Bina Vakfı Bilmeniz Gerekenler: Tasarım özellikleri, malzemeler, inşaat yöntemleri. Toprak türleri ve kısa açıklama. Özel yağlar ve yağlar katı balmumu: malzemenin faydaları, yüzeye başvuru teknolojisi, bakımı. Pratik tavsiye uzmanları.
Öyleyse, sevgili okuyucu, evin projesi, genel görüşü, dış kabuk ve binadaki iç dağılım, sitedeki evin yaklaşık konumu seçilir ...
S tarafından başlayalım. Evin Temelleri - Vakıfları. Yapmaya başlayabilirsiniz, ancak bunun için ev planının projesini doğal değere sahaya aktarmak gerekir, yani. Binanın sözde bozulmasını doğada yapın. Bunu özellikle dikkatli bir şekilde yapmanız gerekir, çünkü evin doğrudan köşelerinin 90'lı, göze göre anlaşılmaz 90'lı olası küçük sapma, zemin ve katlar gibi cihazda, bunun için özelleştirilmesi gerekmektedir. Kiriş yeri (Coo-beton plakalar daha da zordur) ve zeminlerde eğik panoları takmak için.
Jeodezik aletler arıza için kullanılır (teodolit, şişlik, ölçüm bandı). Genellikle, bir açı elde etmek için 3, 4 ve 5M veya diğer geleneksel birimler olan bir ip dikdörtgen üçgen, ancak aynı oranlarda kullanılır. Bu "Mısır üçgeni" oldukça doğru sonuçlar verir. Öncelikle, komşu evlerin, caddeden cephe hattının (5 m'ye daha yakın olmadığını), güçlü bahislere yönlendirilen, sokaktan (5 m'ye daha yakın) konumu göz önünde bulundurarak, dünyaya kurulur. Bahisler, evin dışında 1.5-2 metre uzaklıktadır, böylece vakıfların veya çukurlar için siperlerin hendekleri olduğunda zarar görmemişlerdir. Bu kordondan (cephe hattı) bir kereste olan, evin açısının açısının "Mısır üçgeni" tepesine uygulanır ve yanal cephenin dikey hattını ayarlar. Bu doğrultuda ayrıca derileri contalar üzerinde uzatır. Noktadan, sokak duvarlarının (puanlar) uzunluklarını ve cephelerin (noktaları) ölçülen, son nokta (evin açısı) "Mısır üçgeni" veya teodolit yardımı ile de bulunur. evin duvarlarının karşılık gelen uzunlukları. Doğru arıza çaprazla kontrol edilmelidir: eğer eşitse, köşelerin doğrudan olduğu anlamına gelir. Kordon, özellikle önemli bir eğimi olan alanlarda önemli olan bir seviyede ayarlanmalıdır. Bir kertenkeleyi kullanarak, ayrıca kabloları ve yeryüzünde, evin temelleri altındaki temel, siper ve deliklerin gerekli genişliğini de sayabilir ve belirleyebilirsiniz.
Tüm uzantılar (teras, erer, sundurma) zaten evin ana konturuna bağlıdır ve düzgünce çizimlerle aktarılır.
Tabii ki, binanın doğada dağılımı, özellikle planın karmaşık bir konfigürasyonu ile, eğik sitelerin varlığında, çizimlerde belirtilen binanın merkez (modüler) planlama eksenleri boyunca kurşun. PEG'ler yerine, bazen uygun (binanın köşelerinde, duvarların duvarlarının köşelerinde), 1-1.5m'lik toprağa sürülen vuruşlardan alınır. Islak tahta ve tahrikli çiviler, eksenlerin kablolarını ve binanın ana boyutları, enine duvarlar, vakıfların genişliği vb. Evde kırıldıktan sonra, arsa üzerindeki toprak işlerine devam edebilirsiniz.
Vakıf, binanın yeraltı kısmının, aracılığının (ağırlık), üstü yapılardan (duvarlar, örtüşmeler ve diğer ağırlıklar) ve insanlardan, ekipmanlardan, mobilyalardan (sözde yükleme yükü) iletildiği yeraltı kısmının tasarımı denir. taban, yani yerde.
