Theoretische basis voor het creëren van wandtapijten. Methoden van weefdraden. Het creëren van het eenvoudigste tapijt van gekleurde draden en polyethyleenstrips.
Decoratie van romantische kastelen van de Middeleeuwen en pompeuze paleizen van barokkeweller, tapijt, tikken opzolen - alle drie de termijn zijn even legitiem en verspreid, veilig passen in het moderne interieurs.
Pratromi heeft voor het eerst naar Rusland gebracht, de Talliers zijn versierd met een groot Peterhof-paleis en Hermitage. Ze sloegen door hun gigantische afmetingen - tot de hele muur, en het magische spel van kleur, we kunnen ons nauwelijks voorstellen dat dit een wonder is gecreëerd door de eenvoudige verweven van de draden, die gebaseerd is op hetzelfde eenvoudigste principe als in het dorp van Dorp. Ja, het is equivalent aan de rustieke schouder, begroeid met brandnetels en burgers, een gedenkwaardig op een distantomale in een dorp met aardbeien, een niet-strikte grootmoeder en zwemmen in een kleine rivier.
Van degenen al lang geleden kwam de mensheid met geweven kleding, handheld-technieken niet veranderd.
Voorwaardelijk gesproken, de verticale inzet van de schouder, die draden in tapijtwerk werd, worden de basis genoemd en horizontale grappen.
Je zal nodig hebben:
Klein houten frame 750500mm;
linnen en wollen draden;
schaar;
vork;
Polyethyleen, in stukken van 1050 mm gesneden;
Strips van krantenpapier 570 mm. Ons tapijt is gemaakt in één dag. De bronmaterialen en apparaten voor de vervaardiging zijn zo eenvoudig, bekend en zijn voor iedereen beschikbaar die moeilijkheden met hun zoekopdracht en training praktisch onmogelijk zijn, dit lijkt altijd altijd bij de hand. Het probleem kan alleen voorkomen in degenen die geen fantasie hebben. Dus voor zaken. Onze leraar in de creatie van het tapijt was de beroemde kunstenaar, een virtuoos van moderne textiel Natalia Muradov, en hielp haar Selbie Zaripov.
Laten we dus proberen om thuis met je eigen handen te maken. In de essentie van handmatige weven ligt de techniek van het zogenaamde linnen de basisprincipes en eend. De eerste fase in de productie van wandtapijten zal de oprichting zijn van de fundering, en als een weefmachine wordt het meest voorkomende houten frame gebruikt. Als de grootte van de toekomst tapijt is, moet 250250 mm, dan moet het frame ongeveer 750500mm zijn, d.w.z. De afmetingen moeten worden gekozen, triphing-breedte en verdubbeld de hoogte van het tapijt. Dit gebeurt voor toekomstig gemak in het werk. Dus we bereiden de basis voor. De componenten van zijn draden moeten linnen zijn, dat is, sterk genoeg en niet reiken.
Spannen ze naar de machine of, gewoon spreken, wikkel ze als de spoel, frame voor de meeste kant. Het is in dit stadium dat de breedte van ons tapijt wordt gelegd: de afstand wordt van tevoren ontgrendeld, de limieten van de basis komen overeen met deze grootte en is gelijk aan 250 mm. Tussen de draden moeten de intervallen in ongeveer 3 mm worden achtergelaten en hun kracht van hun spanning zou moeten zijn, zodat de duimen vloeiend in de draden vloeiend zijn.
Nu in het frame, tussen de twee gevormde rijen van draden, zetten we een kartonnenstrook van 50300 mm. Dit gebeurt in volgorde voor de pigtails, dat wil zeggen, de eerste en laatste horizontale rijen, geweven van de draden van de eerste en tweede rij van de basis, die ze in één vlak combineren, waren soepel. De onderste pigtail rusten op de kartonnen strip, terwijl de bovenkant naar de top moet worden verplaatst met een houten railgrootte van 3005020mm tot de voltooiing van het werk. De rake wordt gedaan om de filamenten van de basis te scheiden op even en vreemd. Bovendien stelt het een ezelsgraad toe om de spanning van de draden aan te passen: hoe hoger het rek is geïnstalleerd, hoe zwakker de spanning en omgekeerd.
