overschrijden beschouwen. Maar met plezier worden ze verteld over de stadia van het creëren van een stroom, bijna volledig beeld van hun huisjes. Toon het fotoalbum, volledig gewijd aan haar: dus keek ze naar het moment van "eerste kennis", dus na enige tijd, etc.
"Woon in het huis en instort het huis niet," zei de dichter. Maar tegen de tijd, toen het licht en de gezondheid besloot om een oud gebouw te kopen, was er al enkele jaren erin om al enkele jaren te overleden, en de erfgenamen kwamen niet. Upchet in het hele huis stortte het dak in. Alleen de huidige keuken blijft geschikt voor habitat. De discrepantie van de taken bleek te zijn dat normale vloeren er alleen in zijn. Het deel van de bouwvloer was gemaakt van een baksteen, rechtstreeks op de grond gelegd.
Hoe ging de reconstructie door? Het belangrijkste is zonder herontwikkeling. Muren en openingen bevinden zich op dezelfde plaatsen, die ze lang hebben gedefinieerd herder. De enige verandering raakte de keuken aan, waarvan de ramen oorspronkelijk aan de drie kanten werden gekeken. Deze innovatie is echter lang gemaakt voordat het uiterlijk van de huidige eigenaren. Het is waarschijnlijk dat de straat tussen het Huis en Sheeparte ging, buren verschenen in de nabijheid, de keukenramen, kijkend naar de binnenplaats van iemand anders, werden gelegd. Nu zijn de planken van het donkere hout gemonteerd in de geconserveerde niches, die zijn geplaatst met de smaak van geselecteerde oude keukengerei. Trouwens, veel van deze items en sommige meubels werden hier gevonden, onder het afbrokkelende dak. Ze werden gerestaureerd, gewassen en teruggestuurd naar een rechtmatige plaats.
Alleen na te denken, veelkleurige flessen ingebouwd in een rij op het buffet, ondanks de schijnbare fragiliteit, overleefden de vernietiging en restauratie van het huis! Het buffet zelf verscheen ook veel vóór de huidige eigenaren. Maar die voorwerpen die met hen mee kwamen, zien er geen beginners uit. En ze hebben die noodzakelijke wervels niet opgevoed die volledig met ons durven alle materiële cultuur van eerdere tijden. Goedkope winkels met de charmante naam "StarRipability" kan goedkoop zijn om items van het oude leven te kopen, van thuis Fieharmonium tot eenvoudige faience-gerechten.
Na de restauratie van de Rafter fluctueerden de eigenaren niet voor een seconde met betrekking tot welk materiaal het dak overlapt. Ja, de tegel is duur en moeizaam. Ja, er zijn "Ondulin" en andere handige nieuwigheden. Maar wie zorgt dan voor het behoud van het oorspronkelijke uiterlijk van het dorp? De enige concessie van moderne technologieën was dat de betegelde niet keramisch en beton was. Het is gemakkelijker en niet vijfendertig op de vierkante meter, maar slechts twaalf stukken.
De raamkozijnen moesten opnieuw worden gemaakt, maar de dorpelingen werden gevraagd om nauwkeurige kopieën van de vorige. Wat betreft de voordelen van de beschaving, waaraan een moderne stedelijke bewoner werd gebruikt, dan werd het huis in het huis uitgevoerd, en de gecombineerde badkamer was gewoon geschikt in een gewelfde donkere kamer (waarschijnlijk voormalige bijkeuken). Maar voor verwarming en koken wordt brandhout op oude manier gebruikt. Met andere woorden, die voor het sjofel worden genomen, Prazhanka is helder telkens wanneer hij vuur in de oven brak en de pannen en een koekenpan op haar verwarmde gietijzeren oppervlak plaatst, zoals vrouwen die 4-5 eeuwen geleden leefden. Er is geen poses die noch een speciale toewijding, het traditionele leven van het traditionele leven.
Hetzelfde gevoel van traditie stelde de nieuwe eigenaren toe om te creëren in een vers overweldigd huis dat de atmosfeer, die in het algemeen de bouw van XIV zou moeten zijn, zelfs als de XV-psychoretias. Niemand erkent welke eeuw muren, indien buiten, en binnen zijn ze bedekt met verse pleister. De kracht van generaties die elkaar in het hele leven van het huis verving, verdwenen niet. Ze voelde zich in een eenvoudige rustieke kruisiging, die over de ingang hangt, in klei-kannen, druk op de plank, in huishoudelijke beddenspreien, in frames van schilderijen die lijkt op een Russisch oog over de mok van Abrahasev ...
Hier is een ander voorbeeld: nieuwe deuren zetten (oud werden gegeten door een bug), hebben de eigenaren de voormalige handvatten en sloten behouden. Ik denk dat het brons is in Ampir-stijl. Conventionele consumptiegoederen, maar oud, echt, "dat erg".
En nogmaals over de kachel. Het lijkt te worden getrokken uit de foto in het boek sprookjes van de nemy-grootmoeder van de literatuur van Tsjechische kinderen. Alles wordt grondig gereproduceerd, tot aan de tegel geconfronteerd. Maar nauwelijks hebben de eigenaren de illustratie gekopieerd. Dit is opnieuw het speciale gevoel van "jouw", dat wordt beschreven met US Tolstoj.
Trouwens, een interessant moment is het traditionele Tsjechische fornuis, een niche als een oven, genaamd de "Trub". Eten in deze niche blijft warm (wanneer de eigenaar terugkeert, wacht hij al op het avondeten). In het geval is de watertank gemonteerd in het "Troub". De kachel is token, het water is verwarmd, elektriciteit wordt opgeslagen - AONO in de Tsjechische Republiek elke vijf duurder dan wij. Europeanen zijn gewend om te sparen. Invoivat uiteindelijk niet alleen uw geld, maar ook natuurlijke hulpbronnen.
Van het proza van het leven worden we recht in de tuin. Tsjechen houden van grasvelden op niet minder dan de Britten en snijden met dezelfde regelmaat. Er is geen speciale aspiratie voor bloemen en felle kleuren. De parkensvoeders worden meestal ingericht door groenblijvende planten zoals TUI of jeneverbes. Ze onderscheiden hier de grote set en combineer onderling, waardoor expressieve composities werden gecreëerd. Het perceel van onze eigenaren bevindt zich, zoals al vermeld, op de helling. Als u hiervan profiteert, hebben de voormalige eigenaren van het huis een grot in de tuin (mogelijk, dit is het begin van de ondergrondse slag, waardoor de herder zijn kaas in het fort droeg?) En de achtertuin met een haard. Hoe verder naar de tuinrand, de steile stijging. IVOT We staan al boven het dak. Het kijkt uit over het aangrenzende dorp in de vallei. De landbouwmoeren groeien op de helling in een hoek van 30. Waarschijnlijk, in de val van het fruit, dalende uit de takken, rol rechts op de tafel, die onder de vasthoudwand ligt, op de uitgelijnde plaats in de buurt van het huis. Boven de tafel, als een eerbetoon, niet zozeer een traditie, hoeveel mode, de pergola is ingericht, ingericht, is het mogelijk om een paar vreemd personage te benadrukken, wat een Chinese bamboebel is.
Hier, in de schaduw van pergola, hebben de vriendelijke gastheren ons gevoerd met de heerlijke traditionele nationale Tsjechische diner-verbindingen gekookt voor een stel en bier. Het is jammer dat de heldere en gezondheid weigerden foto's te maken voor ons tijdschrift.