Bina bazları iki türdür - doğal ve yapay. Doğal baz, temelde meydana gelen ve binanın istikrarını sağlayan ve normatif yağışın tekdüzelikliğini sağlayan bir taşıma kapasitesine sahip olan zemindir. Yeterli yatak kapasitesine sahip olmayan ve yapay olarak güçlendirilmesi gereken bir toprak (nem ve yüzme, kimyasal katkı maddelerinde azalma, ovalama, kimyasal katkı maddeleri) veya değiştirilmesi için yapay olarak adlandırılır. Temellerin tasarımı her zaman temelin doğasına bağlıdır. Muhtemelen banliyöde vakalar bir üç katlı konut yazlık evler, doğal bir üs olanın yeterli bir kabiliyetine sahiptir.
Maliyetlerle Cottage Foundations, toplam evin% 15-18'ine kadardır. Vakıflar, duvarların altında, bireysel destekler altında, ayrıca, bir boşluk 50 mm olan duvarların temellerinden bağımsız olarak inşa edilmesi gereken fırınlar ve ağır ekipmanların altında bulunan duvarlar altında yapılır.
Yapıcı bir şemaya göre Vakıflar bantlara bölünmüştür (duvarlar altında veya bir dizi bireysel destek); sütunlar (ışık duvarları altında, sütunlar altında, 2M'nin altında uygun bir taban tabanının derinliği olan); Binanın tamamı altında (bazın zayıf homojen olmayan zeminleri altında, bodrumların korunmasını, ıslak topraklarda, yüksek düzeyde yeraltı suyu ayaklanmasıyla birlikte, bodrumların korunmasını sağlamak için). Örneğin, Neglinnaya nehrinin üzerine inşa edilen Moskova'daki ünlü Tsum binası, sağlam bir monolitik betonarme temel üzerinde duruyor.
Son zamanlarda, kazık vakıfları, özellikle zayıf yükleri zayıf toprağa aktarmak için gerekli ise, düşük katlı binalar için giderek daha fazla kullanılmıştır. Tabii ki, iş üretimi için yığınlar ve basit ekipman var.
Vakıflar için kullanılan malzemeler:
- Taş, markanın ağır doğal taşlarından doğaldır (kumtaşı, yoğun kabuk, kireçtaşı, önyükleme veya yırtılmış);
- Beton ağır sınıf 50 ve üstü ve betonarme (monolitik veya prefabrik ürünler);
- Metal, asetik borular (kazık vakıflar için);
- Tuğla kırmızı, iyi yanmış (dayanıklı marka 100 veya daha fazla);
- Ahşap antiseptik (çoğunlukla ahşap binalar için).
İnşaat yöntemiyle Temeller endüstriyel (prefabrik) ve endüstriyel değildir (doğrudan şantiyede üretilmiştir). Vakıflar hakkında daha net bir malzeme algısı için, ilk önce bodrumsuz evlerin temellerini göz önünde bulundurun. Vakıflar altındaki hendekler ve çukurların başlamasından önce, toprakların üst sebze tabakasını (150-250 mm) nazikçe de dahil olmak üzere evin tüm alanının altına çıkarmak gerekir.
Üst katmanı terk ederseniz, o zaman sahnede bitkileri ve ahşap yapıları döndürmek mümkündür, karbon ön ödemelidir. Evde bantlanmış, toprağı doğranmış ve hafifçe düzeltilir, daha sonra sebze parçacıkları içermeyen ve ahşap ev tasarımları için güvenlidir. Bu toprak, toprakta yeraltında hafif bir artıştan memnundur, böylece sitedeki su evin altına kayıt yaptırmaz.
Siperlerin ve deliklerin boyutları ve derinliği, toprağın özelliklerine, yeraltı suyu ayakta düzeyi ve toprak dondurulmuş derinliği bağlı olarak belirlenir. Her coğrafi konum için, toprağın astarının düzenleyici bir derinliği vardır (kışın sıcaklık, sıcaklık 0 ° C ve kil ve ince topraklar için -1C için), arıtılmış yerlerde uzun yıllar boyunca ortalama değer olarak kar. Öyleyse, Moskova ve Moskova bölgesi 140-160 cm, Minsk - 100, Samara - 170cm için kabul edilir. Belirli bir alandaki donma derinliği, yerel bir inşaat veya tasarım organizasyonunda netleştirilmelidir.
