บอนไซ - ศิลปะในการสร้างผักเพชรประดับ ประวัติความเป็นมาของแหล่งกำเนิดสไตล์เงื่อนไขของการดูแลที่เหมาะสมเช่นเดียวกับความหมายต่าง ๆ ของคำ
บอนไซเป็นศูนย์รวมของความงามและภูมิปัญญาของธรรมชาติในต้นไม้หนึ่ง
รูปภาพของลำตัวและกิ่งไม้ตามที่ผ่านมาจะต้องมองเห็นได้ดี
การซ้อนทับลวดมักจะเร็วในฤดูใบไม้ผลิ
บอนไซของสมุนไพร
นกสนับแมว "ผู้เยาว์"
ในฤดูหนาวบอนไซผลัดใบแสดงให้เห็นถึงความงามของกิ่งก้านเปลือย
ในภาคตะวันออกความสามารถในการปลูกหินปูนที่เติบโตได้นั้นถือเป็นทักษะที่ยอดเยี่ยมของบอนไซ
จูนิเปอร์ในสไตล์ของ "ไม้ที่ตายแล้ว" ตัวอย่างของทิศทางที่เรียกว่าเปรี้ยวจี๊ด
บอนไซเป็นที่น่าสนใจสำหรับชาวยุโรปที่มีรูปร่างหน้าตาและสำหรับญี่ปุ่นเป็นปรัชญาทั้งหมด
ลำต้นโค้งและกิ่งก้านสะท้อนชะตากรรมที่น่าทึ่งของชีวิตต้นไม้ในธรรมชาติ
ทิศทางของการเจริญเติบโตของกิ่งก้านของจูนิเปอร์ถูกกำหนดโดยลวด
บอนไซเป็นสัญลักษณ์ของเยาวชน (ในระหว่างการออกดอก), ครบกําหนด (fruction) และอายุ (Naked Trunk ในฤดูหนาว)
การเตรียมล่วงหน้าที่คล้ายกันสามารถซื้อในร้านค้า
Spruce Canadian ปลูกในสไตล์ของ "หินกอด"
ต้นสนราวกับว่าเติบโตจากหินขนาดใหญ่
เตรียมความพร้อมจากฮอลลี่สไตล์ - "Polokscad"
ต้นไม้ขนาดเล็กสูงถึง 10-15 ซม. มักจะมีการจัดแสดงบน Sheins พิเศษ
ผลไม้ Piracles สามารถถือได้นานกว่าหนึ่งปีในฤดูใบไม้ผลิพวกเขาอยู่ติดกับดอกไม้สีขาว
กลางต้นไม้ "รับต้นไม้เก่า"
ใบไม้ร่วงบอนไซเวลาในฤดูใบไม้ร่วง
จาก Kiparisovikov
เมเปิ้ล dlanoid
หิน, น้ำและต้นไม้ - องค์ประกอบการจัดระเบียบหลักของภูมิทัศน์ญี่ปุ่น
ปริญญาโทญี่ปุ่นถือต้นไม้บนถนนบนชั้นวาง
สาเหตุของน้ำหรือต้นไม้ชนิดหนึ่งในจินตนาการของความโรแมนติกของภูเขาและแม่น้ำเพาะพันธุ์เต็มรูปแบบ
น้ำสักครู่คุณสามารถอยู่รอดได้
ศีลระลึกการเปลี่ยนแปลงนับไม่ถ้วน
เช่นเดียวกับสิ่งมหัศจรรย์ของตัวช่วยสร้าง
Ikenobo Sanno การถอยลับบอนไซแปลอย่างแท้จริงจากภาษาญี่ปุ่นหมายถึง "พืชในสีน้ำเงิน" เป็นที่เชื่อกันว่าศิลปะการเพาะปลูกและการสร้างเพชรประดับธรรมชาติที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับศตวรรษที่ IV-II bc ในประเทศจีน. ตามที่หนึ่งในตำนาน "Pan-Sin" - มันเรียกว่าศิลปะนี้เป็นภาษาจีนเป็นที่นิยมเป็นพิเศษในเมืองใหญ่ที่มีขนาดใหญ่หนาแน่นซึ่งพวกเขาได้รับการรักษาแต่ละช่วงตึกดิน
บอนไซแปลอย่างแท้จริงจากภาษาญี่ปุ่นหมายถึง "พืชในสีน้ำเงิน" เป็นที่เชื่อกันว่าศิลปะการเพาะปลูกและการสร้างเพชรประดับธรรมชาติที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับศตวรรษที่ IV-II bc ในประเทศจีน. ตามที่หนึ่งในตำนาน "Pan-Sin" - มันเรียกว่าศิลปะนี้เป็นภาษาจีนเป็นที่นิยมเป็นพิเศษในเมืองใหญ่ที่มีขนาดใหญ่หนาแน่นซึ่งพวกเขาได้รับการรักษาแต่ละช่วงตึกดิน การเหยียบความสามารถในการปลูกต้นไม้ในแผ่นได้นำพระจีนในยุคกลางพร้อมกับพระพุทธศาสนา มันเป็นคนแรกที่ปรากฏใน Veverop แล้วใน XXV คำว่า "บอนไซ" ในคำพูดภาษาพูดถูกใช้ในค่าต่าง ๆ ดังนั้นเรียกว่าต้นไม้เองและ Agrotechnik ของการเพาะปลูกและศิลปะของการสร้างเพชรประดับพืช คำนี้ไม่โน้มเอียงและไม่มีหมายเลขหลาย ๆ ปริญญาโทการเพาะปลูกบอนไซเรียกว่าบอนไซ
