1- mieszanina żwiru piasku;
2 piasek;
3-wzmocniona siatka;
4- Kabel / rurka;
5- jastrych;
6- warstwa pojazdu
1- mieszanina żwiru piasku;
2- beton;
3 piasek;
4- Kabel / rurka;
5- Płytka nawierzchniowa
Ostatnio opadające systemy otwartych obszarów stają się coraz bardziej rozpowszechniane. Są one przeznaczone do leczenia utworów, schodów, wejść do garażu i innych stref miejscowego obszaru w sezonie zimowym i pozwalają uniknąć akumulacji śniegu, pojawienia się lodu, a zatem ich pracochłonne czyszczenie, wymagające użycia chemikaliów lub piasku. Decydując się na pozbycie się codziennego rozliczenia witryny, właściciele domu w pobliżu Yekaterinburg wyposażone w system snowmate z szwedzkiej firmy Thermotech Tracks i droga dojazdowa. Urządzenie i zasada działania systemów Synthox są podobne do ciepłej podłogi: pojedynczy lub dwuprzewodowy kabel jest umieszczony pod warstwą powłoki drogowej, która jest zasilana z sieć 220V lub rury polietylenowej z nie zamrażającym Płyn krążący w nim (roztwór etylenowy lub glikolu propylenowego).
Obecnie wiadomo, że wiele systemów elektrycznych systemów elektrycznych dachowych jest jednak, gdy powierzchnia przekracza 30 m2, ogrzewanie elektryczne staje się nieubrońskie ze względu na duże zużycie energii. Konieczne jest stopienie pokrywy śniegu o grubości 10 cm, potrzebujesz kolejności mocy 300W do 1m2, a zatem zajmie 9 kW, aby ogrzewać obszar w 30m2! A jeśli nie około 30 i około 50 lub 100 m2? W systemach działających na zasadach podłogowych wody niewielka ilość energii zużywa tylko pompę cyrkulacyjną (60-100W). Ponadto system syntetyczny nie wymaga wzrostu siły kotła: może być okresowo przełączający z ogrzewania domowego do ogrzewania ciepła.
Układanie układu elektrycznego. W przypadku otwartych obszarów ogrzewania stosuje się głównie kabel rezystancyjny, podczas instalacji w betonowym jastrychu, zaleca się stosowanie jego typu, z dodatkowym pojedynczym lub podwójnym warkoczem ze stali ocynkowanych przewodów (dla niezawodnej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi). Pod zimą z utworów trawa powinna być usunięta, a opadłe liście powinny zostać usunięte, ponieważ w czasie wyschły i obracają się w dodatkową warstwę izolacji termicznej, co doprowadzi do przegrzania kabla i wyjście całego systemu . Nadają się tutaj kable samoregulujące, które automatycznie zmieniają rozpraszanie ciepła w zależności od temperatury środowiska zewnętrznego. Po pierwsze, gleba jest umieszczona w elemencie izolacyjnym ciepła (płytki polistyrenowe, sztywne płytki Minvati), a następnie wylano warstwę piaskową o grubości 2-3 cm. Czasami izolacja termiczna pod kablem nie.
Kabel grzejny umieszcza się w piaszczystej lub żwirowej poduszce, na której znajduje się jastrych z powłoką wykończeniową (płyty chodnikowe, asfaltowe). Całkowita grubość jastrychu wraz z wykończeniem wynosi 4-5 cm. Etap serpentyny układania kabla musi wynosić co najmniej 40 mm. Przekraczanie części grzewczej kabla jest niedozwolone.
Układanie płynnego systemu. W zależności od ogrzanego obszaru stosuje się rury o średnicy 17, 20, 15 i 32 mm. Tak więc, na działki do 300 m2 używać rur 20 milimetrów. W przypadku dużych butelek zaleca się wybór produktów o średnicy 25 mm, a jeśli to konieczne, układanie bardzo długich obwodów - 32 mm. Zawsze, jeśli trzeba dostarczyć niewielki promień gięcia rur (na przykład na etapach), a także dla małych obszarów działek (20-40 m2) lepiej jest przyjmować rury o średnicy 17 mm .