1 m'ye kadar olan hendekler ve 0,6 m'ye kadar olan hendeklerin derinliği ile, duvarları genellikle dikeydir ve 1 m-snowfield uzantısının bir derinliği yukarı doğru yapılır. Toplu durumunda, işin bitiminden sonra, kalkanlardan, kartlardan geçici bir kalıp kurması gerekir.
Şerit temellerinin tek üç katlı tuğla evleri için boyutlar genellikle aynıdır. Bu, evden yerdeki yüklerin, nispeten küçük, nispeten küçük ve vakıfların (vakıfların tekeri) alanının yaklaşık üç kez hesaplanması gerektiğini aştığı gerçeğiyle açıklanmaktadır. Böylece, popo temelleri için tabanın genişliği, beton, beton ve takviyeli beton (monolitik veya prefabrik) 400-600 mm, tuğlalar - 510 mm için en az 600 mm alınır. Çalışma rahatlığı ve taşların dikey dikişlerinin ligasyonunu sağlamak için gereklidir.
Kesimin duvarının altındaki şerit temeli genellikle dikey bir dikdörtgendir. Üst kısmı (vakıf kriterleri), sitenin eğimini, bitişik arazinin işaretlerinin yaklaşık 100 mm'sinin üstünde, yaklaşık 100 mm'nin üstünde, duvarın kalınlığından daha geniş veya evin yapıcı çözeltisine bağlı olarak daha geniş olabilir. Zayıf ve homojen olmayan topraklar (peatman, orman vb.), Bu topraktaki evin basıncı (ağırlığı) normatifi aştığında (yerel koşullar 1-1.5 kg / cm2'den az), Vakıf tabanından dolayı isvalan olmalıdır. 300-600 mm'den sonra kuruluşun yüksekliği ile yaratılan birikimler veya alt yastıklarında (beton veya takviyeli betonarme plaka). Büyük veya orta büyüklükteki yastıkları (1-2mm parçacıkların parçacıklarından) büyük veya orta büyüklükteki yastıkları kullanmak ve kum kullanmak mümkündür. Bu yastık tabakası 150-300mm, bir sürtünme veya nem ile titreşimle sıkıştırılır.
Evin gücü ve dayanıklılığı için, hangi derinliğin, hangi derinliğin yapılması gerektiğini belirlemenin önemli olduğunu belirlemek önemlidir. Kapsamlı görüşlerin aksine, her zaman vakıflar büyük ve derin olmalıdır ve bu nedenle daha zahmetli ve pahalı olmalıdır. Birçok yönden toprağın türüne bağlıdır.
Evin için en büyük tehlike, toprağın ilkbarıdır: mevcut boşluk ve gözenekler, kışın üst katmanlarını devrilmesiyle birlikte, kışın donduran su ile doldurulur; Üste, düzensiz çökeltilere, çarpıklığa ve evin imha edilmesine yol açar.
Eğer bir Kayalar sigara içiyor Öyleyse dayanıklıdırlar, sıkıştırmayın, su geçirmez ve donmaya karşı dayanıklı değildir (eğer çatlaksızlarsa ve boşluklarsa), bulanıklık yapmazlar ve bu nedenle uzatılmaz. Temel tabanına - doğrudan hizalanmış yüzeye yerleştirilebilirler. Evler altındaki topraklar çok nadir görülür.
Büyük taneli topraklar 2 mm'den fazla (ezilmiş taş, çakıl taşları, çakıl) boyutları olan parçacıklarla, yoğun bir katmanla yatarlarsa ve erozyona maruz kalmazlarsa iyi bir tabandır.
Kumlu topraklar 0.1 ila 2 mm boyutunda parçacıklardan oluşur ve mezar, büyük, orta boy ve tozlu farklılık gösterir. Daha büyük ve temizleyici kum, taşıyabileceği yük ne kadar büyük olursa ve yeterli güç ve katmanın tek tip yoğunluğu binalar için iyi bir üs gösteriyor.
Büyük taneli ve kumlu topraklar (0.05 mm'den gelen tozlu parçacıklar hariç) iyi, daha fazla su geçirgenliğine sahiptir ve bu nedenle donma sırasında serbest bırakılmamıştır.