อย่างไรก็ตามไม่ใช่พืชทุกชนิดที่ปลูกในเปลวไฟสามารถเรียกว่าบอนไซ มีการปกครองที่ค่อนข้างเข้มงวดปกครองทุกสิ่งที่เป็นของศิลปะนี้: รูปแบบของพืชและสัดส่วนของชิ้นส่วนของมันการติดต่อของพืชและภาชนะซึ่งเป็นเทคนิคของการสาธิตการรวมกันของสปีชีส์ในองค์ประกอบของมัน เบี้ยเลี้ยงศีลนี้เข้มงวดโดยเฉพาะในประเทศจีนและประเทศอื่น ๆ ในตะวันออกได้อย่างอิสระ ต้นไม้ขนาดเล็กสามารถเปรียบเทียบกับประติมากรรมมีชีวิตเพียงและเติบโต บอนไซที่สมบูรณ์แบบที่สมบูรณ์แบบมีชื่อของพวกเขา (เช่น "การบินของมังกรในเมฆ")
Vaechnic Bonsai สามารถพัฒนาพันธุ์พืชได้มากมาย ในหมู่พวกเขาไม่เพียง แต่ต้นไม้ แต่ยังมีพุ่มไม้สมุนไพรและพืชน้ำ ที่นิยมมากที่สุดคือต้นไม้ที่ทนทานที่สุด ไม่มีการย่อขนาดเล็กของสปีชีส์มากเป็นพืชที่มีใบที่มีขนาดใหญ่มาก บอนไซคลาสสิกเกี่ยวข้องกับความสูงของต้นไม้ตั้งแต่ 30-40 ซม. ถึง 1 ม. แต่มีรูปขนาดย่อเล็ก ๆ ที่มีความสูง 1.5-2 ถึง 10-15 ซม.
สัญชาติและศีล
บอนไซมีต้นกำเนิดในประเทศจีนและประเทศเพื่อนบ้านทั้งหมดของเวียดนามเกาหลีไทยญี่ปุ่น - ใช้ศิลปะมันหักเหเขาให้เป็นไปตามสภาพภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมของพวกเขา การกระจายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกคือบอนไซญี่ปุ่นซึ่งเป็นที่นิยมมากที่สุดจากทั้งหมด ประเพณี Vyagon มีกฎหมายที่เข้มงวดมากของการก่อตัวของพืชเองเช่นเดียวกับการเลือกภาชนะและตาราง ต้นไม้ขนาดเล็กในยุโรปเป็นของตัวเองเป็นรูปแบบของรูปแบบของสไตล์ญี่ปุ่นบอนไซ สำหรับชาวยุโรปต้นไม้ที่ปลูกในเทคนิคบอนไซดึงดูดอย่างเป็นหลักด้วยรูปลักษณ์ภายนอกอายุ ทัศนคติของ Uyapon และ Chinese Masters ต่อเขาที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นมันเป็นวิธีการแสดงออกของตนเองความเข้าใจทางปรัชญาของโลก
แต่ละโรงงานตามที่ Consons ญี่ปุ่นคลาสสิกต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดพื้นฐานหลายประการ ก่อนอื่นมีรูปแบบมงกุฎสามเหลี่ยมทั่วไป มุมของรูปสามเหลี่ยมเป็นสัญลักษณ์ของสามความสามัคคี - ท้องฟ้าโลกและเครื่องผูกเชื่อมโยงต้นไม้ ประการที่สองสาขาควรวางโดยเทียร์ที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนมาก ประการที่สามแต่ละเทียร์ไม่ใช่พุ่มไม้แข็งจากกิ่งกิ่งไม้และใบ แต่โซนที่เกิดขึ้นแยกต่างหากภายในใบไม้ที่มีความหนาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่เป็นที่ยอมรับจะถูกกิ่งก้านสาขาในต้นไม้ สิ่งที่น่าสนใจคือสุนทรียภาพทั้งหมดของบอนไซเกิดจากชีววิทยาของพืช รูปร่างสามเหลี่ยมของมงกุฎเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้ส่วนบนของชิ้นส่วนของมันไม่ได้เฉดสีที่ต่ำกว่า สาขาถูกวางโดยเทียร์เพื่อให้แน่ใจว่าการระบายอากาศและการเข้าถึงทุกส่วนของพืชของปริมาณแสงที่ต้องการ ความหนาจากมุมมองทางชีวภาพเป็นเขตไมโครเซลล์ที่มีความชื้นที่จำเป็น
