Μαύρο σε λευκό

Τι είναι να ζείτε στο μουσείο; Αποδεικνύεται, πολύ ωραία! Ειδικά αν η δημιουργία "εκθεσιακών χώρων" έβαλε το χέρι των πραγματικών επαγγελματιών. Μετά από όλα, συνδυάστε όλα τα δωμάτια στην περιοχή διαμέρισμα πάνω από 100 m2 - μια μάλλον επικίνδυνη λύση. Και να χρησιμοποιήσετε την αχρωματική περιοχή και να δημιουργήσετε ένα εσωτερικό μη πίτας - γενικά πραγματική τέχνη

Τι είναι να ζείτε στο μουσείο; Αποδεικνύεται, πολύ ωραία! Ειδικά αν η δημιουργία "εκθεσιακών χώρων" τέθηκε στο χέρι των πραγματικών επαγγελματιών. Μετά από όλα, συνδυάστε όλα τα δωμάτια στην περιοχή του διαμερίσματος πάνω από 100 μ - μάλλον επικίνδυνη λύση. Και να χρησιμοποιήσετε την αχρωματική περιοχή και να δημιουργήσετε ένα εσωτερικό μη πίτας - γενικά πραγματική τέχνη

Θα ήταν λάθος να πούμε ότι έχουμε ένα παράδειγμα αναφοράς ενός στυλ μινιμαλισμού. Αν και είναι σίγουρα, και η αυστηρή αχρωματική γάμμα ενισχύει αυτό το συναίσθημα. Αλλά το έργο είναι συνειδητά ευρέως χρησιμοποιούμενα στοιχεία του αμερικανικού ad deco 30s. Ο τελευταίος αιώνας είναι υψηλός πλίνθοι, παραδοσιακοί καρέκλες σχήματος, αφθονία γυαλιστερικών επιφανειών και αντικειμένων τέχνης για να φέρει την αίσθηση αξιοπιστίας και αποκλειστικότητας στο εσωτερικό.

ένας

2.

3.

τέσσερις

1. Το διαμέρισμα δεν διαθέτει γνωστό διάδρομο με ντουλάπα, οπότε ένα πρωτότυπο φορτηγό για βαλίτσες από το αμερικανικό ξενοδοχείο εμφανίστηκε στη ζώνη εισόδου, το οποίο είναι ένα αντικείμενο τέχνης και ένα μίνι κρεμάστρα.

2. Loggia στην κουζίνα και ένα ενιαίο σαλόνι. Ήταν μονωμένο και χωρισμένο σε δύο. Νερό εξοπλισμένο με αίθουσα καπνιστών.

3. Το δωμάτιο καπνίσματος βρίσκεται υπό τη μορφή θεατρικής μάσκας. Η γάμμα των κλασικών ελληνικών δέντρων των λουλουδιών (μαύρο, λευκό, κόκκινο) κάνει ένα στοιχείο θεατρικού στο εσωτερικό.

4. Η μινιμαλιστική ιταλική κουζίνα υποστηρίζει το συνολικό διάλυμα χρώματος του χώρου: οι χαμηλότερες μονάδες είναι επενδεδυμένες με καπλαμά που βαμμένα κάτω από τον οξύ και το άνω ασήμι. Το μόνο φωτεινό σημείο χρώματος στο εσωτερικό του αεροδογραφικού πίνακα στην τραπεζαρία (καλλιτέχνης Alexander Nekrashavich).

πέντε

6.

7.

5. Το υπνοδωμάτιο είναι το μόνο δωμάτιο που μπορεί να κρυφτεί από το υπόλοιπο διαμέρισμα, εάν το επιθυμεί.

6. Μπάνιο, όπως ολόκληρο το διαμέρισμα, γίνεται σε ένα αυστηρό ασπρόμαυρο ντουέτο. Εκτός από τη γωνία του ντους υπάρχει ένα τζακούζι 500L. Λόγω του μεγάλου μεγέθους που έχει στερεωθεί η περιοχή του δωματίου έπρεπε να αυξηθεί λόγω του διαδρόμου.