Bu bağlamda, yeraltı suyunun kışın düzeyinin ve donma derinliğinden bağımsız olarak, boş olmayan kumlu ve büyük çim toprakları için temeller küçük bir derinliğe, ancak yüzeyinden 0,5 m'den az olmamalıdır. planlanan topraklar. Daimi yeraltı suyunun seviyesini belirlerken, yazın ve baharda önemli ölçüde arttığını ve kışın azaldığı akılda tutulmalıdır.
Kil toprakları (Bir yelek kum ve kil karışımı), çoğu ölçek ve ince sayısız kılcal damarlara sahip olan çok küçük parçacıklar (0.005 mm'den az) içerir; bu da su ile kolayca emilir. Kil topraklarının talep edilmesi kolayca nemlendirilir ve seyreltilir, donma sırasında hacminde bir artış var.
Su ile boşaltılan çok küçük kil parçacıklarının karışımına sahip toz kumlu topraklar yüzer olarak adlandırılır. Daha fazla hareketliliğe ve çok düşük taşıma kabiliyetine sahip oldukları için doğal bir baz olarak kullanım için uygun değildir. Bir karışımdaki kil parçacıklarının% 10 ila 30'u varsa, toprağın bir loam olarak adlandırılır ve% 3 ila 10 çorba varsa. Peluş topraklar Vakfın derinliği, donma döneminde toprağın derinliği ve yeraltı suyu seviyesine dayanarak belirlenir. Düşük düzeyde yeraltı suyu ayakları (2m derinliğinin altında ve daha donma derinliğinin altında, toprağın küçük bir nemi vardır ve vakıfların derinliği, toprak yüzeyine yakın, ancak 0.5 m'den az olmayabilir.
Dünyanın planlanan yüzeyinden yeraltı suyu seviyesine olan mesafe, dondurulmuş derinliğinden daha azsa, vakfın tabanının dondurulmuş veya hatta 0,1 m derinliğinde derinliğe konması gerekir. İç duvarların temellerinin, sütunların ve düzenli olarak ısıtılmış binalardaki sütunlar ve bölümlerin (tesisin dikliği + 10C'den düşük değildir) eklenmesinin derinliği, astarın derinliğinden bağımsız olarak 0,5 m'ye eşittir. toprak.
Düzenli olarak ısıtılmış binaların dış duvarlarının temelleri altındaki dondurucuların hesaplanan derinliği, düzenleyici değerine kıyasla azalır:% 30 - yerdeki zeminlerle; A20 - tuğla kolonlardaki gecikmelerde ve% 10'unda zeminlerle - kirişler üzerindeki zeminlerle.
Yoğun topraklara sahip evler halinde, hafif duvarlarla, vakıfların büyük derinliği ile, bunların bant olmayan, ancak daha az zahmetli ve daha ekonomik olan sütunla yapılması önerilir. Tuğla, önyükleme betonu, vb. Olabilirler. Daha endüstriyel ve hızlandırıcı yapı, fabrika imalatının beton veya betonarme direkleri (sütunlar). Sütunlar 1.5-3.5 m ve mutlaka yükün yerlerinde konur: evin köşeleri, duvarların kesiştiği yerler vb. Minimum sütunlar Boyutu: Boot Beton- 400400mm, Butt-600600mm, Tuğla - 510510mm (tek katlı binaların duvarlarında ve 380380mm duvarların altında), prekast beton bileşenleri - 300300mm ve 200400mm. Sütun edilmiş vakıflar altında, bazı vakıfları, 100-300 mm kalınlığında bir beton, betonarme veya kumlu yastık döşenir.
Kutupların üstünde, betonarme taban kirişleri (Randbalkas) veya diğer atlama telleri (örneğin, küçük yükler ve kaplamalı demir tuğlaları), üzerine, duvarların monte edildiği şekilde bağlanır.
Küçük parçalı elemanlardan (tuğla, önyükleme) yapılan temel sütunlar, her 250-400mm sixmillimetre tel veya takviye ızgarasının her biri yükseklikte güçlendirilmelidir. Düzenleme ve dikey takviyenin sağlanması tavsiye edilir.
Süveterlerin altına yerleştirilmiş, toprağın olası parlaklığı nedeniyle, yastıklar, süveterlerin altındaki yastıklardan memnundur (30-50 mm'lik bir boşlukla kum ve cüruf tabakasından 500 mm'lik sunumlar).