ภาชนะ (โยน) จะต้องรวมกับพืชในรูปทรงขนาดพื้นผิวและสี คุณเห็นความลึกของภาชนะที่มีบาร์เรลแนวตั้งเท่ากับเส้นผ่านศูนย์กลางของกระบอกสูบและความยาว (หรือเส้นผ่านศูนย์กลางสำหรับรอบ) ประมาณเท่ากับความกว้างของมงกุฎ สำหรับพืชเล็กที่มีวงจรที่ราบรื่นมีการเลือกภาชนะกลมหรือรูปไข่และสำหรับต้นไม้เก่าที่ทรงพลังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กระดูกสันนท์มีการปลูกในถังสีน้ำตาลเข้ม เบ่งบานสดใสผลัดใบในทางตรงกันข้ามสี ตามกฎแล้วภาชนะเหล่านี้จะถูกทาสีในเฉดสีเหลืองครีมและสีน้ำเงินต่าง ๆ ภาชนะเซรามิกส่วนใหญ่มีโอกาสน้อยที่มีแผ่นตัดจากหินแข็ง ที่มีค่าที่สุดคือคอนเทนเนอร์จีนโบราณที่พบตามกฎแล้วบนเรือที่จม ระนาบแบนจะดีกว่าพืชในพวกเขาดูเหมือนมีเสถียรภาพมากขึ้นรูปแบบดังกล่าวก่อให้เกิดการก่อตัวของระบบรากแบนของบอนไซอำนวยความสะดวกในการเติมอากาศรากฐาน กระถางไฟในประเทศเติบโตสายพันธุ์ที่น่าเบื่อที่น่าเบื่อ (ตัวอย่างเช่น Mirt) หรือสำเนาที่มีรูปแบบการแขวนและกึ่งซับใน
ตารางส่วนใหญ่ (ประมาณ 90%) ออกแบบมาเพื่อแสดงให้เห็นถึงบอนไซทำจาก Santan (Pterokarpus Santalinus) ไม้สีส้มสดใสที่มีเวลามืดสีน้ำตาล นอกจากนี้ยังมีตารางจากไม้มะเกลือ, มะตูมของจีน, องุ่น, ลูกแพร์ สิ่งที่บอนไซขนาดใหญ่ยิ่งน่าประทับใจยิ่งกว่านั้นควรมีโต๊ะสำหรับเขา ต้นไม้เล็ก ๆ ที่สง่างามมีปอดภาพ, โต๊ะ "อากาศ" ที่มีขาต่ำ รุ่นที่สูงเหมาะสำหรับพืชที่มีความโน้มเอียงและล้ม (สไตล์ของน้ำตกและครึ่งถ้วย) หากบอนไซมีบาร์เรลโค้งแฟนซีมันจะดีกว่าที่จะเลือกตารางแกะสลักที่ทำจากส่วนรากของต้นไม้หรือเลียนแบบมัน สมุนไพรวางอยู่บนแผ่นไม้แบนที่ทำจากคาถาปลาย
ความฝันที่ถูกต้องจากญี่ปุ่น laconic บอนไซจีนทอดมากขึ้นและได้รับการยกย่องน้อยลง ที่นี่ไม่ต้องกำหนดข้อกำหนดมากมายสำหรับรูปร่างของบาร์เรลและมงกุฎ แผ่นและโต๊ะเต็มไปด้วยองค์ประกอบการตกแต่งที่หลากหลายและทาสีในสีสดใสในขณะที่ในญี่ปุ่นรายการเหล่านี้จะถูก จำกัด มาก Wkitai แม้จะมีโรงเรียนที่ส่งเสริมการแทรกแซงของมนุษย์ขั้นต่ำในการพัฒนาเพชรประดับพืช นอกจากนี้ยังมี "Tricky" มากเกินไป - ต้นไม้ให้รูปแบบของอักษรอียิปต์โบราณหรือสัตว์เช่นมังกร
ในประเพณีของเวียดนามสไตล์ของ "พืชบนร็อค" เป็นที่นิยม: รากของต้นไม้กำลังมีหินและตกอยู่ในน้ำทันทีดังนั้นจึงไม่มีดินในภาชนะ Ikaytai และบอนไซเวียดนามสามารถเสริมได้จากตัวเลขชาวประมงที่มีแท่งตกปลาบ้านดิน, นกกระสา, เครน, รูปปั้นพระพุทธรูปซึ่งวางอยู่ในภาชนะที่อยู่ติดกับต้นไม้ รุ่น Vympnomic การตกแต่งดังกล่าวหายากมาก
Suiseks ถือว่าใกล้กับบอนไซ ("SUI" - น้ำ "Skeus" - หิน) และ Bonkey ("พืชบนหิน") Suisekes เป็นภาพสัญลักษณ์ของภูมิประเทศต่าง ๆ ที่มีองค์ประกอบหลักสองประการและน้ำ สิ่งนี้อาจลดลงจากสตรีมภูเขาหรือทะเลสาบในภูเขา ยิ่งไปกว่านั้นน้ำเป็นธรรมชาติหรือถูกแทนที่ด้วยทรายแห้ง แต่โดยทั่วไปจะหายไปโดยนัยเท่านั้น
องค์ประกอบของ Bonkei ในประเพณีของจีนและเวียดนามเป็นเศษหินพืชตัวเลขของสัตว์และผู้คนบ้านเล็ก ๆ Uyapon ผู้อยู่อาศัยใน Bonquei อย่างย่อ - องค์ประกอบเดียวจาก Elm หรือ Beaks บน Stone IDR
รูปแบบ
บอนไซทั้งหมดควรสร้างความประทับใจให้กับพืชธรรมชาติที่เพิ่มขึ้นในสภาพธรรมชาติป่า ลำต้นของต้นไม้เจาะจากหินโค้งครั้งแรกทำซ้ำรูปร่างของเขาและเพียงเลือกแสงให้ตรงขึ้น ออสลีย์ถูกกำหนดให้เกิดในหินเปิดทิศทางของการเติบโตจะได้รับจากลมที่พัดปกคลุมในบริเวณนี้ มันขึ้นอยู่กับรูปแบบธรรมชาติที่หลากหลายของต้นไม้ที่กำลังเติบโตได้รับการพัฒนา แต่ละคนวาดของเขาเองซึ่งแตกต่างจากที่เหลือ ประเพณี Vyagon เป็นที่รู้จักกันมากกว่า 10 