Ekonomiese twee-verdieping huisie met 'n kleuterskool op drie honderd.
Dikwels het hulle uitroepe gehoor, sê hulle, jy sal niks op ses honderd weefsel bou nie, ons is intern saam. Inderdaad, behalwe dat jy 'n soort bank of 'n hut in die nuuskierige bene bou. Maar dit blyk uit, en op 'n klein stuk grond kan 'n regte huis, mooi en funksioneel akkommodeer. Ja, vir die tuin sal die plek bly.
Daar is plekke in Duitsland, waar die land duurder is, en vrye gebiede is minder as, dit lyk in die res van die wêreld. Neem byvoorbeeld die omgewing van Darmstadt ...
Celet Young Argitekte - Marion Boh en Peter Keller - het swanger geword om in 'n aparte huis te vestig. Koop behuising in 'n nuwe afgeleë gebied wou nie hê nie. So het hulle besluit om reg op die ouerplek te bou - so om in die tweede ry te praat.
Let daarop dat baie van die bekende groen area droom van die pragtige tuine van hierdie bekende groen gebied. Maar die webwerwe hier is baie klein - minder as 600 m2 (na ons mening 6 hektaar). En jy kan hulle nie koop nie - of bied glad nie of aanbied nie, maar vir werklik astronomiese bedrae.
In die ouer tuin is die jongmense "hele" 290 m2 gegee. Ons helde het besluit om nie die ervaring van 'n buurman te herhaal nie, wat 'n tweede gebou in die dieptes van die terrein op die maksimum afstand van die eerste gebou het. Hulle het haar huis in die middel gesit - sodat 110 m2 hom vir 'n aparte tuin agtergelaat het.
Volgens die gebied van die ligging moet alle huise van hierdie gebied 'n duplex dak hê. Maar in hierdie geval is toestemming verkry om die dak plat te maak, want selfs die boonste deel daarvan is een en 'n half meter onder die omliggende geboue en is nie sigbaar van die aankomelinge langs die terrein nie. Daarbenewens het die jong leërskare 'n belofte in die toekoms naby haar landskap gegee (belofte, terloops, is reeds vervul).
Die gebou self word duidelik in twee verskillende doeleindes en tipe deel verdeel. Die een is noord, gemaak van silikaatstene wat met gips bedek is. Dit is kompak en - vir oorwegings van hittebesparing - 'n klein aantal vensters. Hier is alle ekonomiese en nie-residensiële perseel: kelder, ingangsportaal, kombuis, badkamers, ketelkamer. 'N Versamelingsmodule is aangrensend aan die baksteen deel waarin die woonkamers geleë is. Dit is 'n liggewig ontwerp van staalsteun. L-vormige balke word om die omtrek gehou, wat die prefab-plafonelemente van beton ingevoeg het. Oor die algemeen, voldoende goedkoop en ontwerp vir vinnige konstruksie model.
Toe het die eienaars die konstruksie van die ontwerp van houtrekers opgeneem. Hierin het hulle vriende-kollegas aktief gehelp wat 'n aangename geleentheid gekry het om hul teoretiese kennis in die praktyk toe te pas. Van die binnekant is die houtraamwerk deur muurpanele van gips, buite die lariks en die boonste verdieping, 'n peculous penthauc, - velle van geprofileerde metaal geskei.
Nie net die projek nie, maar ook baie werk op die reël van argitekte, het argitekte onafhanklik vervul. Byvoorbeeld, die stappe van die trappe wat deur hulle ontwerp is, word gegooi om van beton te bestel en met die hulp van versterkte boute in die muur gemonteer te word. Maar leunings daarvoor (van staalstroke 20 x 60 mm) Die leërskare is op hul eie gesweis en geïnstalleer. Voorbars gemaak van hout en metaal na gly deure (10 mm dik) word ook gemaak om op die skrywer se projek te bestel. Argitekte self het die teëls gesit en in die landskap van 'n klein tuin verloof, liefdevol en netjies deur hom uitgewis. Die enigste een, aan die einde van die werk, het Peter Keller betreur, is dat hy homself geneem het om die liewe parket te plaas. "Jy weet, persoonlike massiewe planke, siklish hulle en sluit die nate. Dit was so moeilik dat die prys wat deur die parketbestuurder gevra is - 120 handelsmerke per vierkante meter - aan die einde van ons nie meer te hoog was nie." Wel, begrip kom met ervaring.