Betonarme sütunlar (300300mm ve daha fazla sütunlar), kum tabakasına (100-150 mm) yerleştirilmiş cam tipi betonarme yastıklara prefabrik kuruluşlar monte edilmiştir.
Kazık vakıflarının avantajlarına sahiptir. Yapıları, toprak işlerinin hacmini önemli ölçüde azaltır (bantlara kıyasla% 80), malzemelerin tüketimini azaltır (beton -% 40), bölgedeki temel ve su temini hazırlama ihtiyacını ortadan kaldırır.
Kazık malzemesine bağlı olarak ahşap (St. Petersburg'daki St. Isaac'ın Katedrali'nden on binlerce meşe yığınları), Venedik'teki ünlü Santa Maria della selamı olan ünlü Kilisesi'nin kuruluşunda, 110 bin yığınlar tıkalı), Betonarme beton (Kuzey Norilsk'in konut binaları, şaşkın toprakta sürülen, çelik ve birleştirilmiştir.
Yerdeki çalışmanın niteliğine bağlı olarak, rafların yığınları, son uçlarıyla dayanıklı toprağa dayanan ve (dayanıklı primer derinden asılı oluyorsa, bina nedeniyle basınç direnci olan kazıklarsa) ayırt edilir. Kazıkların yan yüzeyleri ile onları çevreleyen toprak arasındaki sürtünme kuvvetlerinin oluşumu.
Kazın toprağına imalat ve daldırma yöntemine göre, bitmiş formda doldurulmuş, batırılmış (tıkanmış), bitmiş formda (tıkanmış), doğrudan zeminde (kenarlı kanallar) üretilen baskılara ayrılırlar.
Düşük katlı kazık evlerde, duvarların altında 5 metreye kadar, tübüler kesit (300-400mm ve daha fazla) takviyeli beton veya sonradan doldurulmuş betonarme veya sonrasında 250250'den 400400mm'ye kadar olan kare kesitin betonarme yığınları ile 1-1,2m.
Hizalı kafa kulelerindeki yığın, birbirleriyle, duvarların kalınlığına (ancak 300 mm'den az olmayan), en az 150m yüksekliğinin bir yüksekliğine eşit betonarme monolitik veya ulusal ressam genişliğine sahip birbirleriyle ilişkilidir. Kazık vakıfları, en ilerici sıfırdan zeminli zeminlerden biridir. Tüm yazlık inşaatçıların bu tür vakıflara hakim olmadığı göz önüne alındığında, bu işleri üretme ve üretim yönteminin yapılması önerilir. Benzer bir çözüm ve proje, tüm evin altında sağlam bir monolitik vakfla donatıldığında kabul edilmelidir.
Bodrum vakıflarının (Ficole Floors) tasarımları, değişmemiş binaların temellerinin yapılarının üzerinde tartışılan atamalardan farklı değildir; Kitaplar benzer gereklilikler getirilir ve aynı malzemelerden yürütülür. Çoğu durumda bu tesislerin zemini, toprakların derinliklerinden daha düşüktür, bu nedenle, bodrumların duvarlarının altında, kural olarak, tek bir şerit vakfı yerleştirilir, bu da sadece tabanın sadece yapısal olarak yer işaretinin biraz altında bulunur. En büyük dağıtım duvarların cihazıydı ve prefabrik, endüstriyel beton bloklardan bodrumun temelidir. Tabii ki, diğer geleneksel malzemelerin (tuğla, beton vb.) Kullanımı mümkündür. Zayıf toprağa sahip olan bloklar, 150 mm kalınlığında kumlu hazırlığa yığılmış betonarme yastığa yerleştirilir.
Bodrumun temel blokları ve duvarları beton markası 100 veya 200'den kalıplanır. 400, 500 ve 600 mm'lik blokların normal kalınlığı ve yüksekliği, 900 ila 2400 mm'den uzunluk (nominal boyutlar). Isıtmalı bodrumun prekast duvarları için, boşluklu, geniş genişliğe sahip hafif bloklar, 40 mm'den fazla veya genişliğinde, üst tarafta kapanır, boşluklar. Bununla birlikte, toprakların doymuş suyundaki içi boş bloklar ek su yalıtımı ve ısıya ihtiyaç duyabilir.