รูปแบบสำหรับบอนไซเดียวและการลงจอดของกลุ่มหลายแห่ง บางรูปแบบนั้นง่ายขึ้นในการสร้างเช่นตัวอย่างเช่นแนวตั้งที่ไม่เป็นทางการพัดลมหรือเมืองโดยลมแรงอื่น ๆ ที่ยากขึ้นเป็นเสาสไตล์อนุรักษ์นิยมหรือไม้ที่ตายแล้ว หนึ่งบอนไซสามารถตอบสนองความต้องการของหลาย ๆ สไตล์ในครั้งเดียวบอนไซ - ศิลปะ "น่าทึ่ง" การส่งผลกระทบต่อธรรมชาติศิลปินเลือกต้นไม้ในการคัดลอกซึ่งในสภาพธรรมชาติผ่านการทดสอบหนักจำนวนมาก ละครอะไรที่สามารถปลูกคลื่นได้? อาจเกิดในสภาพที่ไม่เหมาะสม - บนหินที่ดินขาดแคลนมากและขาดความชุ่มชื้น บางทีสัตว์จ้องมือของเขาเปลือกไม้ได้รับความเสียหายลำตัวของอย่างอื่น Andor, เป็นไปได้มากที่สุดไม่สามารถหลีกเลี่ยงลมหิมะฝนฟ้าคะนองพายุฝนฟ้าคะนองและลูกเห็บ - องค์ประกอบที่ถูกบีบบังคับและแตกแม้กระทั่งสำเนาที่ทนทานที่สุด หน่อของพืชซึ่งส่งผ่านการทดสอบเหล่านี้ทั้งหมดไม่สามารถแม้กระทั่งลำต้นจะต้องบิดช่วงที่มีขนาดเล็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีค่าเป็นบอนไซซึ่งพบได้ในธรรมชาติ แต่แม้แต่การปรากฏตัวของพืชซึ่งพัฒนาขึ้นที่บ้านในการจัดส่งและความสะดวกสบายเต็มรูปแบบต้องมีความน่าทึ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดังนั้นลำตัวและกิ่งไม้จึงบิดเป็นพิเศษด้วยความช่วยเหลือของลวดหรือความล่าช้าเปลือกไม้จะถูกลบออกในบางสถานที่หรือยกระดับเทียม
การเลือกพืช
เมื่อบอนไซสามารถเติบโตได้หลายสายพันธุ์ - ต้นสนและผลัดใบสมุนไพร อย่างไรก็ตามผู้มาใหม่จะดีกว่าที่จะไม่เริ่มต้นด้วย "ซับซ้อน" และโขดหินตามลำดับเช่น Pines หรือ FIR ซึ่งด้วยเหตุผลบางอย่างเป็นที่นิยมมากกับผู้เริ่มต้น มันจะมีความจำเป็นอย่างน้อย 5-6 ปีของประสบการณ์ในการดูแลพืชที่โอ้อวด (Ficus หรือ Knitting) เพื่อให้การสื่อสารกับการพิสูจน์แล้วมากขึ้นได้รับการพิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จ ในภาคตะวันออกความสามารถในการปลูกต้นสนได้รับการพิจารณาว่าเป็นความสามารถในการขับขี่ของบอนไซ
แฟน ๆ เริ่มต้นของบอนไซในร่มได้รับการสนับสนุนให้เลือกสายพันธุ์ที่ไม่จำเป็นต้องมีฤดูหนาว - ในเงื่อนไขของอพาร์ทเมนต์ Urban ทั่วไปมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดระเบียบ ไม่โอ้อวดMurraya - พืชในร่มเงาที่มีพื้นผิวที่น่าสนใจมากของเปลือกของเฉดสีสดใสดอกไม้สีขาวที่มีกลิ่นหอมและผลไม้สีแดงสดที่กินได้ จริงเธอมีข้อเสียของตัวเอง: ใบของ Murai ค่อนข้างใหญ่และแม้กระทั่งในขนาดเล็กไม่ค่อยน้อยกว่า 4 ซม. ซึ่งสำหรับบอนไซที่สมบูรณ์แบบมากเกินไป นอกจากนี้คุณยังสามารถให้คำแนะนำในการซื้อวงจรgîteใครมีเข็มในรูปร่างที่เตือนความทรงจำมากของใบวิลโลว์ Mellite fikuses (เช่น, Ficus Dwinged . อย่างไรก็ตามสปีชีส์เหล่านี้ทั้งหมดที่ปลูกในระดับสากลในเทคนิคของบอนไซและในยุโรปตะวันตกแทบจะไม่พบในญี่ปุ่น เบนซอเริ่มต้นสามารถแนะนำให้ได้รับระเบิดมือ (อย่ากลัวถ้าในฤดูใบไม้ร่วงเขาก็ปล่อยใบ) VSEM จีน (ถ้ามันถูกเก็บไว้อย่างต่อเนื่องในห้องแล้วใบไม้เก่าจะตกลงมาหลังจากที่ปรากฏตัวของใหม่และต้นไม้เปลี่ยนเป็นเอเวอร์กรีน) จูนิเปอร์จีน (จริงคุณไม่ควรซื้อตัวอย่างขนาดใหญ่และราคาแพงดีกว่าที่จะเริ่มต้นด้วยการตัดเล็กน้อยหรือต้นกล้า) เมเปิ้ลสามส่วน, Malpigia, Carmona, Psdidium, ไม้ไผ่หรือมะกอก.