7. Η ρύθμιση της κρεβατοκάμαρας είναι απλή και ταυτόχρονα υπερβολική: γραφικό πρωτοποριακό κρεβάτι με γυαλιστερό δέρμα, σχεδιαστής

Ο λαμπτήρας με τη μορφή σεληνιακών πέτρων πάνω από το κρεβάτι και την κουρτίνα από τεχνητά μεταλλικά χρώματα, τα οποία μπορούν να ωθηθούν πάνω από τρεις τοίχους του δωματίου.

Η ιδέα του διαμερίσματος έκθεσης γεννήθηκε στη συνείδηση ​​του πελάτη πολύ πριν λάβει τα κλειδιά από την "Treshka" της δωρεάν διάταξης στον 13ο όροφο ενός 17ου ορόφου Νέου Οίκου στο κέντρο του Μινσκ. INEMENNO, μια τέτοια εργασία οριοθετεί τον ιδιοκτήτη πριν από τους σχεδιαστές Andrei Pytkovsky και την Αναστασία Aletdinova. Από την πλευρά τους, πρότειναν να δημιουργήσουν ένα εσωτερικό με ένα ελάχιστο εσωτερικό τοίχους, όπου οι εγκαταστάσεις κυκλοφορεί ελεύθερα ο ένας στον άλλο και επιλύουν τον συνδυασμένο χώρο στην αχρωματική περιοχή, χρησιμοποιώντας μόνο τρία χρώματα λευκό, μαύρο και χάλυβα μεταλλικό. Το μοναδικό σημείο "στατικής" χρώματος στο τελικό έργο είναι ένα στρογγυλό πλαίσιο στην τραπεζαρία.

Παίξτε με κλίμακα

Ο δημιουργός της λυχνίας που ονομάζεται Giant 1227 (το ύψος αυτής της απίστευτης "επιτραπέζιων λαμπτήρων" περίπου 2,5m) είναι μια αγγλική εταιρεία encortpoise. Οδηγεί το δικό του ιστορικό παραγωγής λαμπτήρων από το 1934, όταν ο Γιώργος Καρβαρντίνης ανέπτυξε την έννοια ενός επιτραπέζιου λαμπτήρα, η σταθερότητα της οποίας επιτεύχθηκε με τη βοήθεια των μοχλοειδών και ελατηρίων. Είναι ενδιαφέρον ότι μέχρι αυτή τη στιγμή, η alepoise δεν ασχολείται καθόλου λαμπτήρες, αλλά εξειδικεύτηκε στην παραγωγή ελατηρίων, ελατηρίων και μηχανικών συσκευών με τη χρήση τους, η οποία χρησίμευσε ως σημείο εκκίνησης για τις εξελίξεις. Για σχεδόν 80 χρόνια, η εταιρεία έχει γίνει αποκλειστικά μεταβολές στην πολύ λάμπα του δείγματος 1934.

Αυτό που συνέβη στο τέλος, για άλλη μια φορά αποδείξει ότι ο μινιμαλισμός είναι απόλυτα λυπημένος. Το ουδέτερο λευκό χρώμα των τοίχων "λέει" κάθε αντικείμενο της κατάστασης και τα φωτεινά αντικείμενα τέχνης βλέπουν τον χιόνι-λευκό "καμβά" στοχαστικές τόνους και υπογραμμίζουν ευεργετικά την αυστηρή ομορφιά της διακοσμητικής λύσης. Χάρη στον μεγάλο συνδυασμένο χώρο και τους λευκούς τοίχους και το πάτωμα, τα μαύρα στοιχεία αναζητούν στον αέρα και διαβάζουν ως κολάζ μέρη που κατασκευάζονται σε μια κλασική τεχνική σιλουέτα. Το μαύρο χρώμα εκδηλώνεται σε απολύτως διαφορετικές υφές και υλικά: ματ σε καπλαμά και ύφασμα σε καρέκλες, γυαλιστερό στο δέρμα, στην υφή του πλακιδίου κάτω από φυσική πέτρα. Αυτό περιπλέκει το εσωτερικό και το καθιστά στενότερα για τις λεπτομέρειες.