Rury małej średnicy (17, 20 mm) są podłączone do tych samych kolektorów stosowanych w systemach ogrzewania wody. Zintegrowane kolektory z wbudowaną pompą cyrkulacyjną i niezbędnymi sterownikami są zainstalowane. Takie urządzenie jest zamontowane w pomieszczeniach na zewnętrznej ścianie, po czym jest, zgodnie z projektem, podłączyć kontury rury śnieżnego. W przypadku rur o średnicy 25 i 32 mm, kolektorów dystrybucyjnych wykonanych z rur polipropylenowych z wyjmowaniem w odległości 0,5 m.
Przed układaniem systemów odnoszą się do miejsc, w których będą się zakręty rury. Średnia wartość etapu układania rur o średnicy 17 i 20 mm- 200 mm; 25 i 32 mm- 250 mm. Następnie wykonaj betonową podstawę, po czym rury są zamocowane z drutem na przedkładanym siatce wzmacniającej lub przymocować wsporniki do nalotów polistyrenowych i wylał beton. Następnie zamontowana jest powierzchnia drogi (nie więcej niż 100 mm). Podczas układania systemów pod płytkami chodnikowymi lub trawnikiem rura jest układana w piasku lub glebie, po czym zasnęli z warstwą piasku lub gleby (30-40 mm) i wykończenia.
Podłączenie systemu należy przeprowadzić zgodnie z zamkniętym schematem tylko przez wymiennik ciepła. Jest to konieczne z dwóch powodów. Po pierwsze, w obwodzie śnieżnym stosuje się nie zamrażający ciecz (środek przeciw zamarzaniu), aw systemie ogrzewania wody, zapewniając lepszy transfer ciepła niż środek przeciw zamarzaniu. Dlatego nie można przesłać do jednego kotła. Po drugie, przewoźnik ciepła powracający z układu śnieżnego ma niską temperaturę i nie powinien bezpośrednio wejść do kotła.
Automatyzacja
Specjaliści zalecają automatyzowanie systemów Snowstacji, zapewniając tym samym wydajność swojej pracy. W porównaniu z urządzeniami, które działają cały czas w trybie ręcznym, przy użyciu sprzętu wyposażonego w automatyzację, oszczędności są do 70%.Funkcje automatyzacji zależą od tego, czy w obwodzie kotła dla systemu syntetycznego. Jej obecność jest wyposażona w kontroler kontrolera, który rejestruje temperaturę zewnętrzną i wilgotność powietrza oraz, jeśli to konieczne, zawiera lub wyłączenie instalacji. Czujnik temperatury i wilgotności (w jednym przypadku) przekazuje informacje do termostatu umieszczony w miejscach największej akumulacji śniegu lub lodu. Jeśli system jest zamontowany na kilku poziomach, czujnik, z reguły, znajduje się na dolnej części. Urządzenie jest montażowe powlekane.
Kontroler może działać w dwóch trybach: instrukcja (włączenie prowadzi się przez użytkownika i wyłączanie zegara po 1-6 godzinach), a automatyczna aktywacja występuje w zależności od temperatury zewnętrznej lub od temperatury zewnętrznej i wilgotności.
Od czego warto wybrać
Rynek rosyjski przedstawia zarówno kablowe, jak i płynne systemy syntetyczne. Pierwszy produkowany przez Tepodora, Alef-M (Rosja), Devi (Dania), Nexans (Norwegia), Thermo (Szwecja). Wśród płynów są najsłynniejsze urządzenia z Thermotech (Szwecja), Raychem (Niemcy), Uponor (Finlandia), Vanubab-Service (Rosja). Koszt montażu i urządzeń do układów elektrycznych śnieżnych wynosi średnio od 15 USD za 1 m2, ciecz - od 10-20 na 1 m2.