หากคุณไม่นั่งลงเมล็ดลงจอดและความคาดหวังที่ยาวนานให้ซื้อบอนไซพร้อมหรือกึ่งพร้อม (Premonst ที่เรียกว่า) ในร้านค้าเฉพาะหรือในตลาดสวน ดูตัวอย่างเป็นโรงงานห้องพักสำหรับผู้ใหญ่ (จาก 2-3 ปีขึ้นไป) แต่ยังไม่เกิดขึ้นหลังจากซื้อมันตัดและปลูกเข้าไปในเรือแบน ฤดูกาลที่ดีที่สุดสำหรับนี้คือฤดูใบไม้ผลิสำหรับบางสายพันธุ์ - ฤดูใบไม้ร่วง ค่าใช้จ่ายของพืชดังกล่าวมาจาก 500-800 ถึงหลายพันรูเบิล ควรซื้อสำเนาราคาแพงเฉพาะในกรณีที่คุณมีโอกาสได้รับการให้คำปรึกษาผู้เชี่ยวชาญหรือมีประสบการณ์เพียงพอในการปลูกบอนไซ เมื่อซื้อพืชให้ใส่ใจกับการพัฒนาระบบรากรูปแบบและข้อได้เปรียบภายนอกของบอนไซ (หรือมงกุฎที่งดงามและลำตัวที่แข็งแกร่งของมลายมือ) พืชพืชที่มีสุขภาพดีโดยรวม การพิจารณาในปีแรกเติบโตในอนาคตของคุณบอนไซเป็นต้นไม้ธรรมดาที่สุดอย่ารีบเริ่มกระบวนการสร้างผลงานชิ้นเอก ในช่วงเวลานี้พืชจะมีเวลาปรับให้เข้ากับสภาพของคุณและทำความคุ้นเคยกับผู้เช่ารายใหม่และดีขึ้นเพื่อรู้จัก "นิสัย" ของเขา
สไตล์บอนไซสำหรับต้นไม้ที่มีหนึ่งบาร์เรล
1. Chokkan (Tkkkan) - แนวตั้งอย่างเป็นทางการหรือเสาสไตล์ นี่คือสำเนาขนาดเล็กของต้นไม้ที่ปลูกในธรรมชาติภายใต้เงื่อนไขที่ดีรับน้ำอาหารและแสงที่อ่อนแอ สไตล์เดียวที่มีลำต้นตรงที่สมบูรณ์แบบเกือบ บาร์เรลถูกนำไปสู่แนวตั้งขึ้นตามเส้นผ่านศูนย์กลางที่เพิ่มขึ้นและสามที่ต่ำกว่านั้นปราศจากกิ่งก้านอย่างสมบูรณ์ กิ่งไม้ที่ปกคลุมไปด้วยใบไม้หนามากพวกเขาจะสั้นและทินเนอร์ โดยปกติสไตล์นี้ใช้สำหรับ Zelkva, กิน, Larch, Cedar, Cryptomeria
2. Shakan (Xianic) - สไตล์มีแนวโน้มที่มีแนวโน้ม ลำต้นของต้นไม้จะงอเล็กน้อยและเบี่ยงเบนเล็กน้อยจากแนวดิ่งราวกับว่าเป็นเพราะพืชอาศัยอยู่บนเนินเขาหรือ "หลบหนี" จากเงาลึก สาขาที่ต่ำที่สุดถูกนำไปสู่การเอียงตรงข้ามของต้นไม้ความสมดุลยังคงเป็นเช่นนั้น สไตล์เหมาะสำหรับพืชส่วนใหญ่เป็นต้นสน (ต้นสน, thui, จูนิเปอร์, Sequoia IDR) และผลัดใบ (เมเปิ้ล, เบิร์ช, โอ๊ก IDR)
3. Moyogi (Mogi) - สไตล์แนวตั้งนอกระบบหรือลำต้นโค้ง นี่เป็นหนึ่งในรูปแบบหลักและตามจำนวนภาพบางทีอาจเป็นจำนวนมากที่สุด หากญี่ปุ่นทำให้ยากที่จะเลือกสไตล์บอนไซ Moyogi มักใช้ มันแตกต่างจากสิ่งอื่น ๆ ที่ตัวอย่างของมันสามารถไม่คล้ายกันอย่างแน่นอน ลำตัวมีรูปร่างโค้งผิดปกติและโค้งสามารถมีได้หลายอย่างและด้านล่างมักจะแสดงออกอย่างสดใสที่สุด ใกล้ชิดกับด้านบนของ "คลื่น" เหล่านี้กลายเป็นนุ่มนวลขึ้นและด้านบนของต้นไม้มีความแม่นยำมากกว่าฐานของมัน ใช้สไตล์นี้สำหรับต้นไม้เกือบทุกประเภท แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งบ่อยครั้งสำหรับต้นสนต้นโอ๊กเมเปิ้ลจูนิเปอร์
7. Kengai (Kengai) - เรียงซ้อน ต้นแบบของสไตล์นี้เป็นต้นไม้ที่ถูกบังคับให้ต่อสู้เพื่อการดำรงอยู่ของพวกเขาในการดำรงอยู่บนระเบียงหิน - พวกเขาถูกก้มใต้ก้อนหินที่ตกลงมาภายใต้มวลหิมะเนื่องจากขาดแสงหรือภายใต้ความรุนแรงของตัวเอง การแตกแขนงเริ่มต้นที่ด้านล่างของลำต้น ลำต้นของตัวเองวิ่งขึ้นโดยไม่คาดคิด "Falls", "ไหล" ไปทางด้านล่างวางล่างฐานของภาชนะ เพื่อให้พืชดูดีมันวางไว้บนขาตั้งสูงหรือบนขอบของโต๊ะ เหมาะสำหรับต้นสนจูนิเปอร์ Kizilnik, Rhododendron, Plums, Willow, Ivy, Azalea เพราะพวกเขามักจะสังเกตได้ในสภาพธรรมชาติ ไม่แนะนำให้ใช้ต้นไม้ที่มีลำต้นที่แข็งแกร่งและแข็งแกร่งไม่ดี