Direct bovenop de vlechten verticaal, de zogenaamde inkomsten van een hoogte van 20 tot 50 mm. Dit is al deel uit van het tapijt, dat later aan de verkeerde kant kan worden gelegd, als het tapijt op de muur klopt of aan het einde van het subframe wordt gebogen, als het tapijt naar verwachting zal uitrekken en plakken in het frame.
En hier ontmoeten we eerst de principes van eenvoudig linnenweefsel, dat wil zeggen, er is al een hierboven opgeschort. We merken vooral op dat de draad, de start-inkomsten, is vastgebonden door een eenvoudige knoop naar de rand van de basis naast de pigtail. Nu zullen we Passube gebruiken, dus kunstenaars op de wandtapijten bellen de kleine lengte van de draden die zijn geveegd van haspels in kleine opnames. Zorg ervoor dat het handiger is om te werken, daarnaast kan PASYA aan de basis hangen, zonder te ontspannen, als we andere kleuren eenden willen gebruiken.
Nu, het kiezen van zelfs draden van de basis met één hand, met de andere hand op de grond om te ontsnappen, leidt haar aanwijzing van het tapijt en het draaien van de extreme draad, uitbreiden in de tegenovergestelde, horizontale richting, de basis. Na het afstuderen van de rij is het verbieden de uitgebreide horizontale draden (voeding eend) voor een vork om de dichtheid van het werk te verbeteren. Tegelijkertijd worden de filamenten van de basen onzichtbaar met zowel gezichts- als ijzers. Aldus wordt het linnenweefsel gevormd door een eendvoeding af te wisselen. De eerste feeds dekt de gelijkmatige draden van de basis, tweede oneven, enzovoort.
Het hebben van de inkomsten en het consolideren met een knobbel op basis van, ga naar het weven daadwerkelijk tapijtwerk, met behulp van geen linnen en wollen draden. Je kunt niet alleen werken, maar een paar eenden van verschillende kleuren, die het palet significant zullen uitbreiden, maken tapijtwerk echt polychromisch. Nieuwe eenden kunnen overal worden ingevoerd, het hoeft alleen te worden vastgebonden door een eenvoudig knooppunt aan de basisdraden. Je kunt ook de eenden van twee of drie draden van verschillende kleuren vormen, waardoor de tonale en kleurovergangen van de Detgever naar het donker wordt bereikt, bijvoorbeeld gedoofd naar blauw.
Het is mogelijk en een scherpe verandering in kleur, waarvoor één eenden niet de kortingsbasis uitstrekken en overal zich overal ontplooien, ontvouwt ook een andere eenden, bewegend in een teller in de eerste richting.
Het beheersen van de methode van eenvoudig linnenweefsel, naar de stapel bewegen. De stapel is bevestigd aan de basis van de dubbele knoop. Opgemerkt moet worden dat na een aantal stapel, een of twee rijen van een gewone eend geplaveid moeten zijn om de hoop weigering te beschermen. Na het leggen van verschillende rijen van een stapel, kan het volgens uw plan met een schaar van een gesprekslengte worden gebracht.
In ons geval, aangezien een paal gewone, gesneden polyethyleenstrips, korte gekleurde draden wordt gebruikt.
Als u meer origineel tapijt wilt wijzigen of doet, kan het als alles dienen: krant, flappen van materie, cape, draad.
Aan het einde van het werk aan het tapijt is de draad bevestigd met de knobbel en worden de inkomsten opnieuw geweven, waarop de "pigtail" wordt neergelaten door de vork. Ons tapijt is praktisch klaar. Het blijft de filamenten van de basis inkorten, waardoor het op deze manier van de gevangenschap bevriest. Betond de uiteinden van de draden van gewone knobbels, u kunt de randen van het tapijt prachtig regelen in de vorm van pony of borstels.
Het is geweldig, maar alle trellis, wandtapijten en tikkende afdichtingen, ze zouden niet enorm zijn, zijn gemaakt op deze onaanvaardbare en oude als de wereld van de regels.