Betonarme yastıklardaki ve köşelerindeki bodrumun kenarında ve duvarların kesişmelerinin kenarındaki zayıf en güçlü topraklarda inşaat yapıldığında, takviyeli dağılım yatay kayışları (30-50mm kalınlığında dikişler), markanın çimento çözeltisine yerleştirilmelidir. 100.
Malzemenin yoğun topraklarla tasarrufu, betonarme blokların yastıklarının 200-900 mm aralıklarla yığılmış, toprağa uykuya daldığı aralıklı temellerin cihazında da elde edilebilir.
Dış duvarlarında bodrumları aydınlatmak ve havalandırmak için, pencereler, yeryüzünün seviyesinin altında ve pencerelerin önünde, kuyuların önündeki önemli bölümlerini yerleştirilmiştir. Peçe duvarları kırmızı tuğla veya takviyeli betondan yapılır. Dış, duvarlar iki kez sıcak bitümle aldatılır, içten bir alkalin çözeltisi ile yerleştirilir; Alt, betondan pencereden bir önyargı ve boşaltma hisse senetinden gerçekleştirilir. Yukarıdan, peçe ve pencere koruyucu bir metal ızgarayla kapatılır.
Binaların topraktan korunması (kılcal su asansörü) ve yüzey (yağmur, kar), tüm olgularda su yalıtımı denilen yatay ve dikey yapısal tabakalardan düzenlenir. Vakıfları ve duvarları dış duvarlar boyunca yağmur ve eriyik sularından korumak için, kahvaltı,% 5-10'luk bir binadan oluşan bir bisikletle 600-800mm genişliğinde (N200mm daha fazlası) genişliği ile düzenlenmiştir. Sahnenin dış kenarına göre, oluktan geçmeniz veya kampı asbetik boru boyunca bırakmanız önerilir. Kaldırım binaya bitişikse, nazikçe yapılmaz.
Dış ve iç duvarların yatay kesiti boyunca kılcal nemin yükselişini engellemek için, örneğin, 20-30 mm'lik bir yağın üzerinde veya 20-30 mm'lik bir katmandan oluşan su yalıtım tabakasını oluşturur. Çimento harcı 1: 2. Bu su yalıtımı, dış duvarlara 100-150 mm'ye, kahvaltı veya kaldırım seviyesinin üstünde yerleştirilir; Yer altındaki iç eğitim düzeyinde.
Bir bodrum varsa, yatay su yalıtımı iki seviyede düzenlenir: Bodrumun zemin seviyesindeki ilk katman, ikincisi, sahnenin seviyesinden biraz daha yüksektir. Ek olarak, bodrumun dış duvarları, her iki dikey su yalıtımı ile korunur, toprağa temas halinde olan yüzeydedir. Kuru topraklar (bodrumun zemininin altındaki yeraltı suyu seviyesi veya üstünde, ancak en fazla 0,2 m) ile sıcak bitümün kaplaması ile iki kez bunlarla sınırlı olabilir. Yeraltı suyu seviyesi suyun tabanının üstünde, duvarların dış tarafından, bitüm mastik üzerinde üç kat lastikten oluşan bir giriş yalıtımı kullanılır. Olası hasardan gelen bu izolasyon, çimento harçındaki demir-demir (120 mm) ve agresif yeraltı suyu tabakası 120-250 mm nane varlığında yağlı kilin varlığında duvarcılıkla korunur.
Bodrumun dış duvarlarının yalıtımı, titreşimi mümkün olduğu için yeraltı suyu seviyesinin 0,5 m yukarıda konumlandırılmalıdır. Duvarın giriş yalıtımı üzerindeki üst kısmı iki bitüm katmanla kaplıdır. Bodrum kat tasarımı, aşağıdan oldukça büyük su basıncına dayanmalıdır, bu nedenle, beton preparasyonuna döşenmiş zeminin yatay yalıtımının üstünde, betonun veya çimento (asfalt) yük tabakası en az 50 mm kalınlığında yerleştirilir.
Aşağıdaki toplantılarda, kaçırmazsınız, diğer ev tasarımları hakkındaki konuşmaya devam edeceğiz. Sana iyi şanslar!