12. Bunjingi (Bundsing) - สไตล์ "วรรณกรรม" คำนี้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงความสวยงามของสไตล์ แต่เป็นประวัติศาสตร์ของการเกิดขึ้น หากไม่มีช่วงเวลาของบอนไซกลายเป็นที่นิยมมากในหมู่ปัญญาสร้างสรรค์ของจีนซึ่งสร้างสไตล์พิเศษของบอนไซสำหรับตัวเอง Bunjingi สามารถสร้างได้เร็วกว่ารูปแบบคลาสสิกมากและคาดว่าจะไม่เป็นเกณฑ์ตามบัญญัติ ลำต้นของต้นไม้ยาวบางและสง่างามกิ่งไม้เริ่มต้นที่สามบน มันเป็นรูปแบบของลำตัวที่จุดโฟกัสอยู่ดังนั้นใบไม้ไม่เพียงพอมงกุฎจะเป็นอันตราย มันเบาอากาศและดูเหมือนภาพประกอบทาสีของหนังสือญี่ปุ่นโบราณ
การก่อตัวของบอนไซ
สำหรับการก่อตัวของบอนไซที่มีความสามารถจำเป็นต้องเรียนรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เกี่ยวกับรูปแบบเฉพาะของพืชซึ่งคุณได้รับ: อยู่ที่ไหนในสภาพธรรมชาติ, อะไรคือคุณสมบัติทางชีวภาพ, ทัศนคติ, ทัศนคติของน้ำ, แสง, ดินอุณหภูมิความชื้นในอากาศ รูปแบบไม่เพียง แต่ลำต้นและกิ่งก้านของบอนไซ แต่ยังรวมถึงราก สิ่งนี้มักจะทำเมื่อปลูกพืช ปล่อยให้รากหลักหลายอย่างที่แตกต่างจากบาร์เรล รากที่ยื่นออกมาทำให้โบสถ์ "ผู้ใหญ่" มากขึ้นรูปแบบของพวกเขาขึ้นอยู่กับสไตล์ที่เลือก ส่วนหนึ่งของดินในภาชนะมักจะถูกปกคลุมด้วยมอส แต่ที่สภาพห้องปกติอุณหภูมิต่ำและความชื้นสูงจะต้องเติบโตที่ซับซ้อนการเพาะปลูกต้นไม้ในปริมาณที่ จำกัด ของดินมีส่วนช่วยในการลดลงของจำนวนเงินที่ลดลงการเติบโตขนาดเล็ก
สำหรับทิศทางของการเจริญเติบโตสาขาใช้เทคนิคต่าง ๆ : ลวดถ่วงขอยาก ๆ ดึงออกจากสินค้าหรือการแตะเพื่อราก ลวดจะดีกว่าที่จะใช้ทองแดงพลาสติกอบอ่อนได้ดีสามารถย้อมสีในสีของเปลือกโลก เส้นผ่านศูนย์กลางของมันควรจะประมาณ 1/3 ของความหนาของกิ่งไม้หรือลำตัว เราใช้ลวดเพียงทิศทางเดียว - จากลำต้นไปยังกิ่งก้านสาขาที่มุม 45. เวลาที่ดีที่สุดสำหรับการทำงาน - ต้นฤดูใบไม้ผลิก่อนที่จะเริ่มการสลายตัวของไตหรือก่อนที่ฤดูหนาวจะมี ความยืดหยุ่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ขึ้นอยู่กับอัตราการเติบโตของบอนไซลวดซ้อนทับสำหรับช่วงเวลาหนึ่งเดือนถึงหนึ่งปีครึ่ง หากคุณไม่เคยเจอการดำเนินงานดังกล่าวการฝึกฝนสาขาและกิ่งไม้ที่นำมาจากป่า
ใบไม้ของบอนไซใด ๆ ควรจะตื้นสีที่หนาแน่นและอิ่มตัว ถนนที่ลดลงของขนาดของใบทำได้โดยการถอดแผ่นแผ่นตั้งแต่ต้นเดือนมิถุนายนจนถึงต้นเดือนสิงหาคม ใบไม้ถูกลบออกอย่างสมบูรณ์ทิ้งไว้เพียงชิ้นหนึ่งของสัตว์เลี้ยง หลังจากผ่านไปสักครู่หลังการตัดแต่งพืชอีกครั้งซีลจะอยู่รอด "ฤดูใบไม้ผลิที่สอง" วิธีนี้ใช้สำหรับพืชที่มีสุขภาพดีเท่านั้นและไม่ได้ใช้สำหรับการออกดอกผลไม้และต้นสน
การดูแล
กิจกรรมหลักสำหรับการดูแลการรดน้ำผักขนาดเล็กที่มีขนาดเล็กการให้อาหารทันเวลาตัดผม 2-3 ครั้งต่อปีและการปลูกถ่ายเป็นระยะ - อีกไม่กี่ปี เมื่อขึ้นรูปและออกจากบอนไซจำเป็นต้องมีชุดเครื่องมือครบชุด: Secateur, ท่อโค้งสำหรับการตัดแต่งกิ่ง, สายไฟที่แตกต่างกัน, กรรไกรสำหรับงานที่ดี, hooks สำหรับรากที่รวดเร็ว, การเตรียมไม้ฟอกสีฟัน (ถ้าคุณเป็นบอนไซ "ไม้ที่ตายแล้ว") มัน .p ขนาดของเครื่องมือขึ้นอยู่กับขนาดของต้นไม้