Το μεταλλικό στη συνολική έκταση μοιάζει με βοηθητικό χρώμα, αλλά στην κρεβατοκάμαρα ο ρόλος του αλλάζει: χάρη στον λαμπτήρα σχεδιασμού, το Artemide Skydro και ένα ασημένιο κουρτίνα τεχνητής γούνας (παρόμοια με την ευκαιρία, ήταν η διάσημη τηλεοπτική σειρά "Twin Pix ") Το Metallic γίνεται ένα πλήρες στοιχείο του εσωτερικού.

Αστική φαντασία

Το τραπέζι του καφέ στο σαλόνι είναι ένα μειωμένο αντίγραφο του τραπεζιού από τη συλλογή Baron Rower (Job Studio, Ολλανδία), δεδομένου ότι το πρωτότυπο ήταν πολύ μεγάλο γι 'αυτήν. Οι δημιουργοί του ασυνήθιστου πίνακα ενέπνευσε τη βιομηχανική αρχιτεκτονική της 20ης GG. Ο τελευταίος αιώνας, ειδικότερα το εργοστάσιο AEG (αρχιτέκτονας Peter Behrens) και το κτίριο του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής Battersea στο Λονδίνο. Η βάση του χυτοσίδηρου με τη μορφή μνημειώδους βιομηχανικού κτιρίου και η κορυφή του τραπεζιού φαινόταν να σχηματίζεται από κλαμπ καπνού από εργοστασιακούς σωλήνες. Δεδομένης της αχρωματικής φύσης του εσωτερικού, ο καπνός αποφασίστηκε να κάνει λευκό στην αρχική έκδοση του τραπεζιού που ήταν χρυσή. Ένας απλός αστικός παθός αυτού του αντικειμένου των επίπλων που έκαναν επικριτές επίπλων τον αποκαλούν «το όνειρο του ολιγαρχίου».

Ένα σημαντικό για την γκαλερί τέχνης είναι το ζήτημα του φωτισμού, το οποίο είναι διατεταγμένο εδώ στην αρχή του μουσείου. Δεν υπάρχουν μαζικοί πολυέλαιοι μόνο σύγχρονοι λαμπτήρες κονιάματος. Είναι περιστροφικές: το φως μπορεί να επικεντρωθεί σε οποιοδήποτε σημείο του χώρου, εστιάζοντας στην επιλεγμένη έκθεση συλλογής. Το παιχνίδι με το φως δημιουργεί την ικανότητα να μετατρέπει δραστικά τη διάθεση του εσωτερικού χωρίς να αλλάζει την κατάσταση.

Οι συγγραφείς του έργου ενημερώνονται

Σχέδιο Πριν επισκευαστεί ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, ο επικεφαλής του μοντέλου οργανισμού που οδηγεί στη Λευκορωσία, φυσικά, δεν μπορούσε να επιλέξει μια συνηθισμένη εσωτερική λύση. Βιτόνα Το διαμέρισμα τριών δωματίων του ελεύθερου σχεδιασμού μετατράπηκε στο μεγαλύτερο "Odnushku" στο Μινσκ. Λόγω του γεγονότος ότι ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος μας απευθύνθηκε στο στάδιο του σχεδιασμού εργασιών για την κατασκευή αυτού του κτιρίου κατοικιών, δεν έπρεπε να αποσυναρμολογήσει τους τοίχους και να συντονίσει την αναδιάρθρωση. Πηγαίνοντας στο σπίτι, ο φιλοξενούμενος πέφτει στο χώρο του καθαρού φύλλου. Είναι μάλλον παρόμοιο με τις χορδές, σε συνδυασμό με ένα μόνο θέμα από μια μελωδία με αποκορύφωμα. Ο όγκος κατοικιών βασίζεται στην αρχή της γκαλερί τέχνης: ένα ουδέτερο υπόβαθρο, στο οποίο μπορούν να συνυπάρξουν διάφορα αντικείμενα τέχνης.

Το σχέδιο μετά τις επισκευές Inhouse μπορεί να διακριθεί από δύο ζώνες στην κοινή και ιδιωτική, στην οποία βρίσκεται το υπνοδωμάτιο με μια λογαγία. Το υπνοδωμάτιο μπορεί να απομονωθεί με χωρίσματα: σταθερά και δύο ολίσθηση.

Σχεδιαστές Anastasia aletdinova, Andrei Pyatkovsky