หลังจากชลประทานดินจะต้องชุบน้ำอย่างสมบูรณ์การชลประทานต่อไปจะดำเนินการหลังจากการอบแห้ง แนะนำให้ใช้น้ำเพื่อพ่ายแพ้ล่วงหน้าเป็นเวลาหลายชั่วโมงและถ้ามีเกลือจำนวนมากกรอง น้ำบอนไซของอุณหภูมิห้องน้ำในกรณีใด ๆ ไม่ว่าจะไม่เย็น - ทรอปิคพืชจากนี้อาจตาย ภาชนะบอนไซต้องมีรูระบายน้ำขนาดใหญ่ (เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5-0 ซม.) และขาเล็ก ภาชนะมักจะใส่ในพาเลท, ชั้นอากาศระหว่างด้านล่างของภาชนะและพื้นผิวของพาเลทเป็นภาระหน้าที่เพื่อให้น้ำส่วนเกินไหลจากภาชนะ พืชแนะนำให้หลีกเลี่ยงอุปกรณ์ทำความร้อนและแบบร่าง
สำหรับหลายสายพันธุ์ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกึ่งร้อนและนวมมะกอก, ทับทิม, โรสแมรี่ IDR, เช่นเดียวกับต้นไม้กลางแถบ) ฤดูหนาวที่เหลือเมื่อฤดูปลูกช้าลงและพืชกำลังนอนหลับ Bonsai เวลา WTO ควรเก็บไว้ที่อุณหภูมิจากแสงลบถึง + 10-15 (ขึ้นอยู่กับประเภท) ที่ได้รับการปกป้องจากลมและรังสีดวงอาทิตย์โดยตรงในเรือนกระจกอุ่นบนระเบียงเคลือบระเบียงหรือแม้กระทั่งในโรงรถ True, Dark Premises เช่นโรงรถเหมาะสำหรับไม้เนื้อแข็งเท่านั้นพืชที่มีต้นสนและในฤดูหนาวต้องการแสง การรดน้ำในช่วงฤดูหนาวปานกลางมาก ระยะเวลาของช่วงเวลาที่เหลือขึ้นอยู่กับสปีชีส์ที่เฉพาะเจาะจง เป็นที่เชื่อกันว่าสำหรับต้นสนของป่าธรรมดามันเป็นสิ่งจำเป็นประมาณ 150 วันที่มีอุณหภูมิเชิงลบ หากคุณกีดกันต้นไม้แห่งฤดูหนาวดังกล่าวใน 2-3 ปีมันจะตาย การปอกในทางตรงกันข้ามช่วงเวลาสันติภาพฤดูหนาวเป็นระยะสั้นมาก 1.5-2 เดือนที่อุณหภูมิ + 5-10 องศาเซลเซียส
ช่วงเวลาแห่งสันติภาพที่ลึกซึ้งเป็นสิ่งสำคัญมากการพัฒนาที่เป็นประโยชน์ของพืชในฤดูกาลหน้าขึ้นอยู่กับมัน เพื่อเตรียมบอนไซให้ต่ำอย่าใช้เวลาตัดแต่งหลังจากกลางเดือนสิงหาคม ตอนแรกไม่ใช้ปุ๋ยที่อุดมไปด้วยปุ๋ยที่อุดมไปด้วยและในเดือนกันยายนให้อาหารปุ๋ยสัตว์เลี้ยงของคุณที่มีปริมาณแคลเซียมและฟอสฟอรัสสูงมันช่วยเพิ่มความต้านทานน้ำค้างแข็งมากขึ้น ช่วงฤดูหนาวที่เหลือช่วงฤดูหนาวสายพันธุ์ที่ไม่ใช่ฤดูหนาว (ส่วนใหญ่มาจากเขตร้อน) จะต้องเน้น Phytolampa เพิ่มเติม
เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาบอนไซจะต้องปลูกถ่ายเป็นความจุที่มากขึ้น (ประมาณ 2 ซม. มีเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ขึ้นและลึกกว่าปกติเล็กน้อย) ภาชนะบรรจุมักจะได้รับทันทีเป็นชุดทั้งหมด - ทำในสไตล์เดียวและเข้ากันได้เช่น Matryoshkam สัญญาณของความจำเป็นเร่งด่วนในการปลูกถ่ายสามารถรากที่ปรากฏจากหลุมระบายน้ำหรือเติมเปลวไฟอย่างแน่นอน เด็กบอนไซอายุน้อยกว่า 3-4 ปีมักจะปลูกถ่ายเป็นประจำทุกปีพืชผู้ใหญ่มากขึ้น - ทุกๆ 3-4 ปีและต้นไม้ที่มาถึงหลายทศวรรษกว่า 10-15 ปี เวลาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับขั้นตอนนี้คือฤดูใบไม้ผลิเมื่อพืชเริ่มพรรณไม้ที่ใช้งานอยู่ HeBules จากเขตร้อนที่อบอุ่นของช่วงเวลาดังกล่าวต่อปีสามารถเป็นได้หลายอย่างและพวกเขาทั้งหมดดีพอ ๆ กับการปลูกถ่าย
สไตล์บอนไซสำหรับหลายดินแดน
นิทรรศการบอนไซ
บอนไซเป็นศูนย์รวมของความงามและภูมิปัญญาของธรรมชาติทั้งหมดจักรวาลขนาดเล็ก ดังนั้นแต่ละโรงงานควรจัดแสดงเป็นรายบุคคลอย่างเคร่งครัดและไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น ความสนใจทั้งหมดจะจ่ายให้เขาเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้โรงงานแต่ละแห่งมีช่วงเวลาของการตกแต่งและความน่าดึงดูดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ดังนั้นทับทิมและ Azaleas นั้นดีที่สุดในช่วงเวลาของการออกดอกมัดในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อกิ่งไม้ถูกปกคลุมด้วยใบสีเหลืองเมเปิ้ลเป็นสามปีในฤดูหนาวไม่มีใบเพื่อแสดงโครงสร้างที่สวยงามเป็นพิเศษ ของสาขาและเมเปิ้ลปาล์มรัม - ในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูใบไม้ร่วงเมื่อใบไม้แตกไฟสีแดง
Alpony of Bonsai เติบโตบนถนนบ้านยังใส่เพียงไม่กี่วันสำหรับวันหยุดหรือการมาถึงของแขก (ในช่วงนิทรรศการพืชไม่ได้มีน้ำ) Niche-Toconomom พิเศษถูกสร้างขึ้นเพื่อสาธิตที่มีโต๊ะที่มีบอนไซ มินิบอนไซด์ที่มีความสูง 10-15 หรือเพียง 1.5-33 จะปรากฏบน Sheins และแต่ละคอนเทนเนอร์สามารถยืนบนโต๊ะขนาดเล็ก
ตามที่ Cannes ญี่ปุ่นคลาสสิกแต่ละโรงงานมีด้านใบหน้า - ในระหว่างการสาธิตมันจะส่งถึงผู้ชม ก่อตั้งบอนไซ "ใบหน้า" เพื่อกำหนดง่ายลำตัวช่องท้องหลักของกิ่งก้านสามารถมองเห็นได้ชัดเจนมากดึงการดัดที่น่าทึ่งที่สุดอย่างชัดเจนมากที่สุด ต้นไม้ดูเหมือนจะโค้งคำนับให้กับผู้ชม: อันดับแรกเหนือฐานลำต้นจะเบี่ยงเบนไปข้างหลังและด้านบนของมันจะถูกก้มลงท่าทางการต้อนรับแบบคลาสสิกในภาคตะวันออก ด้าน "ขบวนพาเหรด" จะถูกกำหนดในตอนเริ่มต้นของการก่อตัวของต้นไม้ขนาดเล็กและการตัดแต่งที่ตามมาทั้งหมดจะดำเนินการตามที่ตั้งของมัน
Vevecéซึ่งการตกแต่งภายในไม่ค่อยได้รับการตกแต่งด้วยการสาธิตในลักษณะของญี่ปุ่นและการเพาะปลูกบอนไซในร่มเป็นเรื่องธรรมดาประเพณีการทบทวนวงกลมมีการพัฒนามากขึ้น ดังนั้นพืชจึงไม่มี "หน้า" ที่ชัดเจนที่นี่ สามารถติดตั้งบอนไซได้ตัวอย่างเช่นในศูนย์กลางของฮอลล์บนโต๊ะแยกต่างหาก เป็นสิ่งสำคัญเท่านั้นที่สภาพแวดล้อมที่ได้รับอนุญาตให้เน้นความซับซ้อนทั้งหมดของต้นไม้ขนาดเล็ก ตารางสำหรับการสาธิตนั้นง่ายมาก: พื้นผิวไม้ปกคลุมด้วยกระดาษสีที่หนาแน่น, เสื่อหรือผ้าปูโต๊ะแบบหนึ่งโฟตอนที่ราบรื่น ความสนใจของผู้ชมไม่ควรฟุ้งซ่านจากอันดับต่างประเทศหรือผ้าเช็ดปากปัก พื้นหลังทั่วไปยังสดใสและไม่สร้างความรำคาญสีขาวสีเบจหรือสีเทาเพื่อให้ภาพเงาของพืชถูกดึงออกมาอย่างชัดเจนที่สุด หากมีบอนไซหลายแห่งจัดแสดงในห้องพวกเขาจะต้องคัดค้าน
พืชมีความไวต่อความสนใจจากผู้คนและตอบสนองต่อไปบางครั้งทันทีและบางครั้งหลายปีต่อมา เมื่อประสบการณ์แสดงให้เห็นว่าการเพาะปลูกบอนไซส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในคนที่โตเต็มที่โดยมีโลกวิวัฒน์ที่เกิดขึ้นแล้วและมีทัศนคติที่มีต่อชีวิต
บรรณาธิการขอบคุณ บริษัท "Victoria 2001", Alexander Vinyara และประธาน Bonsai Chlub ที่ GBS n.v Tamar Belousov Tamar Tamar Belousov เพื่อช่วยเตรียมวัสดุ